Kolonia Praussa
Zabytkowe osiedle na warszawskim Grochowie. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabytkowe osiedle na warszawskim Grochowie. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolonia Praussa, także osiedle Posłów i Senatorów PPS[1] – osiedle na warszawskim Grochowie znajdujące się w kwartale ulic: Szaserów, Chłopickiego, Boremlowskiej i Żółkiewskiego. Wewnętrzne ulice znajdujące się na terenie kolonii to Byczyńska, Płowce i Lubieszowska.
nr rej. A-1430 z 8 maja 2018[1] | |
Kolonia Praussa, skrzyżowanie ulic Byczyńskiej i Szaserów | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
Poprzednia nazwa |
Kolonja na grochowie[2] |
Data budowy |
1925–1927 |
Architekt |
Witold Matuszewski[3] |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°14′47,105″N 21°06′26,201″E |
W 2018 układ urbanistyczny i zespół budowlany kolonii został wpisany do rejestru zabytków[1].
W 1923 r. powstała Spółdzielnia Mieszkaniowa „Domy Spółdzielcze”, która dwa lata później zakupiła od Jana Łaskiego tereny pod budowę kolonii[3].
4 maja 1923 Spółdzielnia została wpisana do rejestru Spółdzielni w Wydziale IV Rejestru Handlowego Warszawskiego Sądu Okręgowego[2] pod numerem 337 dn. 4 V 1923[3]. Spółdzielnia należała do Związku Spożywców Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie[2][3]. W marcu 1929 r. spółdzielnię kontrolował lustrator Rz. P. p. A. Ciska[2]. Organem do ustawowych ogłoszeń było pismo „Robotnik” oraz „Społem”[2][3].
Udziałowcami spółdzielni byli głównie działacze Polskiej Partii Socjalistycznej.
Witoldowi Matuszewskiemu powierzono zadanie zaprojektowania domów. Planowane było wybudowanie trzech typów domów: pojedyncze, bliźniacze oraz czteromieszkaniowe. Finalnie odrzucono ostatni projekt. Domki miały być w stylu dworkowym oraz otoczone ogrodami[3]. Budowa rozpoczęła się w październiku 1925 roku a zakończyła się w listopadzie 1927[2][3]. Do 1928 roku trwały prace wykończeniowe[3]. Wybudowano łącznie 28 domów[2][3]: 10 pojedynczych i 18 w zabudowie bliźniaczej[3]. W 1929 r. Spółka Wodna Obwodu Warszawskiego odwodniła tereny Kolonii, ponieważ zauważono wilgoć w piwnicach[2][3]. Przed 1939 ulice leżące na terenie Kolonii zostały wybrukowane kocimi łbami oraz zostały obsadzone drzewa. Postawiono latarnie typu pastorały. Obecnie ulice pokryte są asfaltem[3].
Nazwa kolonii pochodzi od nazwiska Ksawerego Franciszka Praussa, ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego, działacza PPS[4].
Dach oraz weranda domu przy ulicy Płowce 1 została uszkodzona przez bombę, która wybuchła w pobliżu. Reszta budynków nie była zniszczona. Po wojnie Kolonia została skomunalizowana. Obecnie większość domów należy do właścicieli prywatnych[3].
Każdy z budynków posiadał instalację gazową, elektryczną i telefoniczną. Przy każdym domu zainstalowano szambo. Obecnie Kolonia została przyłączona do sieci wodociągowej. Domy były ogrzewane piecami kaflowymi[3].
Symbol typu | Model | Zdjęcie | Opis | Adresy |
---|---|---|---|---|
A |
| |||
B | Obrócony typ A – usytuowany szczytem do ulicy |
| ||
2A | Dwa budynki typu A |
| ||
2B | Dwa budynki typu B. Posiadają one lustrzane odbicie układu pomieszczeń. |
|
Przy ulicy Byczyńskiej 1 mieszkał Kazimierz Pużak[4]. 26 sierpnia 2009 roku odsłonięto tablicę znajdującą się po lewej stronie wejścia do jego domu[7][8][9].
W domu pod adresem Chłopickiego 14 mieszkał, wraz z żoną Felicją oraz córkami Marią i Ireną, Stanisław Siedlecki. W 85 rocznicę jego śmierci, 14 czerwca 2024 roku odsłonięto tablicę pamiątkową znajdującą się po prawej stronie wejścia do budynku[10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.