Jean Reno , właśc. Juan Moreno y Herrera Jiménez [1] (ur. 30 lipca 1948 w Casablance ) – francuski aktor hiszpańskiego pochodzenia. Występował w produkcjach europejskich, amerykańskich i japońskich, takich jak Goście, goście (1993), Leon zawodowiec (1994), Mission: Impossible (1996), Ronin (1998), Godzilla (1998), Purpurowe rzeki (2000), Kod da Vinci (2006), Różowa Pantera (2006) i Opancerzony (2009).
Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Jean Reno
Jean Reno (2010)
Imię i nazwisko
Juan Moreno y Herrera Jiménez
Data i miejsce urodzenia
30 lipca 1948 Casablanca
Zawód
aktor
Współmałżonek
Geneviève Reno (1977-1995; rozwód) Nathalie Dyszkiewicz (1996-2001; rozwód) Zofia Borucka (od 2006)
Lata aktywności
od 1979
Odznaczenia
Zamknij
Jean Reno z żoną Zofią Borucką, Nowy Jork 2010
Wczesne lata
Urodził się w Casablance w rodzinie katolickiej [2] . Jego ojciec pochodził z Sanlúcar de Barrameda [3] , a matka z Jerez de la Frontera [3] na południu Hiszpanii. Ojciec z zawodu był zecerem , a matka pracowała dorywczo[4] . Zaraz po ślubie wyemigrowali do Maroka , uciekając przed reżimem generała Franco . Wychowywał się z młodszą siostrą Maríą Teresą „Maite”[4] . Jego matka zmarła na raka , gdy był nastolatkiem[4] .
W wieku siedemnastu lat zaciągnął się do wojska , stacjonował we Francji i w Niemczech[5] . Po odbyciu służby wojskowej zamieszkał w Paryżu , gdzie podjął naukę w szkole teatralnej Le Cours Simon[6] [2] . Prowadził sklep spożywczy i biuro turystyczne[4] .
Kariera
Marzył o karierze aktorskiej i w związku z tym dołączył do teatralnej grupy objazdowej.
W 1979 zadebiutował we francusko-włoskim dramacie Costy-Gavrasa Blask kobiecości wg powieści autorstwa Romaina Gary’ego u boku Yves'a Montanda i Romy Schneider [7] . Popularność zawdzięcza przede wszystkim Lucowi Bessonowi [8] . Role w jego filmach przyniosły mu międzynarodową sławę.
Był też twarzą kampanii reklamowej polskiego piwa EB (2000)[4] , UPS w Wielkiej Brytanii, napojów i samochodów w Japonii, w tym Toyoty (2005)[4] . Wystąpił w teledysku do piosenki Vincenta Delerma „Cosmopolitan” (2002).
W 2001 ukazała się biografia Jean Reno autorstwa Emmanuela Haymanna[9] , w 2004 przetłumaczono ją na język polski.
W 2004 jego postać pojawiła się w popularnej grze Onimusha 3: Demon Siege .
W latach 1977–1995 był żonaty z Geneviève Reno, z którą ma dwoje dzieci: córkę Sandrę (ur. 1978) i syna Mickaëla (ur. 1980). W latach 1996–2001 jego drugą żoną była polska modelka Nathalie Dyszkiewicz, poznana na Champs Elysées w Paryżu, z którą również ma dwoje dzieci: syna Toma (ur. 1996) i córkę Serenę (ur. 1998). 29 lipca 2006 poślubił Zofię Borucką, urodzoną w Londynie modelkę i aktorkę. Świadkami na ślubie byli Nicolas Sarkozy i Johnny Hallyday [10] . Mają dwóch synów: Cielo (ur. 2009) i Deana (ur. 2011).
Więcej informacji Rok, Nagroda ...
Zamknij
Blask kobiecości (Clair De Femme , 1979 ) jako policjant na placu Concorde
Hipoteza skradzionego obrazu (L'Hypothèse du tableau volé , 1979)
Voulez-vous un bébé Nobel? (1980 ) jako Bernier
L'Aéropostale, courrier du ciel (1980) jako Morgalia
On n'est pas des anges... elles non plus (1981 )
Les Bidasses aux grandes manoeuvres (1981) jako porucznik Zag
L'Avant-dernier (1981)
Nieznajoma z Sans-Souci (La Passante du Sans-Souci , 1982 )
Ostatnia walka (Le Dernier combat , 1983 ) jako The Brute
Quelques hommes de bonne volonté (1983)
Signes extérieurs de richesse (1983) jako Marc Letellier
Ballade sanglante (1983)
Nasza historia (Notre histoire , 1984 ) jako Sąsiad
Allô Béatrice (1984)
Ne quittez pas (1984)
Alea (1984)
Le Téléphone sonne toujours deux fois (1985 ) jako Zaufana osoba Marraine
Un Homme comblé (1985) jako Joël
Metro (Subway , 1985) jako Perkusista
Strictement personnel (1985) jako detektyw Vilchez
Série noire (1985) jako Christiani
Czuła jest noc (Tender Is the Night , 1985) jako dr Dangen
Czerwona strefa (Zone rouge , 1986 ) jako Lecciac
Kocham cię (I Love You , 1986) jako Dentysta
Et demain viendra le jour (1986)
Monsieur Benjamin (1987 ) jako Rommin
Wielki błękit (Le Grand bleu , 1988 ) jako Enzo Molinari
Nikita (La Femme Nikita , 1990 ) jako Wiktor czyściciel
Człowiek w złotej masce (L’Homme au masque d'or , 1990) jako ojciec Victorio Gaetano
operacja Corned Beef (L'opération Corned-Beef , 1991 ) jako kapitan Philippe Boulier „Rekin"
Loulou Graffiti (1991) jako Pique la Lune
Goście, goście (Les Visiteurs , 1993 ) jako Godefroy de Papincourt, hrabia Montmirail
Ucieczka od sprawiedliwości (Flight from Justice , 1993) jako Charlie
La Vis (1993)
Paranoïa (1993)
Leon zawodowiec (Léon , 1994 ) jako Léon
Les Truffes (1995 ) jako Patrick
Francuski pocałunek (French Kiss , 1995) jako Jean-Paul
Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole , 1995) jako Carlo
Mission: Impossible (1996 ) jako Franz Krieger
Jaguar (Le Jaguar , 1996) jako Jean Campana
Grób Roseanny (Roseanna's Grave , 1997 ) jako Marcello
Jak kochają czarownice (Un amour de sorcière , 1997) jako Molok
Goście, goście II – korytarz czasu (Les Couloirs du temps: Les visiteurs 2 , 1998 ) jako Godefroy le Hardi
Godzilla (1998) jako Philippe Roaché
Ronin (1998) jako Vincent
Purpurowe rzeki (Les rivières pourpres , 2000 ) jako Pierre Niémans
Goście w Ameryce (Just Visiting , 2001 ) jako hrabia Thibault
Wasabi – Hubert zawodowiec (Wasabi , 2001) jako Hubert Fiorentini
Rollerball (2002 ) jako Alexi Petrovich
Mężczyzna moich marzeń (Décalage horaire , 2002) jako Félix
Przyjaciel gangstera (Tais-toi! , 2003 ) jako Ruby
Purpurowe rzeki II: Aniołowie apokalipsy (Les Rivières pourpres II – Les anges de l'apocalypse , 2004 ) jako komisarz Niemans
Hotel Ruanda (Hotel Rwanda , 2004) jako pan Tillens, prezes linii lotniczych Sabena (niewymieniony w czołówce)
Grunt to rodzinka (L'enquête corse , 2004) jako Ange Leoni
Imperium wilków (L'Empire des loups , 2005 ) jako Jean-Louis Schiffer
Tygrys i śnieg (La Tigre e la neve , 2005) jako Fuad
Różowa Pantera (The Pink Panther , 2006 ) jako Ponton
Kod da Vinci (The Da Vinci Code , 2006) jako kapitan Bezu Fache
Flyboys – bohaterska eskadra (Flyboys , 2006) jako kapitan Thenault
Wpuszczony w kanał (Flush Away , 2006) jako Le Frog (głos)
Les grandes occasions (2006) jako Antoine
Cash – pojedynek oszustów (Ca$h , 2008 ) jako Maxime (Dubreuil)
Różowa Pantera 2 (The Pink Panther 2 , 2009 ) jako Ponton
Zamknięty krąg (Le Premier cercle , 2009) jako Milo Malakian
Raj dla par (Couples Retreat , 2009) jako Marcel
Opancerzony (Armored , 2009) jako Quinn
Obława (La Rafle , 2010 ) jako dr David Sheinbaum
22 kule (L'Immortel , 2010) jako Charly Matteï
Margaret (2011 ) jako Ramon
On ne choisit pas sa famille (2011) jako doktor Luix
Faceci od kuchni (Comme un chef , 2012 ) jako Alexandre Vauclair
Les Seigneurs (2012) jako Jean Reno
Dzień wron (Le jour des corneilles , 2012) jako Kabaczek ojciec (głos)
Alex Cross (2012) jako Leon Mercier
Jo (2013 ) jako Jo St-Clair
Dni i noce (Days and Nights , 2014 ) jako Louis
Lato w Prowansji (Avis de mistral , 2014) jako Paul
Jak dogonić szczęście (Hector and the Search for Happiness , 2014) jako Diego Baresco
Benoît Brisefer: Les taxis rouges (2014) jako Poilonez
Brygada ponad prawem (Antigang , 2015 ) jako Buren
Mój przyjaciel orzeł (Brothers of the Wind , 2015) jako Danzer
The Promise (2016 )
The Last Face (2016)
Goście, goście III: Rewolucja (2016) jako Comte Godefroy de Montmirail
Mes trésors (2016) jako Patrick
Dziewczyna we mgle (La ragazza nella nebbia , 2017) jako Augusto Flores
Skok życia (Mao Xian Jia , 2017) jako Pierre
Pamięć krwi , (Cold Blood Legacy - La mémoire du sang , 2019) jako Henry
Czekając na Anye , (Waiting for Anya , 2019) jako Henri
4L (4 latas , 2019) jako Jean Pierre
Bronx (2020)
Pięciu braci , (Da 5 Bloods , 2020) jako bankier Desroche
Zabójcza portierka , (The Doorman , 2020) jako Victor Dubois
Kto zabił Sarę , (Netflix, 2021) jako Dr. Reinaldo
Jean Reno . MYmovies.it. [dostęp 2019-07-06]. (wł. ) .