Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albert Fred Schoendienst (ur. 2 lutego 1923 w Germantown, zm. 6 czerwca 2018 w Town and Country[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego, w późniejszym okresie menadżer St. Louis Cardinals.
 Red Schoendienst (1983) | |||||||||||
| drugobazowy | |||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Albert Fred Schoendienst | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1923 | ||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
6 czerwca 2018 | ||||||||||
| Odbijał | |||||||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||||||
| Debiut |
17 kwietnia 1945 | ||||||||||
| Ostatni występ |
7 lipca 1963 | ||||||||||
| Statystyki | |||||||||||
| Średnia uderzeń |
0,289 | ||||||||||
| Home runy |
84 | ||||||||||
| Uderzenia |
2449 | ||||||||||
| RBI |
773 | ||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||
| |||||||||||
| Kariera menedżerska | |||||||||||
| |||||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||||
| Rok wprowadzenia |
1989 | ||||||||||
| Metoda elekcji |
Veterans Committe | ||||||||||
W wieku 16 lat zrezygnował z edukacji w szkole i wstąpił do Civilian Conservation Corps[2] W 1942 podpisał kontrakt z St. Louis Cardinals i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Rochester Red Wings, gdzie grał na pozycji łącznika[3][4]. Od maja 1944 do stycznia 1945 pełnił służbę wojskową[2]. W Major League Baseball zadebiutował 17 kwietnia 1945 w meczu przeciwko Chicago Cubs, w którym zaliczył triple'a i zdobył runa[3][5]. W debiutanckim sezonie występował na pozycji lewozapolowego, gdyż pierwszym łącznikiem w zespole był MVP National League poprzedniego sezonu Marty Marion[3][6]. W sezonie 1945 skradł najwięcej baz w National League[3].
W 1946 po odejściu drugobazowego Lou Kleina, Schoendienst przeszedł na tę pozycję[6]. W tym samym roku po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd i zdobył pierwszy tytuł mistrzowski po tym, jak Cardinals pokonali Boston Red Sox w siedmiu meczach[3][6]. W sezonie 1950 zaliczył najwięcej double’ów w lidze (43)[3]. W czerwcu 1956 w ramach wymiany zawodników przeszedł do New York Giants, zaś w czerwcu 1957 później również w ramach wymiany przeszedł do Milwaukee Braves i w tym samym roku po raz drugi zwyciężył w World Series, w których Braves wygrali z New York Yankees 4–3 w serii best-of-seven. Karierę zawodniczą zakończył w 1963 w St. Louis Cardinals[6].
W 1964 był członkiem sztabu szkoleniowego Cardinals, którzy sięgnęli po pierwsze od osiemnastu lat mistrzostwo MLB. Przed rozpoczęciem sezonu 1965 został mianowany przez właściciela klubu Gussiego Buscha menadżerem zespołu[6]. W 1967 poprowadził zespół do zwycięstwa w World Series, rok później do mistrzostwa National League. W 1976 po przegraniu 90 meczów w rundzie zasadniczej, został zwolniony z funkcji menadżera[6]. W latach 1978–1979 był w sztabie szkoleniowym Oakland Athletics[6]. W 1980 poprowadził zespół Cardinals w ostatnich 37 meczach sezonu, po mianowaniu na stanowisko menadżera generalnego, dotychczasowego menadżera Whiteya Herzoga[6]. W 1989 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7]. W lipcu 1990 był tymczasowym menadżerem Cardinals, po rezygnacji Herzoga[8].
W styczniu 2014 został wprowadzony jako jeden z 22 zawodników i działaczy do nowo utworzonej St. Louis Cardinals Hall of Fame[9].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 10× All-Star | 1946, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1957 | [3] |
| 5× zwycięzca w World Series | 1946, 1957, 1964, 1967, 1982 | [6] |
| Baseball Hall of Fame | od 1989 | [7] |
| # 2 zastrzeżony przez Cardinals | 1996 | [10] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
