Latowicz (gmina 1870–1954)

Latowicz (do 1870 i 1915–1919 miasto Latowicz) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1870–1939 w Warszawskiem. Siedzibą władz gminy była osada miejska Latowicz^[2].

Ten artykuł dotyczy gminy dawnej. Zobacz też: współczesna gmina wiejska.

Latowicz

gmina wiejska
1870–1915 i 1919–1954[1]
Państwo	Polska
Województwo	1870–1915: gubernia warszawska 1919–1939: województwo warszawskie 1945–1954: województwo warszawskie
Powiat	miński
Siedziba	Latowicz
Populacja (1921) • liczba ludności	2180
Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad 1
brak współrzędnych

Gmina Latowicz powstała za Królestwa Polskiego – 31 maja 1870^[3] w powiecie mińskim w guberni warszawskiej w związku z utratą praw miejskich przez miasto Latowicz i przekształceniu jego w wiejską gminę Latowicz w granicach dotychczasowego miasta^[4].

W 1915 roku niemieckie władze okupacyjne wprowadziły administrację cywilną i przekształciły gminę Latowicz w miasto, liczące w 1916 roku 2281 mieszkańców^[5];. Władze polskie nie uznały jednak Latowicza za miasto w 1919 roku^[6], przez co gmina stała się ponownie jednostką formalnie wiejską.

W okresie międzywojennym gmina Latowicz wchodziła w skład powiatu mińskiego w woj. warszawskim. Składała się nadal z samego Latowicza i liczyła 2180 mieszkańców^[7]. 26 lutego 1923 do gminy Latowicz włączono wieś Wymyśle ze zniesionej gminy Łukowiec, przez co gmina Latowicz przestała być gminą jednoosadową^[8]. 1 kwietnia 1939 do gminy Latowicz dołączono jeszcze wieś Dąbrówka z gminy Jeruzal^[9].

Po II wojnie światowej jednostka zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 gmina składała się z dwóch gromad: Latowicz i Dąbrówka^[10]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin^[11]. Powstała wówczas gromada Latowicz^[12].

1 stycznia 1973 roku powstała obecna gmina Latowicz obejmująca w przybliżeniu obszar dawnych gmin Latowicz i Wielgolas^[13].

Przypisy

1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską.
2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933.
3. 19 maja 1870 wg kalendarza juliańskiego.
4. Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 127).
5. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego.
6. Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140.
7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom I – Województwo Warszawskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925.
8. Dz.U. z 1923 r. nr 18, poz. 122
9. Dz.U. z 1939 r. nr 41, poz. 274
10. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
11. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191.
12. Uchwała Nr VI/10/7/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu mińskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67).
13. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.