Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phellinus Quél. (czyreń) – rodzaj grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae)[1].
 Czyreń jodłowy | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
czyreń |
| Nazwa systematyczna | |
| Phellinus Quél. Enchir. fung. (Paris): 172 (1886) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Phellinus igniarius (L.) Quél. 1886 | |
Grzyby kortycjoidalne o bazydiokarpach wieloletnich, rozpostartych, rozpostarto-odgiętych lub siedzących, występujących pojedynczo, lub w grupach, dachówkowato. Powierzchnia żółtawa, rdzawobrązowa, szara do czarnej, włochata, kosmata lub naga. Hymenofor poroidalny, powierzchnia porów brązowawa, pory izodiametryczne, rzadziej nieregularne i kanciaste oraz lekko podzielone. Kontekst ciemnoczerwonobrązowy, umbrowy lub żółtawobrązowy, przeważnie zdrewniały, rzadziej twardo- włóknisty. System strzępkowy dimityczny, strzępki zmieszane: między cienkościennymi strzępkami generatywnymi występują grubościenne strzępki szkieletowe. Strzępki generatywne szkliste do bladożółtych, wąskie, cienkościenne, septowane bez sprzążek, strzępki szkieletowe żółtawe do rdzawobrązowych, bez przegród lub czasami z przegrodami bez sprzążek, przeważnie grubościenne i szersze niż strzępki generatywne. W hymenium i tramie czasami znajdują się szczecinki, na brzegu, w kontekście lub w hymenium czasami występują szczeciniaste strzępki. Podstawki szeroko maczugowate do niemal kulistych z 4 sterygmamii i prostą przegrodą u podstawy. Bazydiospory kuliste do cylindrycznych, gładkie, szkliste do rdzawobrązowych, cienkościenne do grubościennych, w odczynniku Melzera dekstrynoidalne lub nie[2].
Phellinus to kosmopolityczny, duży rodzaj grzybów, który obejmował wiele, dość zróżnicowanych morfologicznie gatunków. Wiele z nich przeniesiono do nowych, małych rodzajów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenochaetaceae, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Polską nazwę podał Stanisław Domański w 1965 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako huba, wrośniak, czyr, korkowiec, porak[3]
Synonimy naukowe: Boletus Dill. ex Gray, Boudiera Lázaro Ibiza, Rev. Fomitiporella Murrill, Fulvifomes Murrill, Fuscoporella Murrill, Fuscoporia Murrill, Mison Adans., Ochroporus J. Schröt., Ochrosporellus (Bondartseva & S. Herrera) Bondartseva & S. Herrera, Phellinus subgen. Fulvifomes (Murrill) Y.C. Dai, Phellinus subgen. Fuscoporia (Murrill) Y.C. Dai, Phellinus subgen. Porodaedalea (Murrill) Y.C. Dai, Porodaedalea Murrill, Pseudofomes Lázaro Ibiza, Pyropolyporus Murrill, Scalaria Lázaro Ibiza, Scindalma Hill ex Kuntze[4]:
Rodzaj Phellinus sensu lato został rozbity na kilka innych rodzajów: Fomitiporia, Fulvifomes, Fuscoporia, Ochroporus, Phellinidium, Phellinopsis, Phellinus i Porodaedaelea. Stąd też pod polską nazwą czyreń występują gatunki obecnie już zaliczane do innych rodzajów niż Phellinus[5].
Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[6]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
