Tiantong Zongjue

Tiantong Zongjue (chiń. 天童宗珏, pinyin Tiāntóng Zōngjué; kor. 천동종각 Ch'ŏndong Chonggak; jap. Tendō Shūkaku; wiet. Thiên Dồng Tông Giác; ur. 1091, zm. 1162) – chiński mistrz chan szkoły caodong.

Ta osoba nosi chińskie nazwisko Tiantong.

Tiantong Zongjue

天童宗珏

Data i miejsce urodzenia	1091 Hezhou
Data i miejsce śmierci	1162 klasztor Tiantong
Szkoła	caodong
Nauczyciel	Zhenxie Qingliao
Następca	Xuedou Zhijian
Zakon	chan

Życiorys

Zongjue pochodził z Hezhou, obecnie powiat He w prowincji Anhui.

Dom rodzinny opuścił z wieku 16 lat i przyjął mnisią ordynację w 2 lata później.

Początkowo praktykował chan u mistrza Zuzhao Daohe (1057-1124) ze szkoły yunmen. Gdy mistrz zrezygnował z nauczania, Zongjue udał się do mistrza Zhenxiego Qingliao i został jego uczniem. Pod kierunkiem tego mistrza osiągnął oświecenie i po otrzymaniu przekazu Dharmy stał się spadkobiercą mistrza i głównym mistrzem szkoły caodong.

W 1132 r. został opatem klasztoru Yuelin, który znajduje się w powiecie Fenghua w prowincji Zhejiang. Pozostawał opatem w tym klasztorze przez 23 lata. Potem przez 4 lata piastował to stanowisko w klasztorze na górze Xuedou.

Mnich spytał Tiantonga Zongjuego Czym jest Droga?

Tiantong powiedział Przestań stawiać znaki na rozstajach.

W 1159 r. przeniósł się do klasztoru Tiantong, w którym pozostał opatem aż do swojej śmierci.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

• 34/7. Qingyuan Xingsi (660–740)
• 35/8. Shitou Xiqian (700–790) autor poematu Cantong qi
• 36/9. Yaoshan Weiyan (751–834) (także Yueshan)
• 37/10. Yunyan Tansheng (770–841)
• 38/11. Dongshan Liangjie (807–869) Szkoła caodong
  • 39/12. Yunju Daoying (zm. 902)
    • 40/13. Tong’an Daopi (Tong’an Daoying) (bd)
      • 41/14. Tong’an Guanzhi (bd)
        • 42/15. Liangshan Yuanguan (bd)
          • 43/16. Dayang Jingxuan (943–1027) (także Jingyan)
            • 44/17. Fushan Fayuan^[1] (991–1067) (także Yunjian)
              • 45/18. Touzi Yiqing (1032–1083)
                • 46/19. Furong Daokai (1043–1118)
                  • 47/20. Danxia Zichun (1064–1119)
                    • 48/21. Hongzhi Zhengjue (1091–1157) (także jako Tiantong), autor Congrong lu
                    • 48/21. Zhenxie Qingliao (1089–1157)
                      • 49/22. Tiantong Zongjue (1091–1162)
                        • 50/23. Xuedou Zhijian (1105–1192)
                          • 51/24. Tiantong Rujing (1163–1228)
                            • 52/25/1. Dōgen Kigen (1200–1253) Japonia. Szkoła sōtō

Przypisy

1. Fushan Fayuan był mistrzem chan z linii linji. Jego linia przekazu biegła od

   • 11. Linji Yixuan (zm. 867)
   • 12. Xinghua Cunjiang (830–925) (także Weifu)
   • 13. Nanyuan Huiyong (860–930) (także Baoying)
   • 14. Fengxue Yanzhao (896–973)
   • 15. Shoushan Xingnian (926–993) (także Shengnian)
   • 16. Shexian Guixing (bd)
   • 17. Fushan Fayuan (991–1067)

   W kryzysowym momencie braku wartościowego spadkobiercy (przeżył wybranych) Dayang Jingxuan zwrócił się o pomoc do mistrza Fushana Fayuana o zostanie jego spadkobiercą Dharmy. Fushan zgodził się w ten sposób szkoła caodong przetrwała i została w przyszłości przeniesiona do Japonii przez Dōgena Kigena.

Bibliografia

• Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 123–125. ISBN 0-86171-163-7.