Loading AI tools
amerykański aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Forsythe, właśc. Jacob Lincoln Freund[1] (ur. 29 stycznia 1918 w Penns Grove, zm. 1 kwietnia 2010 w Santa Ynez) – amerykański aktor, producent telewizyjny, narrator, wykładowca teatralny i filantrop, którego kariera trwała sześć dekad[2]. Występował także jako gość w kilku talk show i programach rozrywkowych oraz jako panelista w licznych teleturniejach.
 John Forsythe w kadrze z filmu Kłopoty z Harrym (1955) | |
| Imię i nazwisko |
Jacob Lincoln Freund |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1918 |
| Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 2010 |
| Zawód |
aktor, producent telewizyjny, narrator, wykładowca teatralny, filantrop |
| Współmałżonek |
Parker Worthington McCormick |
| Lata aktywności |
1943–2006 |
Jego kariera aktorska rozpoczęła się w filmach w 1943. W wieku 25 lat podpisał kontrakt z Warner Bros., zagrał w czarnej komedii Alfreda Hitchcocka Kłopoty z Harrym (1955). Odtwórca roli samotnego ojca playboya, Bentleya Gregga w sitcomie NBC Ojciec kawaler (Bachelor Father, 1957–1962), niewidzianego na ekranie tajemniczego milionera Charlesa Townsenda w kultowym serialu kryminalnym ABC Aniołki Charliego (1976–1981) i jako bezwzględnego i umiłowanego patriarchy Blake’a Carringtona w popularnej operze mydlanej ABC Dynastia (1981–1989). Był gospodarzem serialu przyrodniczego ITV Survival (1971–1977) i był gospodarzem 38. wyborów Miss Universe wyemitowanych w telewizji CBS w 1989.
8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6549 Hollywood Boulevard[3][4].
Urodził się w Penns Grove w New Jersey w rodzinie zasymilowanych Żydów aszkenazyjskich[5] jako najstarszy z trójki dzieci Blanche Materson (z domu Blohm) i Samuela Jeremiaha Freunda, maklera papierów wartościowych[6]. Jego ojciec urodził się w Nowym Jorku w rodzinie polskich Żydów[5]. Jego matka urodziła się w rodzinie żydowskich emigrantów z Prus[5]. Wychowywał się w wierze żydowskiej w nowojorskim Brooklynie, gdzie jego ojciec pracował jako biznesmen na Wall Street w czasie wielkiego kryzysu w 1929. Mając szesnaście lat, ukończył Abraham Lincoln High School w Brooklynie i rozpoczął studia na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Chapel Hill w stanie Karolina Północna. W 1936, w wieku osiemnastu lat, podjął pracę jako sprawozdawca radiowy i spiker w Ebbets Field Stadium w Brooklynie, relacjonował swoją miłość z dzieciństwa – baseball. Pomimo początkowej niechęci, na życzenie ojca rozpoczął karierę aktorską.
W 1939 wystąpił na scenie w sztuce Dick Whittington i jego kot (Dick Whittington and His Cat). Kilka lat później podpisał kontrakt z wytwórnią Warner Bros. i zagrał obiecująco w kilku małych rolach w melodramacie wojennym Akcja na Północy (Northern Pursuit, 1943) u boku Errola Flynna, filmie przygodowo-wojennym Delmera Davesa Cel Tokio (Destination Tokyo, 1943) z Cary Grantem. Podczas II wojny światowej pojawił się w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych w Skrzydlate zwycięstwo (Winged Victory, 1944), a następnie współpracował z rannymi żołnierzami, którzy mieli problemy z mową.
Nie zerwał kontaktu ze sceną, w gruncie rzeczy właśnie w teatrze stworzył swoje najlepsze kreacje. Występował na Broadwayu w sztukach: Yankee Point (1942), Skrzydlate zwycięstwo (Winged Victory, 1943-44), Żółta febra (Yellow Jack, 1944), Czy to ty, czy to ja (It Takes Two, 1947), Herbaciarnia pod księżycem (The Teahouse of the August Moon, 1953-56) i Weekend (1968)[7]. W 1956 wyreżyserował spektakl broadwayowski Mister Roberts[6].
W 1947 przez jakiś czas był słuchaczem Actors Studio w Nowym Jorku, gdzie spotkał innych obiecujących młodych aktorów, takich jak Marlon Brando i Julie Harris. W 1952 otrzymał nagrodę pisma „TV Guide”.
W latach pięćdziesiątych wyrobił sobie pozycję na ekranie, przerzucając się od czarnej komedii Alfreda Hitchcocka Kłopoty z Harrym (The Trouble with Harry, 1955) z Shirley MacLaine do westernu Johna Sturgesa Ucieczka z Fortu Bravo (Escape from Fort Bravo, 1953) u boku Williama Holdena. Komercyjnym sukcesem była komedia Córka ambasadora (The Ambassador's Daughter, 1956) z Olivią de Havilland. Wziął udział w mamucim włoskim widowisku Dubrowsky (Il Vendicatore, 1959). o buncie wołżańskich burłaków. W dramacie kryminalnym Kotka z biczem (Kitten with a Whip, 1964) romansował na meksykańskiej granicy z Ann-Margret, a stylowym salonie z Laną Turner w melodramacie Madame X (1966). Zagrał potem we wstrząsającej w swoim obiektywizmie rekonstrukcji zbrodni Z zimną krwią (In Cold Blood, 1967), thrillerze Alfreda Hitchcocka Topaz (1969) u boku Michela Piccoli, dramacie Richarda Brooksa Szczęśliwe zakończenie (The Happy Ending, 1969) z Jean Simmons, thrillerze Do widzenia i amen (Goodbye e amen, 1977) z Claudią Cardinale i dramacie sądowym Normana Jewisona ...i sprawiedliwość dla wszystkich (...And Justice for All, 1979) u boku Ala Pacino.
Po czym nastąpiła przerwa na dużym ekranie. Objął główną rolę ojca playboya Bentleya Gregga w sitcomie NBC Ojciec kawaler (Bachelor Father, 1957-62), kontynuowanym z powodzeniem przez pięć lat. Prowadził własny program NBC John Forsythe zaprasza (The John Forsythe Show, 1965-66). W sitcomie CBS Do Rzymu z pozdrowieniami (To Rome with Love, 1969-71) wystąpił w głównej roli Michaela Endicotta. Swoim barytonem mówił teksty tajemniczego milionera Charliego w popularnym serialu kryminalnym ABC Aniołki Charliego (1976-81) oraz w kinowych wersjach z 2000 i 2003.
W pamięci telewidzów pozostał przede wszystkim w roli Blake’a Carringtona z sagi telewizyjnej ABC Dynastia (1981-89), spin-off Dynastia Colbych (The Colbys, 1985, 1986) oraz sequelu Aaron Spelling Productions Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion, 1991). Był jedynym aktorem, który wystąpił we wszystkich odcinkach „Dynastii”[8].
Forsythe każdego roku brał udział w akcji czytania organizowanej dla dzieci podczas bożnarodzeniowego programu emerytalnego w pobliżu jego domu na wsi wspólnoty Solvang w stanie Kalifornia, na północ od Los Angeles.
Spotykał się przez dwa lata z aktorką teatralną Parker MacCormick (ur. 1918, zm. 1980 na nowotwór złośliwy), przez trzy lata byli małżeństwem (1938-40), mają syna Dalla (ur. 1943). Z drugiego małżeństwa (od 18 grudnia 1942 do 15 sierpnia 1994) z aktorką Julie Warren (ur. 1919), ma dwie córki Page i Brooke Forsythe. W dniu 25 lipca 2002 roku ożenił się po raz trzeci z Nicole Carter (ur. 27 maja 1941[9]).
11 października 2006 zdiagnozowano u niego raka jelita grubego[10]. Zmarł w Santa Ynez w stanie Kalifornia wskutek komplikacji po zapaleniu płuc[11].
| Rok | Nagroda | Kategoria | Rezultat | Tytuł | Rola |
|---|---|---|---|---|---|
| 1982 | Złoty Glob | Najlepsza rola | Nominacja | Dynastia | Blake Carrington |
| 1983 | Najlepsza rola | Wygrana | |||
| 1984 | Najlepsza rola | Wygrana | |||
| 1985 | Najlepsza rola | Nominacja | |||
| 1986 | Najlepsza rola | Nominacja | |||
| 1986 | Soap Opera Digest Award | Najlepsza rola | Wygrana | ||
| 1987 | Złoty Glob | Najlepsza rola | Nominacja | ||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
