Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Los Glaciares (hiszp. Parque Nacional Los Glaciares, dosł. „Park Narodowy Lodowców”) – park narodowy w argentyńskiej części Patagonii (prowincja Santa Cruz), założony w 1945 roku i w 1981 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
 | |
 Czoło lodowca Perito Moreno wpadająca do jeziora Lago Roca | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
prowincja Santa Cruz |
| Data utworzenia |
1945 |
| Akt prawny |
Dekret Nr. 9504 |
| Powierzchnia |
7269,27 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie prowincji Santa Cruz  | |
Położenie na mapie Argentyny  | |
 50°30′53″S 73°13′01″W | |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Lodowiec Perito Moreno | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
przyrodniczy |
| Spełniane kryterium |
VII, VIII |
| Numer ref. | |
| Region[infobox 2] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1981 |
Nazwa parku Los Glaciares pochodzi od licznych lodowców (hiszp. glaciar) znajdujących się na jego terenie[1][2].
Park Narodowy Los Glaciares został efektywnie utworzony w 1945 roku na mocy dekretu Nr 9504[2][3], w którym ogłoszono istniejące na tym terenie od 1937 roku rezerwaty przyrody parkami narodowymi[2][4]. Zostało to później potwierdzone ustawowo (ustawa Nr. 13895)[2][uwaga 1].
W 1981 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].
Park obejmuje ochroną obszar o powierzchni 726 927 hektarów (7269,27 km²) w południowo-zachodniej części prowincji Santa Cruz przy granicy z Chile[2]. Celem parku jest ochrona krajobrazu lodowców Andów Patagońskich[2], z których wiele zasilanych jest przez Lądolód Patagoński Południowy[1].
Park sąsiaduje z dwoma chilijskimi parkami narodowymi: Torres del Paine i Bernardo O’Higgins[1].
W obrębie parku znajdują się m.in. lodowce Perito Moreno i Upsala, jeziora polodowcowe (np. Argentino i Viedma) i szczyty powyżej 3 tys. m n.p.m., np. Fitz Roy (3375 m n.p.m.) i Cerro Torre (3133 m n.p.m.)[1][2].
Park leży w strefie klimatu umiarkowanego zimnego[2]. Latem średnia temperatura wynosi 13,4 °C, a zimą 0,6 °C[2], w wyższych partiach gór średnia temperatura roczna to ok. –3 °C[2]. Średnie opady roczne wynoszą 500 mm na wschodzie i 900 mm na zachodzie[2] – zimą obfite opady śniegu[2].
Wschodnią część parku porastają lasy i stepy[5]. Występują tu m.in. takie gatunki jak Festuca gracillima czy Mulinum spinosum[2]. W górskich lasach na zachodzie rosną m.in. Nothofagus pumilio i bukan chilijski[2].
Park zamieszkują m.in. huemale chilijskie, pumy i nibylisy andyjskie[2]. Z ptaków można spotkać m.in. kondora wielkiego, aguję wielką, dzięcioła kreskowanego i magelańczyka żółtoskrzydłego[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
