Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Demczuk (ur. 8 lutego 1932 we Włodawie zm. w styczniu 2022) – pułkownik Wojska Polskiego, komendant 25 Wojskowej Komendy Kolejowej w Stargardzie Szczecińskim (1977–1989).
Stanisław Demczuk urodził się 8 lutego 1932 we Włodawie, w rodzinie Stanisława. Ojciec jego był zawodowym żołnierzem w 101 pułku piechoty, brał udział m.in. w wojnie polsko-bolszewickiej. Do 1938 jego rodzina zmieniała miejsce zamieszkania, by osiedlić się w Pińsku. W tym samym roku rozpoczął naukę w drugiej klasie szkoły podstawowej. W marcu 1939 jednostka wojskowa jego ojca (84 Pułk Strzelców Poleskich) została przeniesiona w rejon Piotrkowa Trybunalskiego. W lipcu 1939 ostatni raz przed wojną widział ojca, który przyjechał na chrzciny swojej córki, a jego siostry Krystyny. 13 kwietnia 1940 wraz z rodziną, w tym z dziewięciomiesięczną siostrą – został deportowany z Pińska do Kokczetawu położonego w Północnym Kazachstanie, a następnie do dużej wsi Aryk Bałyk położonej w stepie w dolinie rzeki Akan. Latem 1941 jego i rodzinę przeniesiono do nieodległej wsi Tachtabrod. W tym czasie jego matka ciężko zachorowała, gdy miał 9 lat. Przeżyli dzięki pomocy polskich zesłańców[1].
W 1946, po sześciu latach zesłania, w ramach akcji repatriacyjnej wyjechał z rodziną transportem kolejowym skierowanym do Białej Podlaskiej. Na Pomorzu Gdańskim spotkał swojego ojca, który będąc w niemieckiej niewoli przetrwał wojnę. Pierwsze jego miesiące po powrocie z zesłania to okres rekonwalescencji po chorobie zakaźnej. Następnie podjął naukę w szkole podstawowej i liceum elektrycznym. Odbył obowiązkową służbę w Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” w 5 Brygadzie w Świdniku. Następnie podjął pracę w Pyrzycach na stanowisku kierownika grupy robót budowlanych w Budowlanym Przedsiębiorstwie Powiatowym, po czym został powołany do wojska, gdzie służył w 5 batalionie Wojsk Kolejowych w Darłowie. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej odbywał służbę w Wojskowej Komendzie Odcinka Kolejowego w Gdyni, skąd w 1953 został skierowany do Wrocławia, gdzie podjął studia w Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych im. Jakuba Jasińskiego. W 1956, po ukończeniu szkoły został skierowany do Warszawy, gdzie pełnił służbę zawodową w Zarządzie IV Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[2]. W 1957 na własną prośbę został przeniesiony do Stargardu Szczecińskiego, gdzie rozpoczął pełnić służbę[uwaga 1] w 25 Wojskowej Komendzie Kolejowej, która w Stargardzie Szczecińskim była pod względem przewozów najbardziej obciążona ze wszystkich komend w Polsce. W poszczególnych latach zmieniał się rejon odpowiedzialności służbowej. Nastąpiły przekształcenia komendy w ramach szczecińskiego szefostwa[3].
Od 1977 został komendantem WKK w Stargardzie Szczecińskim w stopniu majora[3], któremu podlegały stacje kolejowe z bocznicami, na których ładowały się transporty: Pyrzyce, Lipiany, Widuchowa, Głazów, Myślibórz, Rów, Dolice, Choszczno, Siekierki (stare Łysogórki), Drawno, Żółwino, Prostynia, Kiełpino, Cybowo[4]. Zadaniem jego, jako komendanta WKK było organizacyjne i nadzorcze zabezpieczenie w obsługiwanym przez siebie rejonie przewozów wojskowych planowania centralnego i okręgowego, posiadał uprawnienia rozkazodawcze w stosunku do komendantów transportów wojskowych odnośnie do przestrzegania przepisów w czasie załadowania, przewozu i wyładowania transportów wojskowych. Sprawował także nadzór w stosunku do żołnierzy przebywających na obiektach kolejowych w rejonie odpowiedzialności służbowej[5]. W czasie służby ukończył studia wyższe i uzyskał tytuł magistra historii[6]. W 1989 zakończył zawodową służbę wojskową i został przeniesiony w stan spoczynku jako inwalida wojskowy. Był współzałożycielem Koła Związku Sybiraków w Lipianach. W 1990 wstąpił do Związku Inwalidów Wojennych RP pełniąc funkcję sekretarza Zarządu Oddziału w Stargardzie Szczecińskim[7]. W 2002 minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński awansował go do stopnia pułkownika. Stanisław Demczuk zmarł w styczniu 2022 w wieku 90 lat[8][9]. Miał żonę Marię, córkę Krystynę i syna Stanisława[uwaga 2].
(...)
Awanse w stanie spoczynku
i inne
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.