Jerzy Jastrzębski (fizyk)
polski fizyk jądrowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Witold Jastrzębski (ur. 13 lutego 1934 w Poznaniu[3], zm. 19 sierpnia 2018 w Warszawie[2]) – polski fizyk, prof. dr hab.[2][1]
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1934 |
| Data i miejsce śmierci |
19 sierpnia 2018 |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka jądrowa[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja |
1971[2] |
| Profesura |
19 czerwca 1981[1] |
Życiorys
W 1955 r. ukończył studia fizyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza[1]. W latach 1957–1983 pracował w Instytucie Badań Jądrowych w świerku[3]. W 1963 r. doktoryzował się na podstawie pracy zatytułowanej Pomiary czasu życia stanów izomerycznych w zakresie nanosekundowym, której promotorem był prof. Zdzisław Wilhelmi, w 1971 r. uzyskał habilitację[2][1]. W 1981 r. otrzymał tytuł profesora nauk fizycznych[1].
Od 1983 pracował w Środowiskowym Laboratorium Ciężkich Jonów Uniwersytetu Warszawskiego, w 1983 był jego wicedyrektorem, w latach 1984–1994 dyrektorem[1][3].
Był członkiem Zespołu Interdyscyplinarnego do spraw Infrastruktury Badawczej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Komitetu Narodowego do spraw Współpracy z Europejską Fundacją Nauki (ESF) Prezydium PAN[1].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.