Oficer, pilot Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Koc (na emigracji zmienił nazwisko na Tadeusz Kotz) (ur. 9 sierpnia 1913 w Grabanowie, zm. 3 czerwca 2008 w Collingwood) – pułkownik pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych; dowódca dywizjonu 303 w okresie 20 listopada 1943 r. – 25 września 1944 r.
| 4 i 1/3 zwycięstwa | |
 | |
 pułkownik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 sierpnia 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 czerwca 2008 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1934 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
161 eskadra myśliwska, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Urodził się jako Tadeusz Koc we wsi Grabanów niedaleko Białej Podlaskiej. Latem po maturze (w 1934) odbył szkolenie na Hanriotach w ramach Przysposobienia Wojskowego Lotniczego w Lublinku pod Łodzią[1], a następnie został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Po ukończeniu szkoły został mianowany na podporucznika ze starszeństwem z 1 października 1937 i 24. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[2]. Został wcielony do 6 pułku lotniczego we Lwowie i przydzielony do 161 eskadry myśliwskiej na stanowisko pilota[3].
W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w składzie 161 eskadry myśliwskiej. 2 września pilotując samolot PZL P.11 zestrzelił Meserschmitta Bf 110. 17 września 1939 roku, po inwazji radzieckiej na Polskę, patrolował w rejonie Stanisławowa i prawdopodobnie był pilotem, który zestrzelił tego dnia radziecki lekki samolot bombowy R-5Sz koło Nadwórnej (okoliczności tego zdarzenia nie są jasne)[a].
Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji przez Rumunię, Jugosławię oraz Grecję. Po upadku Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie początkowo służył w dywizjonie 303, którego został późniejszym dowódcą. Pierwsze loty bojowe wykonał w 245 dywizjonie RAF i w 317 dywizjonie. Jako dowódca eskadry w 308 dywizjonie został zestrzelony 3 lutego 1943 nad północna Francją, ratował się wyskakując na spadochronie.
Powrócił do Anglii drogą lądową przemierzając okupowaną Francję, Hiszpanię docierając do Gibraltaru. Po powrocie do Wielkiej Brytanii w lipcu 1943 roku przydzielony do dywizjonu 303, którym dowodził od 20 listopada 1943 do 25 września 1944. Później był m.in. oficerem łącznikowym PSP w 12 i 13 Grupie Myśliwskiej RAF.
Zwolniony ze służby wojskowej w 1948 po zawarciu małżeństwa. Wraz z żoną wyjechał do Afryki, gdzie przez rok mieszkał w Suazi, powrócił jednak do Anglii. W 1956 przeniósł się do Kanady do Collingwood.
W 2005 roku opublikował w Kanadzie wspomnienia pt. „Błękitne niebo i prawdziwe kule”. Książka została opublikowana w Polsce po raz pierwszy w 2018 roku pod tytułem "303. Mój dywizjon".
Na liście Bajana zajmuje 50. pozycję z wynikiem 4 i 1/3 zestrzeleń pewnych i 3 prawdopodobnych.
Zestrzelenia pewne:
Zestrzelenia prawdopodobne:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
.svg){kind=link}
