Trzeń krótkoryjkowy[1] (Cossonus linearis) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny trzeni. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję od Półwyspu Iberyjskiego po Mongolię.
| Cossonus linearis | |||
| (Fabricius, 1775) | |||
 Imago, widok z góry | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Cossonini | ||
| Rodzaj |
Cossonus | ||
| Podrodzaj |
Cossonus s.str. | ||
| Gatunek |
trzeń krótkoryjkowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Curculio linearis[2].
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym i silnie spłaszczonym ciele długości od 3,8 do 5,5 mm[3]. Ubarwienie ma brunatne z czerwonobrązowymi odnóżami i zwykle jaśniejszymi niż przedplecze pokrywami[1][3].
Ryjek jest słabo zakrzywiony, walcowaty w części nasadowej, a za podstawami czułków silnie rozszerzony i spłaszczony. Spłaszczona część wierzchołkowa ryjka jest dwukrotnie szersza i wyraźnie krótsza od części nasadowej. Czoło ma drobny dołek pośrodku. Przedplecze jest trochę dłuższe niż szerokie, stosunkowo mocno zwężone ku przodowi, o bokach silnie zaokrąglonych. Punktowanie przedplecza jest nierównomierne i największe punkty położone we wgłębieniu u jego podstawy są pięciokrotnie większe od małych punktów przy brzegach bocznych. We wgłębieniu przypodstawowym leży również podłużne, gładkie żeberko środkowe. Tarczka ma stosunkowo duże rozmiary. Pokrywy są wydłużone, równoległoboczne, niewiele szersze od przedplecza i mają płaskie międzyrzędy nie przekraczające szerokością rzędów. Odnóża samicy mają kąt wewnętrzno-wierzchołkowy goleni z drobnymi kolcami, podczas gdy u samca kolców tych brak. Odwłok samca ma u nasady duże, płytkie i łyse wgłębienie[3].
Ekologia i występowanie
Owad ten zamieszkuje lasy, parki, ogrody i różne zadrzewienia, preferując stanowiska wilgotne[1], np. pobrzeża wód i doliny rzek[4]. Jest saproksylofagiczny. Zarówno larwy, jak i postacie dorosłe zasiedlają martwe, zawilgocone i próchniejące drewno drzew. Preferują wierzby i topole, rzadziej wybierają inne drzewa liściaste[3][4]. Szczególnie chętnie rozwijają się w pniakach[3]. Osobniki dorosłe spotyka się w ciągu całego roku, ale najczęściej od maja do lipca, najliczniej w pobliżu miejsc rozwoju larw[4].
Gatunek zachodniopalearktyczny, w Europie znany z Portugalii, Hiszpanii, Andory[2], Wielkiej Brytanii[4], Francji[2], Belgii[5], Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Bułgarii, Serbii i Rosji[2]. Dalej na wschód sięga po Zakaukazie, Kazachstan i Mongolię[4]. W Polsce jest owadem pospolitym[1]. Na „Czerwonej liście chrząszczy województwa śląskiego” umieszczony jest jako gatunek najmniejszej troski (LC)[6].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
