Loading AI tools
polski polityk i prawnik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Józef Müller (ur. 2 maja 1989 w Słupsku) – polski polityk i prawnik, w 2018 podsekretarz stanu, a w 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek Komitetu Stałego Rady Ministrów, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji, w latach 2019–2023 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i rzecznik prasowy rządów Mateusza Morawieckiego, poseł do Parlamentu Europejskiego X kadencji.
Piotr Müller (2024) | |
Pełne imię i nazwisko |
Piotr Józef Müller |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1989 |
Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego (2018, 2019), poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (2018–2024), sekretarz stanu w KPRM (2019–2023), rzecznik prasowy Rządu RP (2019–2023), poseł do Parlamentu Europejskiego X kadencji (od 2024) |
Partia | |
Strona internetowa |
Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Słupsku[1]. Był laureatem Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej[2] i Olimpiady Wiedzy o Prawach Człowieka oraz finalistą Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym i Olimpiady Historycznej[3]. Był stypendystą m.in. Prezesa Rady Ministrów i Ministra Edukacji Narodowej. W 2016 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował w ramach Kolegium Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych[4]. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Samorządu Studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2013 do 2014 był przewodniczącym Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej[5][6]. W latach 2010–2014 był członkiem Senatu Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zasiadał w komisji budżetu i finansów oraz komisji prawno-statutowej[7][8]. Był członkiem Komisji Dyscyplinarnej do spraw nauczycieli akademickich przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego[7][8] oraz ekspertem w Polskiej Komisji Akredytacyjnej[7][8], a w latach 2013–2014 również członkiem prezydium komisji[7][6]. W latach 2012–2016 wchodził w skład zarządu Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego[7]. W latach 2017–2018 prowadził zajęcia w Instytucie Nauk Politycznych UW[9][10].
Został członkiem Prawa i Sprawiedliwości. W 2011 i 2015 bezskutecznie ubiegał się o miejsce w Sejmie RP z listy tego ugrupowania[11][12]. W 2015 uzyskał 5350 głosów, co stanowiło 1,15% głosów oddanych w okręgu wyborczym nr 26[12].
Od listopada 2015 do kwietnia 2017 był doradcą wiceprezesa Rady Ministrów Jarosława Gowina, a następnie dyrektorem biura ministra w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[7]. Od lutego 2017 należał do zespołu legislacyjnego przygotowującego projekt ustawy reformującej system nauki i szkolnictwa wyższego. 15 stycznia 2018 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[7], powierzono mu odpowiedzialność m.in. za koordynację zadań związanych z działem administracji rządowej szkolnictwo wyższe, w tym nadzór nad uczelniami oraz za nadzór nad prowadzeniem prac legislacyjnych[13]. We wrześniu 2018 powołany na przewodniczącego zespołu do spraw wdrażania reformy szkolnictwa wyższego i nauki[14]. Został też członkiem Komitetu Stałego Rady Ministrów oraz Komitetu Społecznego Rady Ministrów[15].
W grudniu 2018 uzyskał możliwość objęcia mandatu poselskiego po zmarłej Jolancie Szczypińskiej i po rezygnacji złożonej przez Piotra Karczewskiego, na co wyraził zgodę[16]. Ślubowanie poselskie złożył 28 grudnia 2018[17]. 7 stycznia 2019 powołany na funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego; został również członkiem dotychczasowych komitetów działających w ramach Rady Ministrów[18].
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła do PE w okręgu obejmującym województwo pomorskie, zdobywając 10 573 głosy[19]. 4 czerwca 2019 został powołany przez prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego na stanowiska sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i rzecznika prasowego rządu[20].
W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 26 892 głosy[21]. W listopadzie 2019, po powołaniu drugiego rządu dotychczasowego premiera, Mateusz Morawiecki powierzył mu dalsze wykonywanie zadań sekretarza stanu w KPRM oraz rzecznika prasowego rządu[22]. Został stałym członkiem kierowanych przez premiera delegacji rządowych w trakcie wizyt zagranicznych[23]. W grudniu 2021 powołany na przewodniczącego Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego[24].
W wyborach w 2023 ponownie uzyskał mandat poselski, zdobywając 72 813 głosów[25]. W listopadzie tego samego roku został przewodniczącym zarządu wojewódzkiego Prawa i Sprawiedliwości w województwie pomorskim[26]. W grudniu 2023 zakończył pełnienie funkcji w administracji rządowej. W wyborach w 2024 został wybrany na eurodeputowanego X kadencji, kandydując w okręgu nr 1 i otrzymując 62 330 głosów[27]. W Europarlamencie zasiadł w Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów[28].
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2011 | Prawo i Sprawiedliwość | Sejm VII kadencji | nr 19 | 1365 (0,13%)[11] | |
2015 | Sejm VIII kadencji | nr 26 | 5350 (1,15%)[12][uwaga 1] | ||
2019 | Parlament Europejski IX kadencji | nr 1 | 10 573 (1,28%)[19] | ||
2019 | Sejm IX kadencji | nr 26 | 26 892 (4,63%)[21] | ||
2023 | Sejm X kadencji | 72 813 (10,66%)[25] | |||
2024 | Parlament Europejski X kadencji | nr 1 | 62 330 (8,38%)[27] |
W 2019[29] i 2020[30] został zaliczony do grona 50 najbardziej wpływowych polskich prawników poprzedniego roku w rankingu gazety „Dziennik Gazeta Prawna”.
Jest synem Edwarda Müllera[31]. W 2022 zawarł związek małżeński z Marią[32].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.