![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Sreniawska_vlajka.png/640px-Sreniawska_vlajka.png&w=640&q=50)
Kurowscy herbu Szreniawa
ród szlachecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kurowscy herbu Szreniawa?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kurowscy herbu Szreniawa – polska rodzina szlachecka, zaliczana do możnowładztwa małopolskiego, wywodząca się z rycerskiego rodu Kurów. Gniazdem rodzinnym był Kurów - obecnie dzielnica Bochni, od którego, dziedziczący ją w 1370 roku po Siestrzemile - Klemens, przybiera nazwisko Kurowski[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/POL_COA_Szreniawa_alt.svg/640px-POL_COA_Szreniawa_alt.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Sreniawska_vlajka.png/320px-Sreniawska_vlajka.png)
Wieś ta znajdowała się w dawnym powiecie szczyrzyckim, gdzie m.in. osiedli Kurowie przybywając na tereny Małopolski z Mazowsza wraz z Konradem mazowieckim. Pozycję swoją ugruntowywali dzięki współpracy z Kmitami herbu Szreniawa, których też herbem zaczęli się pieczętować ok. roku 1396 - po objęciu przez Klemensa Kurowskiego urzędu kasztelana żarnowskiego. Jan Długosz, wspominając o Mikołaju Kurowskim, miał jak widać problem z ustaleniem herbu biskupa i mylnie przypisuje go w 1394 do herbu Nałęcz[2], jednak już w 1402, określa Szreniawitą (adopcja herbowa do Szreniawy, nastąpiła bowiem pomiędzy tymi datami)[3]. Ze względu na wzrost znaczenia gospodarczego Wiśnicza będącego we władaniu Kmitów, uniemożliwiającego ze względu na bliskie sąsiedztwo rozwojowi Kurowa, przenieśli Kurowscy za panowania króla Władysława Jagiełły, główną siedzibę rodziny do Kurowa w powiecie puławskim - na Lubelszczyznę, która to miejscowość, należała do rodu Kurów od czasu nadania jej tej rodzinie przez króla Władysława Łokietka, około roku 1330. Ta decyzja skutkuje szybkim wzrostem znaczenia tego miasta i podniesieniem go do rangi stolicy powiatu. W posiadaniu rodziny był tam również zamek rycerski w nieodległej Bochotnicy - zakupiony w 1399 przez Klemensa Kurowskiego od Jana z Bejsc, oraz wieś Klementowice[4]. Okres świetności tego rodu zakończył się wraz ze śmiercią Piotra Kurowskiego, kasztelana lubelskiego w 1463 r. Po wygaśnięciu męskich potomków rodziny Kurowskich herbu Szreniawa, ich majątek przypadł córce Piotra Kurowskiego - Jadwidze[5], a następnie dziedziczyli jej zstępni - Anna[6] i Katarzyna Zbąskie herbu Nałęcz, z kolei Jan Oleśnicki z Bochotnicy - (syn Katarzyny). Z zamkiem w Bochotnicy jest też związana legenda mówiąca o Annie Zbąskiej herbu Nałęcz, która zasłynęła jako przywódczyni grupy rycerzy rozbójników. Legenda ta wspomina o ukrytych przez nią w zamkowych lochach skarbach.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1e/POL_Roznow_ruiny_zamku_Rozena.jpg/640px-POL_Roznow_ruiny_zamku_Rozena.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/Bochotnica_%28js%29.jpg/640px-Bochotnica_%28js%29.jpg)