![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6b/Dolina_Kiezmarska%252C_Bujacza_Przelecz.jpg/640px-Dolina_Kiezmarska%252C_Bujacza_Przelecz.jpg&w=640&q=50)
Wspólna Pastwa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wspólna Pastwa lub po prostu Pastwa (niem. Weidau, Weidenau, słow. Pastviny, Pastva, Spoločná pastva, węg. Nagy-mező) – położona na wysokości ok. 1460–1500 m duża polana w Dolinie Kieżmarskiej, na południowych stokach Bujaczego Wierchu i Skrajnych Jatek, pomiędzy południową grzędą Golicy Bielskiej i Rakuskim Grzbietem w Tatrach Bielskich.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6b/Dolina_Kiezmarska%2C_Bujacza_Przelecz.jpg/640px-Dolina_Kiezmarska%2C_Bujacza_Przelecz.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/eb/Dolina_Kie%C5%BCmarska_a2.jpg/640px-Dolina_Kie%C5%BCmarska_a2.jpg)
Zajmuje morenowe, wysoko położone ponad dnem Doliny Kieżmarskiej tereny zasypane zwietrzałym materiałem znoszonym przez lawiny spod Bujaczej Przełęczy. Dawniej, i to co najmniej od XIV w., Pastwa była intensywnie wypasana, głównie przez pasterzy z Białej Spiskiej, Rakus i Kieżmarku, dorywczo również przez innych, zwłaszcza z zamku w Niedzicy. Na punkcie tego wypasu już od 1310 r. dochodziło do konfliktów pomiędzy Białą Spiską a zamkiem w Niedzicy, później również Kieżmarkiem. Zdarzały się nawet krwawe walki i to również z udziałem wojska. Wielokrotnie w różny sposób wytyczano granice (1534, 1701, 1719 r.). Ostatecznie w 1733 r. podzielono ten sporny obszar pomiędzy Białą Spiską, Kieżmark i Rakusy. Stąd też pochodzi nazwa Wspólna Pastwa (w języku staropolskim wyraz pastwa oznaczał pastwisko). Rakusy otrzymały najbardziej północną część, obecnie nazywa się ona Rakuskim Koszarem. Istnieje spore zamieszanie w kwestii nazewnictwa tego obszaru, nazwą Pastwa początkowo obejmowano większy obszar, bo od Przełęczy nad Czerwoną Glinką aż po Bielską Kopę, używano też różnych nazw: Pastwa, Wspólna Pastwa, Polana, Na Wspólne, Rakuska Pastwa[1].
W 1876 roku w pobliżu koszarów bialskiego i kieżmarskiego Węgierskie Towarzystwo Karpackie wybudowało dwuizbowe Schronisko Idziego, które po czterech latach – wskutek zatargów z miejscowymi pasterzami – przeniesiono nad Zielony Staw Kieżmarski[2]
Na Pastwie i w jej pobliżu miało miejsce wiele wypadków śmierci ludzi i zwierząt w czasie śnieżyc. Np. w 1859 zginęło tak 5 pasterzy i 7 koni. Polana miała ok. 700 m długości i ok. 20 ha powierzchni, po zniesieniu pasterstwa jej powierzchnia stale zmniejsza się wskutek zarastania przez las[1]. Dolną jej częścią prowadzi znakowany szlak turystyczny[3].