Sikorka (Dąbrowa Górnicza)

Sikorka (do XIX w., Sikorki) – dzielnica Dąbrowy Górniczej. Zajmuje powierzchnię 3,46 km² i leży w odległości ok. 14 km na północny wschód od centrum miasta^[1].

Sikorka

Dzielnica Dąbrowy Górniczej
Ul. Relaksowa w Sikorce
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miasto	Dąbrowa Górnicza
Data założenia	XIII w.
W granicach Dąbrowy Górniczej	1 lutego 1977
Powierzchnia	3,46 km²
Kod pocztowy	42-522
Położenie na mapie Dąbrowy Górniczej Sikorka
Położenie na mapie Polski Sikorka
Położenie na mapie województwa śląskiego Sikorka
50°23′18″N 19°17′50″E

Historia

Wzmianki o tej dzielnicy sięgają XIII wieku. W 1457 roku wioska praktycznie przestała istnieć poprzez doszczętne zrabowanie i spalenie jej przez wojska czeskie i polskie powracających bez żołdu po wojnie z Krzyżakami. Zniszczeń w Sikorce dokonał wówczas m.in. Janusz Oświęcimski. Pod koniec XIV wieku w skład wsi wchodziło 12 łanów kmiecych (z czego 2 należały do sołtysa), dwór z folwarkiem pod przysiółkiem Bugaj oraz młyn Smardz nad Trzebyczką. Wieś należała w drugiej połowie XV wieku do Mateusza Ujejskiego herbu Nowina, sędziego siewierskiego. Od Ujejskich przeszła w roku 1550 do Jana Podczaszego i znajdowała się w jego rodzinie do 1580 roku. W 1581 wchodziła w skład klucza sławkowskiego, należącego do biskupów krakowskich.

Przed wybuchem II wojny światowej, większość gruntów ornych w Sikorce było własnością rodzin żydowskich a Sikorka należała do gminy Wojkowice Kościelne. Po II wojnie światowej przechodziły kolejno pod administrację gminy Wojkowice Kościelne (1945-1949)^[2][3][4], gminy Ząbkowice (1950-1954)^[5], gromady Tuczna Baba (1954–72)^[6], gminy Ząbkowice (1973-1975)^[7], miasta Ząbkowice (1975-1977)^[8] i wreszcie miasta Dąbrowy Górniczej od 1 lutego 1977^[9][10].

Przyroda

W dwudziestoleciu międzywojennym przez Sikorkę przepływała rzeka Trzebyczka, która następnie zanikła na jej terenie z powodu wybudowania studni głębinowych na terenie wsi. Na terenie Sikorki znajduje się pomnik przyrody - bożodrzew, rosnący przy ul. Hallerczyków 165, mający ok. 130 cm obwodu.

Ulice

Przystanek kolejowy Dąbrowa Górnicza Sikorka - widok od strony ul. Gilowej

W skład dzielnicy Sikorka wchodzą obecnie następujące ulice: Czajkowa, Gilowa, Grabowa, Hallerczyków, Idzikowskiego, Pomłynie, Ptasia, Relaksowa, Skowronkowa, Słowikowa, Sowia, Szpakowa i Wilgowa.

Przypisy

1. Mapa w serwisie maps.google.com. s. maps.google.com. [dostęp 2010-07-24]. (pol.).
2. Podział administracyjny województwa śląsko-dąbrowskiego wraz ze skorowidzem gmin i gromad (stan z dnia 1 stycznia 1946) wydany przez Wydawnictwa Instytutu Śląskiego w 1947
3. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948. Brak numerów stron w książce
4. Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948. Brak numerów stron w książce
5. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
6. Uchwała Nr 14/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu będzińskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54)
7. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
8. Dz.U. z 1975 r. nr 15, poz. 88
9. Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 13
10. Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 15

Bibliografia

• Stefan Pobideł: Encyklopedia Dąbrowy Górniczej. Wyd. pierwsze. Dąbrowa Górnicza: Towarzystwo Przyjaciół Dąbrowy Górniczej, 1996, s. 172-173. ISBN 83-901687-6-6.