![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/Tatry_Bielskie_a7.jpg/640px-Tatry_Bielskie_a7.jpg&w=640&q=50)
Golica Bielska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Golica Bielska (niem. Spitzenstein, słow. Belianska holica, węg. Tar-kő[1]) – wznoszący się na 1981 m n.p.m. skalisty wierzchołek w grani Jatek Bielskich (fragmencie grani głównej Tatr Bielskich) w słowackich Tatrach Bielskich. Jest to pierwsze wybitniejsze wzniesienie po zachodniej stronie Bujaczej Przełęczy (1912 m). Golica wraz z dwoma sąsiednimi na wschód wierzchołkami Skrajnych Jatek (2012 m) tworzy charakterystyczną trójwierzchołkową koronę dobrze widoczną z południowej strony. Na stronę tę opada z Golicy Bielskiej szeroka trawiasta grzęda do Doliny Przednich Koperszadów. Oddziela ona Strażkowski Żleb od Wspólnej Pastwy. Od północnej strony stoki Golicy to łagodnie opadający trawnik, stromo podcięty ścianą Małego Koszara[2].
![]() Pośrednie Jatki, dwa wierzchołki Skrajnych Jatek i Golica. Widok od południowej strony | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Pasmo | |||
Wysokość |
1981 m n.p.m. | ||
![]() | |||
|
Władysław Cywiński przypuszcza, że dawniej Skrajne Jatki były trzywierzchołkowe, zaś nazwę Golica Bielska wprowadził Witold Henryk Paryski w 24 tomie swojego przewodnia Tatry. Pierwotnie słowacka nazwa Holica zapewne dotyczyła wielkiego upłazu na północnych zboczach[2].
Południowa grzęda Golicy Bielskiej tworzy granicę zlewni Potoku spod Kopy[2].
- Grań wschodniej części Tatr Bielskich
- Widok ze Wspólnej Pastwy