24. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
24. ceremonia wręczenia Europejskich Nagród Filmowych miała miejsce 3 grudnia 2011 w Berlinie. Ogłoszenie nominacji do nagród nastąpiło 5 listopada 2011 r., podczas Europejskiego Festiwalu Filmowego w Sewilli.
Galę nagród, która odbyła się w Tempodromie poprowadziła po raz trzeci Anke Engelke. Same nagrody wręczali m.in. Moritz Bleibtreu, Nina Hoss, Sibel Kekilli, Irène Jacob, Ludivine Sagnier, Maciej Stuhr i Sylvie Testud[1].
Najwięcej nominacji otrzymał obraz Melancholia w reżyserii Larsa von Triera. Film otrzymał łącznie osiem nominacji, jednak jego autorzy mogli liczyć jedynie na siedem statuetek, gdyż aktorki Kirsten Dunst i Charlotte Gainsbourg − odtwórczynie głównych ról − nominowane zostały w tej samej kategorii[2]. Po pięć nominacji otrzymały dwa filmy: Jak zostać królem w reżyserii Toma Hoopera oraz W lepszym świecie Susanne Bier. Obydwa filmy otrzymały podczas ostatniej ceremonii wręczenia Oscarów nagrody dla najlepszego filmu oraz najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Cztery nominacje przyznano trzem filmom: Człowiek z Hawru w reżyserii Akiego Kaurismäki, Chłopiec na rowerze braci Dardenne oraz Artysta w reżyserii Michela Hazanaviciusa. Wszystkie wyżej wymienione filmy nominowane zostały w kategorii Najlepszy Europejski Film[3].
Lars von Trier, bracia Dardenne oraz Aki Kaurismäki otrzymali po trzy nominacje: za najlepszy europejski film, dla najlepszego europejskiego reżysera i dla najlepszego europejskiego scenarzysty.
W kategorii Najlepsza Europejska Aktorka nominowane zostały: Amerykanka Kirsten Dunst (możliwość taka zaistniała, gdyż Dunst wystąpiła w produkcji europejskiej − Melancholii; Dunst za rolę w tym filmie otrzymała podczas 64. MFF w Cannes Złotą Palmę dla najlepszej aktorki), Francuzka Charlotte Gainsbourg, również za rolę w Melancholii, Brytyjka Tilda Swinton, która wystąpiła w filmie Musimy porozmawiać o Kevinie, Belgijka Cécile de France za rolę w obrazie Chłopiec na rowerze oraz rosyjska aktorka Nadieżda Markina za grę w filmie Elena.
Szansę na nagrodę dla najlepszego aktora otrzymali: Brytyjczyk Colin Firth za rolę w filmie Jak zostać królem (za tę samą rolę aktor dostał wcześniej Oscara), Francuz Jean Dujardin za kreację w obrazie Artysta (aktor nagrodzony został za tę rolę podczas 64. MFF w Cannes), Szwed Mikael Persbrandt za film W lepszym świecie, francuski aktor Michel Piccoli za rolę w filmie Habemus Papam: mamy papieża oraz André Wilms za film Człowiek z Hawru.
W kategorii Najlepszy Europejski Operator nominację otrzymał Adam Sikora, za zdjęcia do filmu Essential Killing.
Również dwa polskie filmy krótkometrażowe otrzymały nominację − Paparazzi Piotra Bernasia oraz Opowieści z chłodni Grzegorza Jaroszuka.
Najwięcej nagród − po trzy − otrzymały dwa filmy: Melancholia Larsa von Triera, nagrodzony w kategorii Najlepszy Film Europejski[4], oraz W lepszym świecie Susanne Bier, która otrzymała nagrodę dla Najlepszego Europejskiego Reżysera. Nagrodę za najlepszy scenariusz odebrali bracia Dardenne za film Chłopiec na rowerze[5].
Nagrodę dla Najlepszego Europejskiego Aktora odebrał Colin Firth, za rolę w filmie Jak zostać królem. Najlepszą aktorką okazała się Tilda Swinton i jej rola w filmie Musimy porozmawiać o Kevinie.
Adam Sikora ani żaden polski film krótkometrażowy, nagród nie otrzymali.
| Podsumowanie Legenda: N − liczba nominacji; S − liczba otrzymanych statuetek | ||
| N | S | |
|---|---|---|
| Melancholia | 8 | 3 |
| W lepszym świecie | 5 | 1 |
| Jak zostać królem | 5 | 3 |
| Artysta | 4 | 1 |
| Chłopiec na rowerze | 4 | 1 |
| Człowiek z Hawru | 4 | 0 |
| Koń turyński | 2 | 0 |
| Habemus Papam: mamy papieża | 2 | 0 |
| Skóra, w której żyję | 2 | 0 |
| Elena | 1 | 0 |
| Trzy | 1 | 0 |
| Musimy porozmawiać o Kevinie | 1 | 1 |
| Essential Killing | 1 | 0 |
Laureaci i nominowani
Podsumowanie
Perspektywa
- Laureaci nagród wyróżnieni są wytłuszczeniem
Najlepszy Europejski Film
/
/
/
Melancholia, reż. Lars von Trier
- Artysta, reż. Michel Hazanavicius
- W lepszym świecie, reż. Susanne Bier
Jak zostać królem, reż. Tom Hooper
//
Chłopiec na rowerze, reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne
// Człowiek z Hawru, reż. Aki Kaurismäki
Najlepszy Europejski Reżyser
Najlepsza Europejska Aktorka
Najlepszy Europejski Aktor
Najlepszy Europejski Scenarzysta
Najlepszy Europejski Operator
(Nagroda imienia Carlo Di Palma)
Manuel Alberto Claro − Melancholia
- Fred Kelemen − Koń turyński
- Guillaume Schiffman − Artysta
Adam Sikora − Essential Killing
Najlepszy Europejski Kompozytor
Najlepszy Europejski Scenograf
- Jette Lehmann − Melancholia
- Paola Bizzarri − Habemus Papam: mamy papieża
Antxón Gómez − Skóra, w której żyję
Najlepszy Europejski Montażysta
Tariq Anwar − Jak zostać królem
- Mathilde Bonnefoy − Trzy
- Molly Malene Stensgaard − Melancholia
Najlepszy Europejski Film Animowany
- / Chico i Rita, reż. Javier Mariscal, Fernando Trueba i Tono Errando
- Kot rabina, reż. Joann Sfar i Antoine Delesvaux[6]
- //
/
Kot w Paryżu, reż. Jean-Loup Felicioli i Alain Gagnol
Najlepszy Europejski Film Dokumentalny – Prix ARTE
- Pina − Wim Wenders[7]
- Miejsce wśród gwiazd − Leonard Retel Helmrich
- Niech żyją antypody! − Wiktor Kossakowski
Najlepszy Europejski Film Krótkometrażowy – Prix UIPu
- Prix UIP Drama: Świetna Rodzina − Terry Gilliam
- Prix UIP Brystol:
Derby − Paul Negoescu - Prix UIP Grimstad: Wielki wyścig − Kote Camacho
- Prix UIP Kraków: Paparazzi − Piotr Bernaś
- Prix UIP Berlin: Återfödelsen − Hugo Lilja
- Prix UIP Wenecja:
Hypercrisis − Josef Dabernig - Prix UIP Valladolid: Małe dzieci, wielkie słowa − Lisa James-Larsson
- Prix UIP Angers: Jessi − Mariejosephin Schneider
- Prix UIP Tampere: / Rzeka − Anca Miruna Lăzărescu
- Prix UIP Vila do Conde: Dimanches − Valéry Rosier
- Prix UIP Sarajewo:
Precz − Roee Rosen - Prix UIP Cork: Incydent w banku − Ruben Östlund
- Prix UIP Ghent: Berik − Daniel Joseph Borgman
- Prix UIP Locarno: Opowieści z chłodni − Grzegorz Jaroszuk
- Prix UIP Rotterdam: / I Lupi − Alberto de Michele
- Prix UIP Brystol:
Europejskie Odkrycie Roku
- / Adem − Hans Van Nuffel[8]
- Oddech − Karl Markovics
- Michael − Markus Schleinzer
- Nie ma tego złego − Mikkel Munch-Fals
Tilva Roš − Nikola Ležaić
Nagroda Publiczności (People’s Choice Award)
- Jak zostać królem, reż. Tom Hooper
- Niewinne kłamstewka, reż. Guillaume Canet
- Nawet deszcz, reż. Icíar Bollaín
- Żona doskonała, reż. François Ozon
- Tożsamość, reż. Jaume Collet-Serra
- Safari 3D, reż. Reinhard Klooss
- W lepszym świecie, reż. Susanne Bier
- Witaj na południu, reż. Luca Miniero
Europejska Nagroda Filmowa za Całokształt Twórczości
Nagroda za Osiągnięcia w Światowej Kinematografii – Prix Screen International
Nagroda dla koproducentów – Prix EUROIMAGE
- Mariela Besuievsky (Tornasol Films, Hiszpania)[11]
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.