Tors Belwederski

Torso Belwederskie – pochodząca z I wieku przed naszą erą grecka rzeźba autorstwa Apolloniosa z Aten, znajdująca się w zbiorach Muzeów Watykańskich (Museo Pio-Clementino, Sala Muz).

Torso Belwederskie

Autor	Apollonios z Aten
Rodzaj	rzeźba
Data powstania	I wiek p.n.e.
Medium	marmur
Wymiary	1,59 m
Miejsce przechowywania
Miejscowość	Watykan
Lokalizacja	Muzea Watykańskie (Museo Pio-Clementino)

Opis

Wykonana z marmuru, ma 1,59 metra wysokości. Według różnych hipotez przedstawia herosa Heraklesa, cyklopa Polifema, tytana Prometeusza, boga wojny Marsa, boga przyrody Sylena lub króla Tesalii Filokteta^[1].

Dokładne pochodzenie rzeźby jest nieznane; zdaniem niektórych badaczy może to być późniejsza rzymska kopia greckiego oryginału^[1]. Najstarsza wzmianka na jej temat pochodzi z 1433 roku; wówczas znajdowała się w pałacu rodu Colonna^[1]. Na początku XVI wieku weszła w posiadanie papiestwa i została umieszczona na dziedzińcu papieskiego Belwederu (stąd jej nazwa). W 1798 roku Francuzi wywieźli ją do Paryża jako zdobycz wojenną, do Włoch powróciła po upadku Napoleona w roku 1815^[2].

Liczne rysunki z natury są świadectwem traktowania rzeźby jako obiektu studiów artystów pracujących w pałacu papieskim. Najbardziej do jej rozsławienia przyczynił się Michał Anioł, który był nią zachwycony i wielokrotnie ją studiował^[3]. Podziwiał on dynamiczną pozę i starannie odtworzoną muskulaturę postaci, nawiązując do niej wielokrotnie w swoich pracach, między innymi w aktach nagich młodzieńców (ignudi) na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej^[4]. Artysta planował nawet zrekonstruowanie brakujących elementów posągu, lecz ostatecznie zrezygnował z tego zamiaru^[3]. Torso podziwiał też Johann Joachim Winckelmann, który w tekście opublikowanym w 1759 r. uznał je za jedną z najdoskonalszych rzeźb starożytnych^[5]. Odmienne zdanie na temat rzeźby miał francuski pisarz Stendhal, nie odbierając emocjonalnie jej cech szczególnych i uznając, że sławna jest ona głównie zainteresowaniem Rafaela Santiego i Michała Anioła^[3].