Johann Robert Mende pracował w Lubaniu, gdzie w 1865 kierował budową wodociągu[3]. 1 października1867 powołano go na radcę budowlanego i członka magistratu w Legnicy, gdzie działał przez kolejnych sześć lat. 13[1] lub 26 maja1873 został wybrany na miejskiego radcę budowlanego we Wrocławiu[2][4] i sprawował tę funkcję od 8 sierpnia 1873[4] przez jedną dwunastoletnią kadencję, do 1885, równolegle z Alexandrem Kaumannem. Poprzednik Mendego, Hans Zimmermann odpowiadał jako radca za lewobrzeżny Wrocław, zaś Kaumann za prawobrzeżny. Wraz z zatrudnieniem Mendego zmieniono dotychczasowy podział zadań w magistracie z terytorialnego na tematyczny, tak że Mende odpowiadał za architekturę, zaś Kaumann za urbanistykę i sieci podziemne. Po upłynięciu kadencji Mende starał się o ponowny wybór przez radę miejską, jednak przegrał z Richardem Plüddemannem. Pozostał jednak na usługach urzędu miejskiego i w latach 1886–1893 był głównym inspektorem wrocławskiej policji budowlanej (urzędu wydającego zezwolenia na budowę i użytkowanie obiektów budowlanych).
Mende pozostawał przez cały okres swojej twórczości we Wrocławiu pod wpływem naśladowców Schinkla i projektował w stylu neorenesansowym względnie tzw. stylu arkadowym.
Ewangelicka Wyższa Szkoła Obywatelska (Evangelische höhere Bürgerschule) przy ulicy Komuny Paryskiej (Vorwerkstraße) we Wrocławiu (obecnie Szkoła Podstawowa nr 2), 1876-1877
szkoła przy ul. Bolesława Drobnera 5, 1876-1877
Królewska Szkoła Rzemiosła przy ul. Bolesława Prusa, 1877-1878, zburzona 1945
szkoła przy ul. Ślężnej 22-24, róg Dyrekcyjnej (obecnie gimnazjum nr 17), 1881-1882, później rozbudowana o salę gimnastyczną (1890) przez Richarda Plüddemanna i o trakt północno-zachodni (1895) przez R. Plüddemanna, H. Froböse i K. Klimma
Deutscher Verein von Gas- und Wasserfachmännern:Die art der wasserversorgung der städte des Deutschen Reiches mit mehr als 5000 einwohnern.Monachium:R. Oldenbourg,1883,s.64.
Legnica – Historia – Pruskie miasto samorządowe.Legnica - oficjalny portal miasta.[dostęp 2012-02-23].[zarchiwizowane z tego adresu(25 czerwca 2012)].Cytat: 1869 r. (...) 21 listopada – poświęcenie kaplicy przedpogrzebowej na cmentarzu komunalnym wybudowanej przez J.R. Mende według zmodyfikowanych projektów inspektora Wolffa
WernerElsner:Liegnitzer Stadtgeschichte (1242 - 1912). Liegnitzer Stadtgeschichte von ihren Anfängen bis zum Ende der Oertel-Zeit.Lorch/Württ.:Weber,1971,s.64. ISBN3-87888-016-2.(niem.).
Agnieszka Gryglewska, Budynki wrocławskich szkół epoki wilhelmińskiej(w:) Jerzy Rozpędowski (red.), Architektura Wrocławia. Tom 4. Gmach, Wrocław, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 1998, ISBN83-7085-393-5, s. 220-228
Agnieszka Gryglewska, Architektura Wrocławia XIX-XX wieku w twórczości Richarda Plüddemanna, Oficyna Wydawnicza PWr, Wrocław 1999, ISBN83-7085-386-2, s. 20, 31
JerzyIlkosz.Die Pläne für das Breslauer Krematorium.„Berichte und Forschungen”.4,s.135,1996.Eckhard Grunewald.München:Oldenbourg.ISSN0945-2362.(niem.).