Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Teresa[1] Mazurówna (ur. 20 stycznia 1939 we Lwowie) – polska tancerka, choreografka, pisarka, felietonistka i osobowość medialna pracująca we Francji. Solistka Casino de Paris.
_(cropped).jpg) Krystyna Mazurówna (2017) | |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Krystyna Mazur |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1939 |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
1. Tadeusz Pluciński (rozwód) |
Urodziła się 20 stycznia 1939 we Lwowie. Jest młodszą córką matematyka prof. Stanisława Mazura (1905–1981) i Bronisławy Wysockiej-Mazurowej, chemiczki[2]. Ma starszą o siedem lat siostrę, Barbarę[3], również tancerkę[4]. Zainspirowana spektaklem baletowym obejrzanym w Teatrze Małych Form[5][6], w wieku trzech lat zainteresowała się tańcem[7]. W latach 1946–1949 mieszkała w Łodzi[8], następnie w Warszawie[9], gdzie uczęszczała do szkoły baletowej Zygmunta Dąbrowskiego i Teresy Dobrowolskiej[10], a w 1957 ukończyła Państwową Średnią Szkołę Baletową[11]; tańca klasycznego uczył ją Leon Wójcikowski[12].
Jeszcze w okresie szkolnym debiutowała na scenie Opery Warszawskiej rolą łabędzia w Strasznym dworze[13]. Jej pierwszym partnerem tanecznym był Dariusz Hochman[14]. Po ukończeniu szkoły baletowej została zaangażowana do baletu Teatru Wielkiego, występowała też w stołecznym Teatrze Syrena, w którym była także choreografką[15]. W 1959 zdobyła trzecią nagrodę na I Ogólnopolskim Konkursie Tańca Klasycznego w Warszawie[16] oraz wyjechała z grupą baletową na swoje pierwsze występy zagraniczne – najpierw do Monte Carlo[17], a następnie do Paryża[18].
Na początku lat 60. zaczęła występować w Polskim Zespole Tańca Eugeniusza Paplińskiego[19] – tańczyła w duecie z Witoldem Grucą[20], ponadto została członkinią polskiej grupy estradowej, z którą odbyła m.in. trasę widowiskową po ZSRR[21]. W 1961 została laureatką trzeciej nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie Tańca Scenicznego w Warszawie[22] oraz powróciła do występów w operze – tańczyła m.in. w „Zaczarowanej oberży”, „Kamiennym kwiecie” i „Don Kichocie”, w których partnerował jej Stanisław Szymański[23]. W 1963 uczestniczyła z Grucą na Festiwalu Młodzieży w Helsinkach, a także zatańczyła w programach Tele-Batory Coctail i 25 minut z Mazurówną i Grucą[24].
Tworzyła choreografie dla wielu teatrów, m.in. Żydowskiego[25] i Współczesnego w Warszawie, Starego w Krakowie[26] i Wielkiego w Łodzi, jak też paryskiego „Élysées Montmartre”[22]. Ministerstwo Kultury i Sztuki dwukrotnie przyznało jej stypendium artystyczne, dzięki czemu kilkutygodniowe warsztaty z tańca współczesnego i baletu jazzowego w Paryżu u Géne’a Robinsona[27][11]. W drugiej połowie lat 60. zaczęła tańczyć z Gerardem Wilkiem[28], z którym wystąpiła m.in. w teledysku do utworu Piotra Szczepanika „Kochać”[29]. W 1967 założyła zespół tańca jazzowego „Fantom”[30], z którym wystąpiła m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Pradze[28]. Pracowała przy filmie Stanisława Barei Przygoda z piosenką (1968) jako główna choreografka i dublerka Poli Raksy w scenach tańca[31].
W 1968 została zmuszona przez ówczesne władze do rozwiązania grupy „Fantom” i do opuszczenia kraju[32]. Po wyjeździe do Paryża została zaangażowana do występów w klubie „Bataclan” w Genewie[33], ponadto dołączyła do zespołu Victorem Upshawem, który zaangażował ją do występów w spektaklach Teatru Mogador[34], w prywatnym klubie Aristotelisa Onasisa w Atenach[35] i uczynił pierwszą solistką w rewii wystawianej w paryskim Gaumont Palace[36], a także w filmie Claude’a Leloucha Łobuz[37]. Występowała też w paryskim klubie „Le Roi Lire”[38], była pierwszą solistką w rewii Joséphine à Bobino 1975 z Josephiny Baker w roli głównej[39] i była solistką Casino de Paris[40]. Założyła zespół taneczny „Ballet Mazurowna”, z którym występowała po Francji[41] i innych krajach Europy. W latach 80. równocześnie z karierą artystyczną podejmowała szereg prac dorywczych, m.in. bileterką i kasjerką w kinie[42], barmanką w Casino de Paris[43], ekspedientką[7], kelnerką[44] i szatniarką oraz pracowała w informacji metra[45]. W latach 90. została felietonistką w nowojorskim tygodniku „Kurier Plus”, pisała też dla czasopism: „Moda Top”, „Sukces”, „Pani”, „Uroda”, „Fashion”, „On” i „Twój Styl”[46].
W 2010 była choreografką w programie rozrywkowym TVN You Can Dance – Po prostu tańcz[47] i wydała swoją pierwszą książkę autobiograficzną pt. Burzliwe życie tancerki. W 2012 była jurorką dwóch pierwszych edycji programu rozrywkowego Polsatu Got to Dance. Tylko taniec[48], za co w lutym 2013 była nominowana do nagrody Wiktory 2012 w kategorii „osobowość telewizyjna”[49]. Jeszcze w 2012 gościła w programach telewizyjnych Kuba Wojewódzki i Jaka ona jest oraz wydała kolejną autobiografię pt. Moje noce z mężczyznami[50]. W 2016 wydała trzecią książkę autobiograficzną pt. Ach, ci faceci!. W 2017 została nagrodzona Złotą Sową Polonii za twórczość teatralną[51]. W 2019 wydała książkę pt. Jak nie teraz, to kiedy?, wcześniej zapowiedziała także wydanie książki pt. Romans wirtualny[52][53].
.png)
Znana z ekscentycznego wizerunku[54], m.in. występowania w krzykliwych kreacjach oraz noszenia mocnego makijażu i kolorowych włosów[55][45][30]. Ze względu na publiczne wyznania m.in. o kilkukrotnym poddaniu się zabiegowi aborcji media czasem określają ją mianem skandalistki[45].
Z nieformalnego związku z Krzysztofem Teodorem Toeplitzem ma syna, Kaspra Teodora (ur. 1960)[56][57]. Następnie spotykała się ze Sławomirem Mrożkiem[57]. Jej pierwszym mężem był Tadeusz Pluciński[58], z którym rozstała się po trzech miesiącach małżeństwa[59], a rozwiodła – trzy lata po ślubie[60]. W latach 60. była zaręczona z Wacławem Kisielewskim[60], z którym rozstała się po siedmiu latach związku[61]. Następnie przez 13 lat pozostawała w związku małżeńskim z Jean Pierre’em Bluteau[59], z którym ma dwoje dzieci, Balthazara (ur. 1983) i Ernestine (ur. 1986)[60].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
