Loading AI tools
reżyser, scenarzysta i operator filmowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laurent Cantet (ur. 15 czerwca 1961 w Melle, zm. 25 kwietnia 2024 w Paryżu[1]) – francuski reżyser, scenarzysta i operator filmowy. Twórca kina zaangażowanego społecznie, o zacięciu lewicowym, inspirowanego twórczością brytyjskiego socjalisty Kena Loacha[2]. Laureat Złotej Palmy podczas 61. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes za film pod tytułem Klasa (2008).
Urodził się w zachodniej Francji w rodzinie nauczycieli z Ardilleux[3]. Po studiach fotograficznych na Uniwersytecie w Marsylii, w 1986 ukończył prestiżową paryską uczelnię filmową Institut des hautes études cinématographiques (IDHEC). W szkole tej poznał wielu przyszłych reżyserów, z którymi później współpracował, m.in. Dominika Molla, Robina Campillo i Gilles’a Marchanda[4].
Karierę rozpoczął od pracy reżysera i operatora filmów krótkometrażowych. Rozgłos zyskał dzięki filmowi Zasoby ludzkie (1999), który opowiadał o konflikcie pracujących w jednej fabryce ojca-szarego pracownika i syna na stanowisku kierowniczym. Obraz chwalono za umiejętne odniesienie się do takich tematów jak różnice klasowe, zachowania korporacyjne czy etyka w miejscu pracy[5]. Film przyniósł twórcy m.in. Cezara i Nagrodę Louisa Delluca za najlepszy debiut reżyserski oraz Europejską Nagrodę Filmową dla odkrycia roku[6].
Następne dwa filmy Canteta, Odjazd (2001) i Na południe (2005), przypieczętowały jego pozycję sztandarowego specjalisty od kina zaangażowanego społecznie. Pierwszy tytuł był historią mężczyzny, który traci pracę i postanawia ukrywać ten fakt przed swoją rodziną. Na południe z kolei piętnowało rozprzestrzeniające się zjawisko seksturystyki. Główną rolę podstarzałej profesor filozofii, która "sponsoruje" osiemnastoletniego Haitańczyka, zagrała Charlotte Rampling[7].
Największy jak dotąd sukces zapewnił Cantetowi fabularyzowany dokument zatytułowany Klasa (2008), który zdobył Złotą Palmę podczas 61. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes i nominację do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Poprzez pryzmat tytułowej szkolnej klasy na paryskich przedmieściach reżyser umiejętnie ukazał swoisty mikrokosmos i wieloetniczny tygiel, w którym uwidaczniają się problemy współczesnej demokracji[2]. Film był antytezą głośnego Stowarzyszenia Umarłych Poetów (1989) w reżycerii Petera Weira z Robinem Williamsem w roli głównej, gdyż nie gloryfikował postaci nauczyciela jako charyzmatycznego mistrza, lecz – pomimo całej sympatii – ukazywał również jego wady i niedociągnięcia[8].
Po sukcesie Klasy Cantet zaczął kręcić filmy poza Francją. Na Kubie wyreżyserował jeden z epizodów filmu nowelowego pod tytułem 7 dni w Hawanie (2012) oraz fabułę pod tytułem Powrót do Itaki (2014). W Kanadzie powstał film pod tytułem Foxfire (2012), adaptacja powieści autorstwa Joyce Carol Oates. Najnowsze dzieło reżysera zatytułowane Letnia szkoła życia (2017), miało swoją premierę w sekcji Un Certain Regard podczas 70. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.