Karol Czarnecki (oficer)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Marian Czarnecki h. Prus (ur. 17 października 1893 w Brzózie Stadnickiej, zm. ?) – major saperów inżynier Wojska Polskiego.
 major saperów | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 października 1893 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
       | |
.png){kind=small}
Urodził się w Brzózie Stadnickiej, w rodzinie Alfreda Ludomira i Marii[1]. Ukończył cesarską i królewską Wojskową Akademię Techniczną w Mödling pod Wiedniem. W czasie I wojny światowej walczył w cesarskiej i królewskiej armii na froncie galicyjskim i włoskim. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1915. Do 1917 jego oddziałem macierzystym był batalion saperów nr 1[2][3], a następnie batalion saperów nr 49[4].
Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. W 1919 wziął udział w obronie Lwowa i ofensywie w Małopolsce Wschodniej. Z dniem 12 czerwca 1919 został przeniesiony z V batalionu saperów do Inspektoratu Inżynierii i Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych[5]. Był wówczas porucznikiem[6]. W 1920 zorganizował kompanię żeglugi śródlądowej, pomagając przeprawiać oddziały Wojska Polskiego na przedmościu Warszawy[7]. W czasie wojny z bolszewikami w jako dowódca kompanii, następnie po reorganizacji saperów służył w 5 pułku saperów w Krakowie w XXI Górskim batalionie saperów, pełniąc obowiązki dowódcy batalionu[8][9][10]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 dniem czerwca 1919 i 6. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[9]. Oficer nadetatowy 5 pułku saperów odkomenderowany w 1923 do Szefostwa Inżynierii i Saperów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie[11]. 31 marca 1924 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 5. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[12] (w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 1. lokatę w korpusie oficerów saperów, grupa liniowa[13]). Po 1926 został przeniesiony do Departamentu Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[14]. W sierpniu 1929 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie na stanowisko dyrektora nauk[15][16]. W grudniu 1932 został przeniesiony do 3 batalionu saperów w Wilnie na stanowisko dowódcy batalionu[17]. Z dniem 26 maja 1936 został przeniesiony z Rezerwy Personalnej Oficerów przy Wydziale IIIa Sztabu Głównego do składu osobowego inspektora armii generała dywizji Kazimierza Sosnkowskiego na stanowisko kierownika studiów[18]. Od 1936 do kwietnia 1938 dyrektor nauk Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie. W latach 1938–1939 pozostawał w rezerwie personalnej oficerów przy Inspektorze Saperów z przydziałem do sztabu inspektora armii na („na odcinku Wołyń”) gen. dyw. Stanisława Burhardt-Bukackiego na stanowisko wykonawcy studiów[19].
W kampanii wrześniowej 1939 na stanowisku oficera saperów w Dowództwie Saperów Armii „Warszawa”[20]. Po kapitulacji Warszawy trafił do niewoli niemieckiej. Przebywał w Oflagu IV B Königstein, a od 5 czerwca 1940 w Oflagu VII A Murnau[1].
12 października 1937 zawarł związek małżeński z Marią Stanisławą z Górnickich Augustynowiczową wyznania ewangelicko-reformowanego[21].
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (29 września 1939 odznaczony przez dowódcę Armii „Łódź” i „Warszawa”)[20]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie[22][23], po raz pierwszy w 1921[24])
- Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)[25]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Order Korony Żelaznej III kl. z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)[26]
- Krzyż Zasługi Wojskowej III kl. z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)[26]
- Zatory lodowe i zaspy śnieżne : praktyczne sposoby zwalczania. Toruń: nakładem i czcionkami Pomorskiej Drukarni Rolniczej, 1927.[27]
- Podziemne roboty fortyfikacyjne w gruntach ciężkich. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1928[28].
W latach 30. publikował artykuły w miesięczniku naukowo-informacyjnym wojsk technicznych „Przegląd Wojskowo-Techniczny”.
Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów ośmiotomowej Encyklopedii wojskowej wydanej w latach 1931–1939 gdzie zredagował hasła związane z robotami podziemnymi i wojną minową[29].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
