Loading AI tools
portugalski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joaquim António Portugal Baptista de Almeida (ur. 15 marca 1957 w Lizbonie) – portugalsko–amerykański aktor.
Urodził się w São Sebastião da Pedreira (ang. św. Sebastian z kamieniołomu)[1], w gminie Lizbona w Portugalii jako syn Marii Sary Alves Portugal i João Baptisty de Almeidy[2]. Miał pięcioro rodzeństwa: dwie siostry – Isabel Marię i Anę Marię oraz trzech braci – Jorge, João i José António[3]. W wieku 18 lat, po dwuletnim kursie teatralnym w Konserwatorium w Lizbonie (Szkoła Teatru i Kina), opuścił Portugalię, aby kontynuować naukę po czasowym zamknięciu Konserwatorium po rewolucji demokratycznej w 1974. Spędził rok w Wiedniu[4].
Po udziale w serialu komediowo–muzycznym Rádio e Televisão de Portugal Bobi (1975), wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1976 w Nowego Jorku studiował w Lee Strasberg Theatre and Film Institute i pracował w nowojorskim teatrze w Shakespeare Productions, grając w przedstawieniach – Krwawe gody Federica Garcii Lorki[5], Co zrobiłaby Jeanne Moreau? czy Hrabia Monte Christo. Wkrótce trafił na ekran w roli Miguela Montero we włoskiej komedii Amerykanin – sukinsyn (Un uomo americano, 1979) z Lucą Barbareschim[6][7].
W brutalnym dramacie sensacyjnym Żołnierz (The Soldier, 1982) o zimnej wojnie u boku Kena Wahla i Klausa Kinskiego został obsadzony w roli Unusa z Wydziału Operacyjnego ds. Działań Specjalnych CIA. Jego pierwszą znaczącą rolą była postać Leona w ekranizacji powieści Grahama Greene’a Konsul honorowy (The Honorary Consul, 1983) z udziałem Michaela Caine’a. Brał też udział w serialach telewizyjnych, w tym Policjanci z Miami (Miami Vice, 1985), zanim nastąpił przełom w karierze dzięki roli Andrei Bonnano, który wraz z bratem (Vincent Spano) próbuje dostać się do Hollywood we wczesnej erze kina niemego w dramacie wojennym Dzień dobry, Babilonio (Buongiorno Babilonia, 1987) w reżyserii Paola i Vittoria Tavianich, który otworzył 40. Festiwal Filmowy w Cannes. Następnie kontynuował karierę aktorską w kilku krajach, takich jak Portugalia, Anglia, Hiszpania, Francja, Włochy, Brazylia, Argentyna i Niemcy.
W adaptacji powieści Toma Clancy’ego Stan zagrożenia (Clear and Present Danger, 1994) w reż. Phillipa Noyce’a wcielił się w zimnego mordercę porucznika Félixa Corteza, a w komedii romantycznej Normana Jewisona Tylko ty (Only You, 1994) zagrał postać Giovanniego, włoskiego żigolo romansującego z Bonnie Hunt[8]. W gangsterskim filmie akcji Roberta Rodrigueza Desperado (1995) wystąpił w roli antagonisty barona narkotykowego[9]. Jego występ jako Ramon Salazar, narkoterrorysta, głowa rodziny Salazarów, w serialu kryminalnym 24 godziny (24, 2003–2004)[10] był nominowany w 2005 wraz z całą obsadą do Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ zespołu aktorskiego w serialu dramatycznym[11].
Był trzykrotnie żonaty z Andreą Nemetz, Anne Rogoshan i Marią Cecílią Gonçalves, z którą ma syna Lourenço (ur. 25 stycznia 1993)[12] i córkę Anę (ur. 29 sierpnia 2002)[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.