Narodowosocjalistyczny Korpus Lotniczy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narodowosocjalistyczny Korpus Lotniczy, NSFK (niem. Nationalsozialistisches Fliegerkorps) – korpus paramilitarny NSDAP, założony w 1937 roku jako „następca” Niemieckiego Związku Lotnictwa Sportowego (Deutscher Luftsportverband). Korpus został zbudowany na wzór organizacji Sturmabteilung (SA). Podobną grupą paramilitarną był Narodowosocjalistyczny Korpus Motorowy.
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Niemiecki Związek Lotnictwa Sportowego |
| Komendanci | |
| Pierwszy | |
| Ostatni |
Alfred Keller |
| Konflikty zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Podległość | |
W pierwszych latach istnienia NSFK prowadził szkolenia w lataniu szybowcami oraz prywatnymi samolotami. Kiedy III Rzesza stworzyła Luftwaffe, wielu członków NSFK zostało przeniesionych do nowo utworzonej formacji lotniczej. Podczas II wojny światowej korpus służył m.in. przy transporcie Żydów i homoseksualistów do obozów koncentracyjnych oraz w obronie przeciwlotniczej.
.jpg)
NSFK powstała na podstawie zarządzenia Adolfa Hitlera z dn. 17 kwietnia 1937 r. Jego dowódca podlegał bezpośrednio Ministerstwu Lotnictwa Rzeszy. Członkami NFSK mogli zostać[1]:
Pierwszym dowódcą NSFK został generał Friedrich Christiansen, który tę funkcję pełnił do 26 czerwca 1943 roku, kiedy to został zastąpiony przez generała Alfreda Kellera. W organizacji obowiązywały stopnie zgodne ze strukturą przyjętą w SA.
W skład Dowództwa Korpusu wchodziły działy[1]:
NSFK był podzielony na siedemnaście Grup, które liczyły od 2 do 8 hufców, podzielonych na drużyny. Hufiec liczył do 1 500 członków a drużyna do 120. Grupy obejmowały tereny[1]: :
I – Ostland z siedzibą w Królewcu,
II – Nord z siedzibą w Szczecinie,
III – Nord-West z siedzibą w Hamburgu,
IV – Berlin-Kurmark z siedzibą w Berlinie,
VI – Schlesien z siedzibą we Wrocławiu,
VII – Elbe-Saale z siedzibą w Dreźnie,
VIII – Mitte z siedzibą w Eschwege,
IX – Weser-Elbe z siedzibą w Hanowerze,
X – Westfalen z siedzibą w Dortmund,
XI – Hessen-Westmark z siedzibą w Darmstadt,
XII – Niederrhein z siedzibą w Essen,
XIII – Main-Donau z siedzibą w Norymberdze,
XIV – Bayern-Süd z siedzibą w Monachium,
XV – Schwaben z siedzibą w Stuttgarcie,
XVI – Süd-West z siedzibą w Karlsruhe,
XVII – Ostmark z siedzibą w Wiedniu.
Do głównych zadań NSFK należało[2]:
– prowadzenie wstępnego szkolenia lotniczego,
– szkolenie rezerwistów,
– połączenie i unifikacja działalności dotychczas istniejących organizacji lotniczych,
– szkolenie i opieka nad oddziałami lotniczymi Hitlerjugend.
NSFK dysponował własnymi szkołami modelarskimi zlokalizowanymi w Lauenburgu, w Meißner i w Rothenburgu. W Hamburgu, Fürstenberg, Esslingen i Kamenz zostały utworzone państwowe szkoły budowy szybowców. W Dajtkach (niem. Deuthen w Prusach Wschodnich), Hanowerze, Schüren i Dinkelsbühl otwarto szkoły warsztatowe dla instruktorów. W zakresie pilotażu silnikowego szkolono pilotów w Rangsdorf, Bielefeld, Karlsruhe, Kolonii, Hamburgu, Chemnitz, Gdańsku, Królewcu i w Wiedniu. W ramach prowadzonego szkolenia współpracowano z Hitlerjugend i Deutsches Jungvolk, uczono budowy modeli i szybowców, pilotażu szybowcowego i silnikowego oraz prowadzono szkolenia specjalne (m.in. polityczne i społeczne)[3].
Kandydatów do szkolenia w NSFK poszukiwano w szkołach, gdzie dzieci zainteresowane lotnictwem kierowano do drużyn modelarskich w ramach Deutsches Jungvolk. Starszych, mających ukończony 14 lat, kierowano na badania lekarskie, a następnie do drużyn lotniczych Hitlerjugend. Od uczniów wymagano ponoszenia minimalnych nakładów finansowych pokrywających koszty przejazdów i wyżywienia, w wyjątkowych sytuacjach mogli oni być zwolnieni z tych opłat. Z chwilą ukończenia 18. roku życia stawali się członkami NSFK. Młodzież była szkolona w pięciu obszarach[4]:
Szkolenie w zakresie pilotażu silnikowego wiązało się już z jego finansowaniem przez kursantów, ale wysokość opłat uzależniano od wieku ucznia, jego poziomu dotychczasowego wyszkolenia oraz stażu w organizacji. Ponadto NSFK prowadziła działania służące popularyzacji lotnictwa w niemieckim społeczeństwie poprzez organizację imprez lotniczych oraz popularyzację lotnictwa w całym kraju w ramach odczytów, publikacji i filmów o tematyce lotniczej[5].
| Producent | Siedziba | Samolot | Liczba sztuk |
|---|---|---|---|
| Pander & Zonen | Den Haag | SG 38 | 555 |
| Kärntner Flugzeugwerke | Spittal | SG 38 | 200 |
| Schneider | Grunau | Grunau Baby II | 595 |
| Peters Flugzeugbau | Hohenelbe | Grunau Baby II | 537 |
| Ferdinand Schmetz | Herzogenrath | DFS Meise (Olympia) | 157 |
| Ferdinand Schmetz | Herzogenrath | DFS Habicht | 8 |
| Jacobs-Schweyer | Darmstadt | DFS Weihe | 18 |
| Mratz | Böhmen | DFS Kranich | 156 |
Całkowite wyposażenie (do 30 czerwca 1944) można oszacować na:
| Samolot | Liczba sztuk |
|---|---|
| SG 38 | 8754 |
| Grunau Baby II | 4914 |
| DFS Meise (Olympia) | 804 |
| DFS Weihe | 371 |
| DFS Habicht | 578 |
| DFS Kranich | 1551 |
| Mü 17 | 23 |
| Mü 13 | 742 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
