Loading AI tools
placówka muzealna Miasta Państwa Watykańskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzea Watykańskie (wł. Musei Vaticani) – muzea publiczne Państwa Watykańskiego, powstałe ze zbiorów dzieł sztuki zgromadzonych przez poszczególnych papieży. Początki kolekcji związane są z kolekcją dzieł zgromadzonych przez Sykstusa IV i Juliusza II. Powiększone podczas pontyfikatów kolejnych papieży. Udostępnione publiczności już w 1787 roku w celu pogłębienia znajomości sztuki i kultury. Są jednym z najczęściej odwiedzanych muzeów świata[1].
Państwo | |
---|---|
Data założenia |
1506 (początek kolekcji), 1757 (oficjalne otwarcie muzeum) |
Zakres zbiorów |
muzeum uniwersalne |
Wielkość zbiorów |
70 tysięcy eksponatów |
Położenie na mapie Watykanu | |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Położenie na mapie Rzymu | |
41°54′23″N 12°27′16″E | |
Strona internetowa |
Muzea Watykańskie wywodzą swoje początki z odkrycia 14 stycznia 1506 roku w winnicy niedaleko bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie antycznej rzeźby Grupy Laokoona, którą zakupił Papież Juliusz II od właściciela winnicy, za rekomendacją Giuliano da Sangallo i Michała Anioła, którzy pracowali w tym czasie dla papieża i zostali wysłani by zbadać to odkrycie[2]. Po zakupie rzeźby papież nakazał umieścić ją na wystawie publicznej w Watykanie dokładnie miesiąc po jej odkryciu. W tym samym roku papież przeniósł swoją prywatną kolekcje rzeźb na dziedziniec oktagonalny. Równocześnie trwała budowa, zaprojektowanego przez Donato Bramante, dziedzińca belwederskiego[3], wokół którego przez następne stulecia rozbudowywano kolejne części muzeów. Jeszcze za panowania Juliusza II doszło do zakupu kolejnej rzeźby która z czasem nabrała statusu jednego z najcenniejszych dzieł w kolekcji muzeów - pochodzącej najprawdopodobniej z II wieku n.e. rzeźby przedstawiającej Apollina, która ze względu na jej ustawienie w krużganku dziedzińca (obok grupy Laokoona) zyskała sławę jako Apollo Belwederski.
Zbiory dzieł sztuki sukcesywnie powiększały się nawet pomimo katastrofalnego w skutkach dla miasta złupienia w 1527 roku. Pomiędzy 1530, a 1536 rokiem do zbiorów dołączono Tors Belwederski, który dla renesansowych artystów, szczególnie Michała Anioła był źródłem inspiracji, pomimo uszkodzenia rzeźby w znacznej części[4].
Muzea otwarto oficjalnie w roku 1757 za pontyfikatu papieża Benedykta XIV jako Museum Christianum[5].
Obecnie zgromadzono w nich, w różnych działach, najbogatszą kolekcję dzieł sztuki z całego świata. W skład Muzeów wchodzą m.in.:
W licznych galeriach zgromadzone są zbiory arrasów, map i ksiąg. Do ciągu muzealnego zostały włączone Stanze, czyli pomieszczenia ozdobione freskami m.in. przez Rafaela oraz Kaplica Sykstyńska.
W Sali Sobieskiego eksponowany jest obraz Jana Matejki przedstawiający Jana III Sobieskiego po zwycięstwie pod Wiedniem. Na obrazie król podaje list z wiadomością o pokonaniu Turków księdzu, który przekazuje go wraz ze zdobytym sztandarem papieżowi. Obraz został podarowany przez Jana Matejkę papieżowi Leonowi XIII z okazji obchodów 200. rocznicy stoczenia zwycięskiej bitwy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.