Urodził się jako syn szewca Hrusicach, ok. 30 km na południowy wschód od Pragi. Właśnie z rodzinnej wsi i jej okolic czerpał później wiele inspiracji do swych obrazów i bajek. Był samoukiem, z czasem rozwinął własny styl charakteryzujący się silną kreską i zaokrąglonymi postaciami. Na jego obrazy wpływ miał brak widzenia przestrzennego spowodowany tym, że od dzieciństwa nie widział na prawe oko. Z zawodu był malarzem teatralnym.
Lada – wraz z Karlem Čapkiem, Vítězslavem Nezvalem i Vladislavem Vančurą – jest uważany za współtwórcę tzw. „bajki nowoczesnej” w literaturze czeskiej i za swoje dzieła został w 1947 uhonorowany tytułem artysty narodowego. W dziedzinie sztuk plastycznych stworzył w sumie przez całe życie blisko 400 obrazów i około 15 000 ilustracji. Zainspirowały one Jaroslava Seiferta do wydania tomiku wierszy Chłopiec i gwiazdy (1956), które są właściwie artystycznym komentarzem do najsławniejszych dzieł Lady.
Był żonaty z Haną Ladovą z d. Budějicką, z którą miał dwie córki – Alenę (1925–1992) i Evę (1928–1945). Alena również została malarką i ilustratorką, a w 1963 wydała poświęconą swemu ojcu książkę Mój tata Józef.
Hrusice i siedemnaście innych wsi w okolicy w celu promowania swych walorów turystycznych założyły w 2000 mikroregion Kraj Lady. W jego ramach powstały m.in. dwie trasy edukacyjne – Ścieżka kocura Mikesza i Bajkowe Hrusice.
Bębnienie (Bubnování)
Bójka w gospodzie (Rvačka v hospodě; 1943)
tryptyk Czeski krajobraz (Česká krajina; 1935)
Czeskie betlejem (Český betlém; 1920)
Podarki Mikołaja (Mikulášská nadílka)
Potańcówka (Tancovačka; 1929)
Przy płomyczku (U ohníčku; 1955)
Rodzinna chałupa (Rodná chalupa)
Sługa trąbi (Slouha vytrubuje; 1952)
Świąteczna gospoda (Sváteční hospoda; 1932)
Wiosenną drogą do wsi (Jarní cestou do vsi)
Wiosna z dziećmi (Jaro s dětmi)
Wodnik (Vodník; 1942)
Wodnik zimą (Hastrman v zimě; 1957)
Zabijaczka (Zabíjačka; 1935)
Zima na spływie (Zima na splavu; 1943)
Zimowy krajobraz (Zimní krajina; 1944)
1911: Moje abecadło (Moje abeceda) – za podstawę posłużyły przysłowia ludowe, była to pierwsza kolorowa książka dla dzieci tego typu
1934–36: Kocur Mikesz (Kocour Mikeš) – wydana w czterech tomach (O Mikeszu, Do świata, Cyrk Mikesz i Kludzki, Złoty dom) książka o mówiącym kocurku Mikeszu i jego niewiarygodnych przygodach, które przeżył sam i ze swymi przyjaciółmi, wieprzkiem Pasikiem i kozłem Bobeszem
1937: O mądrej pani liszce (O chytré kmotře lišce) – opowieść o mądrej lisicy, która była wychowywana wśród ludzi, nauczyła się mówić i pisać, a kiedy trafiła na wolność wsławiła się różnymi dowcipami, aż wreszcie została wzorowym gajowym
1937: Wzpomnienia z dzieciństwa (Vzpomínky z dětství)
1938: Bajki na ręby (Pohádky naruby)
1938: Baboki i wodniki (Bubáci a hastrmani)
1940: Sroki na wierzbie (Straky na vrbě) – wesołe przygody z rodzinnych Hrusic i czeskiej wsi
1942: Kronika mojego życia (Kronika mého života) – wspomnienia dzieciństwa autora w Hrusicach, gier z miejscowymi dziećmi, malarskich początków, trudnej podróży za sztuką oraz doświadczeń w pracy malarskiej i literackiej
1946: Niesforne bajki (Nezbedné pohádky)
1949: Wesołe rysunki Josefa Lady (Veselé kresby Josefa Lady)
1952: Josef Lada dzieciom (Josef Lada dětem)
1955: Rymowanki (Říkadla)
1963 (pośmiertnie): Mój przyjaciel Szwejk (Můj přítel Švejk) – powieść rysunkowa, której tekst Lada napisał jako przeróbkę Przygód dobrego wojaka Szwejka pod swoje obrazki
JosefTomeš:Český biografický slovník XX. století.i in..T.II:K – P.Praga, Litomyśl:Paseka,1999,s.243–244. ISBN80-7185-246-5.(cz.).