Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
146 Pułk Piechoty (146 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Artur Pollak |
Ostatni |
ppłk Jan Topczewski |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
146 pułk piechoty nie występował w organizacji pokojowej Wojska Polskiego. Był rezerwową jednostką piechoty mobilizowaną na podstawie planu „W” na terenie Okręgu Korpusu Nr IV, w II rzucie mobilizacji powszechnej[1]. Pułk był organiczną jednostką 44 Dywizji Piechoty Rezerwowej. Zgodnie z planem „W” mobilizacja II rzutu, w tym gros 44 DP rez. miała się rozpocząć siódmego dnia mobilizacji powszechnej („dzień X”)[2]. 146 pułk piechoty rezerwowy mobilizowany był przez:
- 28 pp w Łodzi – dowództwo pułku, pododdziały pułkowe (kompanie: zwiadowcza, ppanc. typ II, gospodarcza, plutony: pionierów, pgaz., łączności), w terminie X+3,
- 25 pp w Piotrkowie – batalion I/146 pp w terminie X+3,
- kadrę zapasową piechoty Piotrków – bataliony II/146 pp i III/146 pp oba w terminie X+3[3].
Z uwagi na zagrożenie rejonu mobilizacji przez wyłom w obronie Armii „Łódź” i „Armii „Kraków”” przez niemieckie formacje pancerne, został przyspieszony termin mobilizacji jednostek 44 DP rez. z uwagi, na to od 3 września mobilizacja pułku została radykalnie przyspieszona. Ze względu na to, że nominalny dowódca 146 pp rez. ppłk J. Topczewski znajdował się jeszcze w Łodzi, dowództwo nad mobilizującymi się batalionami piechoty w Piotrkowie objął tymczasowo dowódca OZN 27 pp ppłk A. Pollak. Otrzymał on 3 września rozkaz obrony Piotrkowa siłami 146 pp rez. do czasu nadejścia 19 DP z Armii Odwodowej. Od 1 września koszary w miasto Piotrków były atakowane przez lotnictwo niemieckie. 4 września ppłk Pollak otrzymał rozkaz udania się z II i III batalionami pułku do rejonu koncentracji macierzystej 44 DP w lasach nadleśnictwa Brzeziny. 6 września ppłk Pollak dotarł do rejonu Tuszyna z II i III batalionami, w których były ubytki marszowe. I batalion wraz z 86 pp 19 DP 5 września bronił rejonu Piotrkowa[4]. Zajmował on stanowiska w rejonie Witowa i cegielni w Piotrkowie ubezpieczając południowe skrzydło 86 pp[5].
Podczas kampanii wrześniowej 15 września, dowódca Armii „Łódź” gen. Wiktor Thommée, który kierował obroną Twierdzy Modlin, skierował do Palmir – do tamtejszej składnicy amunicji – resztki 146 pułku (ok. 600 ludzi) wzmocnione kompanią z 13 pułku piechoty i 2 baterią 71 dywizjonu artylerii lekkiej oraz mniejszymi oddziałami. Po drodze ppłk Jan Topczewski przyłączył do tych sił napotkane oddziały z kadry Centrum Wyszkolenia Kawalerii i Centrum Wyszkolenia Artylerii.
Tak skompletowana załoga składnicy tworzyła „Grupę Palmiry” pod dowództwem płk. Juliana Skokowskiego, b. dowódcy piechoty dywizyjnej 25 Dywizji Piechoty.
Walka o składnicę zakończyła się niepowodzeniem. Podczas odwrotu, w bitwie pod Łomiankami, zginęli m.in. gen. M. Bołtuć, mjr J. Juniewicz, rtm. W. Zachoszcz. Ostatecznie na czele zdziesiątkowanych oddziałów stanął ppłk J. Topczewski, któremu udało się przebić z nimi do Warszawy.
Walki te zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem „PUSZCZA KAMPINOSKA 18 – 22 IX 1939".
Uznawany dotychczas przez część składających relacje o walkach w rejonie Rozprzy i Piotrkowa oraz piszących na ich podstawie opracowania, iż batalion kpt. Eustachiusza Marszałka był I batalionem 146 pp jest błędna. Błąd ten powielano przez wiele ubiegłych lat. Batalion ten został utworzony jako batalion improwizowany z nadwyżek mobilizacyjnych 74 Górnośląskiego pułku piechoty w Przygłowie koło Piotrkowa[6]. Następnie został uzbrojony i doposażony w Ośrodku Zapasowym 7 DP w Piotrkowie w dniach 2–3 września 1939 roku. Skierowany do walki o miejscowość Rozprza w dniu 3 września 1939 roku[7]. Zostanie opisany w artykule dot. 74 pp.
Organizacja wojenna i obsada personalna pułku we wrześniu 1939 roku. W nawiasie podano nazwę jednostki mobilizującej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.