Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
7 Pułk Piechoty Legionów
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
7 pułk piechoty Legionów (7 pp Leg.) – oddział piechoty Polskiej Siły Zbrojnej oraz Wojska Polskiego II RP.
Remove ads
Remove ads
Formowanie
Od lata 1917 r. do wiosny 1918 roku trwały w garnizonach Polskiej Siły Zbrojnej w Ostrowi Mazowieckiej i Zegrzu prace organizacyjne i szkolenie, które doprowadziły do sformowania w dniu 1 maja 1918 roku 1 pułku piechoty. Pułk składał się z trzech batalionów oraz z kompanii karabinów maszynowych, przy czym 12 kompania (garnizonowa) pełniła służbę asystencyjną w Warszawie. W listopadzie 1918 roku 1 pułk piechoty wziął udział w rozbrojeniu oddziałów niemieckich w Warszawie, Ostrowi Mazowieckiej i Małkini[1].
W związku z odtworzeniem pułków legionowych, 1 pułk piechoty, jako faktycznie młodszy, został na początku lutego 1919 roku przemianowany na 7 pułk piechoty Legionów[2]. W grudniu 1919 batalion zapasowy pułku stacjonował w Chełmie[3].
Remove ads
Pułk w walce o granice
Mapy walk pułku
Kawalerowie Virtuti Militari
Remove ads
Pułk w okresie pokoju
Podsumowanie
Perspektywa
W okresie międzywojennym 7 pułk piechoty Legionów stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr II[8] w garnizonie Chełm[9]. Wchodził w skład 3 Dywizji Piechoty Legionów[8].
19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 22 września jako datę święta pułkowego[10]. Święto pułku obchodzono „w rocznicę największego zwycięskiego boju pod Brzostowicą Wielką”[11].
W 1930 roku, po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty na stopie pokojowej, pułk szkolił rekrutów dla potrzeb 3 Batalionu Strzelców w Rembertowie[12].
24 września 1933 roku, w obecności Prezydenta RP Ignacego Mościckiego i generała dywizji Sławoj Składkowskiego, poświęcono Pomnik Poległych Żołnierzy 7 pp Leg. w wojnach o granice z lat 1918–1920.
8 czerwca 1939 roku w Warszawie odbył się Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI batalionu I Brygady Legionów Polskich. Obrady obywały się w Oficerskim Kasynie Garnizonowym. Obradom przewodniczył komendant koła, generał dywizji Tadeusz Piskor. W trakcie obrad przyjęto między innymi następujący wniosek: „na rozkaz Komendanta Józefa Piłsudskiego w maju 1915 został utworzony w Pierwszej Brygadzie z V i VI batalionów 7 pp, którego spadkobiercą bojowych tradycji jest obecny chełmski pp Leg. Armii Polskiej. Dla podkreślenia łączności ideowej VI baonu z chełmskim pp Leg. Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI batalionu I Brygady Leg. Pol. postanawia ufundować ze składek członków Koła sztandar dla chełmskiego pp Leg. Wykonanie niniejszej uchwały Zjazd powierza Komendzie Koła (...) Obecny na zjeździe dowódca chełmskiego pp Leg. prosił w imieniu pułku gen. Piskora o zgodę na nazwanie koszar pułku imieniem generała Piskora”[13].
Remove ads
Pułk w kampanii wrześniowej
Remove ads
Symbole pułku
- Sztandar
22 września 1921 roku, w Podbrodziu, w rocznicę bitwy pod Brzostowicą, płk Władysław Bończa-Uzdowski w imieniu Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza wręczył dowódcy pułku chorągiew ufundowaną przez Związek Ziemian Ziemi Chełmskiej[19]. Chorągiew poświęcił ks. bp Władysław Bandurski. Rodzicami chrzestnymi zostali Irena Iżycka i Wacław Rzewuski. Losy sztandaru po 1939 nie są znane[19].
- Odznaka pamiątkowa
6 września 1929 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 7 Pułku Piechoty Legionów[20]. Odznaka o wymiarach 40 x 40 mm ma kształt krzyża emaliowanego w kolorze granatowym. Środek wypełnia romb z orłem wojskowym II i III Brygady Legionów Polskich z 1916, w koronie zamkniętej na tle czerwonej emalii. Pola między ramionami krzyża wypełnione są numerem i inicjałami „7 PPL”. Wieloczęściowa - wykonana w srebrze lub w tombaku srebrzonym, emaliowana, łączona trzema nitami. Wykonawcą odznaki był Wiktor Gontarczyk z Warszawy[9].
Remove ads
Żołnierze pułku
Podsumowanie
Perspektywa
- Dowódcy pułku[f]
- ppłk Karol Udałowski (1 V 1918 – 16 III 1920)
- mjr Zdzisław Trześniowski (p. o. 2 V 1919 – 2 VI 1920)
- ppłk / płk piech. Zdzisław Maćkowski (17 VII 1920 – 13 VI 1923 → dowódca 86 pp[22])
- płk piech. Michał Micewicz (od 13 VI 1923[22])
- płk Mieczysław Więckowski (XI 1925 - † 13 V 1926)
- ppłk / płk dypl. piech. Stanisław Borowiec (14 X 1926 – 18 VI 1930 → dowódca piechoty dywizyjnej 2 DP Leg.)
- ppłk / płk piech. Stanisław Dąbek (VI 1930 – X 1937 → dowódca 52 pp)
- ppłk / płk piech. Władysław Muzyka (XI 1937 – 8 IX 1939 ranny)
- mjr piech. Roman Stefan Grabiński (8 – †23 IX 1939 Antoniówka)
- Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 – I zastępca dowódcy pułku)[g]
- ppłk piech. Karol Guilleaume (10 VII 1922 – 20 X 1923 → zastępca dowódcy 63 pp[24])
- mjr piech. Bolesław Pytel (20 X 1923 – 3 X 1924 → dowódca 10 baonu granicznego)
- ppłk piech. Bolesław Menderer (XII 1924[25] – III 1926 → oficer PW 24 DP[26])
- ppłk piech. Stanisław Dąbek (11 III 1926 – 24 VII 1928 → komendant SPRez. Piech. nr 4)
- ppłk dypl. piech. Jarosław Szafran (5 XI 1928 – 23 XII 1929 → Inspektorat Armii w Warszawie)
- ppłk piech. Zdzisław Zajączkowski (21 I 1930 – 28 VI 1933 → zastępca szefa Dep. Piech. MSWojsk.)
- ppłk dypl. piech. dr Stanisław Biegański (od 28 IX 1933)
- ppłk piech. Władysław Muzyka (do XI 1937 → dowódca pułku)
- ppłk piech. Stanisław Jan Gumowski (1938 – IX 1939)
Żołnierze 7 pułku piechoty Legionów – ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[27] oraz Muzeum Katyńskie[28][h][i].
Remove ads
Upamiętnienie
Pomnik ku czci poległych żołnierzy 7 pp Leg. - Chełm Lubelski
Uwagi
- Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[15].
- Oficer taborowy był jednocześnie dowódcą kompanii gospodarczej.
- kpt. adm. (piech.) Józef Dubiński pełnił jednocześnie funkcję dowódcy Chełmskiego Batalionu ON.
- por. piech. Antoni Józef Pawlus pełnił jednocześnie funkcję dowódcy 1 kompanii ON Chełm.
- por. kontr. piech. Władysław Orlik pełnił jednocześnie funkcję dowódcy 2 kompanii ON Luboml.
- Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku[21].
- 13 czerwca 1922 roku Minister Spraw Wojskowych zniósł dotychczasowe stanowisko referenta wyszkolenia pułku piechoty i ustanowił etatowe stanowisko zastępcy dowódcy pułku zaszeregowanego do stopnia podpułkownika, wyznaczanego przez Ministra Spraw Wojskowych. Zakres działania zastępcy dowódcy określał dowódca pułku, przed którym był on całkowicie odpowiedzialny[23]. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.
- Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[30].
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads