Łagowiec

Łagowiec – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Trzciel.

Zobacz też: Łagowiec w innych znaczeniach tej nazwy.

Łagowiec

wieś
Łagowiec panorama
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	międzyrzecki
Gmina	Trzciel
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	66-304[1]
Tablice rejestracyjne	FMI
SIMC	0188110
Położenie na mapie gminy Trzciel Łagowiec
Położenie na mapie Polski Łagowiec
Położenie na mapie województwa lubuskiego Łagowiec
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego Łagowiec
52°20′25″N 15°41′35″E[2]

Historia

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od początku XV wieku. Wymieniona w dokumencie zapisanym po łacinie z 1418 jako "Lagowecz", 1435 "Lagowcze", 1444 "Lagowyecz", 1448 "Łagowiec", 1509 "Lagouyecz", 1513 "Lagowiecz", 1540 "Laguviecz", 1564 "Łagowiecz", 1577 "Lagowiec"^[3] .

W 1446 wieś należała do powiatu poznańskiego Korony Królestwa Polskiego, a od 1508 była siedzibą własnej parafii. W 1508 wieś płaciła pobór od 18 półłanków i 6 groszy od karczmy. W 1509 mieszkańcy płacili pobór od 18 półłanków, sołtys od jednego łana, a 3 grosze płacono od karczmy. W 1563 odnotowano pobór od 11 łanów, 2 karczm dorocznych, jednego rzemieślnika (ferrifaber) oraz jednego komornika. W 1577 pobór z Łagowca płaciła pani stolnikowa Anna z Ostroroga Lwowska, wdowa po Prokopie Sieniawskim stolniku lwowskim. W roku 1580 dominium Łagowiec było własnością Andrzeja Krzyckiego, który płacił pobór od 11 łanów, 20 zagrodników, jednego zagrodnika wolnego, dwóch komorników płacących po 8 groszy, 15 komorników po 2 groszy, dwóch ratajów (wyrobników wiejskich), dwóch rzemieślników, owczarza posiadającego 30 owiec, jednego rzemieślnika, od dwóch komorników po 2 grosze, kolejnego owczarza od 20 owiec oraz od dwóch pasterzy^[3] [4].

Wieś do 1793 leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej^[5]. Łagowiec należał do okręgu kościańskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Adam Żychliński^[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 408 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 47 dymów (domostw)^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Łagowiec^[6][7]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0188127	Łagowiec	osada leśna
0188133	Nowy Świat	osada

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[8]:

• dworek, czworak, z XVIII wieku

inne zabytki:

• kościół filialny parafii w Brójcach pw. św. Jana Chrzciciela^[9]
• figura św. Wawrzyńca, ciekawa piaskowcowa z inicjałami P.S., prawdopodobnie Prokopa Sczanieckiego pochowanego w Paradyżu) z datą 16 maj 1743.

• 
  Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
• 
  Figura św. Wawrzyńca

Przypisy

1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 686 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
2. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71173
3. Gąsiorowski 1992 ↓.
4. Łagowiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 575.
5. Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowicza, 1846, s. 268.
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. GUS. Rejestr TERYT
8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 33. [dostęp 2013-01-29].
9. Brójce Lubuskie - Parafia pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny. kuria.zg.pl. [dostęp 2016-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)].

Bibliografia

• Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. III L-Q, zeszyt 4, hasło „Łagowiec”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 1992, s. 4-5.
• Katarzyna Sanocka: Dwie XVIII- wieczne figury przydrożne w Łagowcu, w: Lubuskie Materiały Konserwatorskie, tom 3 (2005/2006), Zielona Góra 2006.

Linki zewnętrzne

• Łagowiec w „Słowniku historyczno-geograficznym województwa poznańskiego w średniowieczu”