Loading AI tools
wieś w województwie dolnośląskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jastrowiec (niem. Lauterbach, Oberlauterbach) – wieś w Polsce położona nad rzeką Świekotką (niem. Lauter Bach) województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Bolków, na Pogórzu Kaczawskim (Pogórzu Złotoryjskim) w Sudetach.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
315-340 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
168[1] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
59-420[2] |
Tablice rejestracyjne |
DJA |
SIMC |
0189380 |
Położenie na mapie gminy Bolków | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu jaworskiego | |
50°58′03″N 16°03′12″E[3] | |
Strona internetowa |
Znajduje się na granicy Grzbietu Wschodniego (Pogórza Wojcieszowskiego) w Górach Kaczawskich i Rowu Świerzawy na Pogórzu Kaczawskim. Wieś znajduje się w odległości 8 km od Bolkowa, a jej długość około 1,3 km. Na zachodzie Jastrowiec sięga podnóży Bukowej, Jastrowiec otoczony jest użytkami rolnymi, a południowe wzgórza porastają lasy świerkowe z domieszką drzew liściastych. Na łąkach można spotkać kilka gatunków storczyków.
Wieś położona jest na górnokarbońskich mułowcach, zlepieńcach i piaskowcach. W dawnych kamieniołomach wapienia krystalicznego i łukach ilastych występują kryształy dolomitu i kwarcu dochodzące do 6 cm długości.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Wieś powstała w połowie XIV w., jako posiadłość rycerska. W roku 1399 istniał tu już kościół parafialny. Jastrowiec był dawnym ośrodkiem wydobywania wapienia. W roku 1464 właścicielem wsi był Hans von Czirn. Od roku 1523 Jastrowiec jest związany z majątkiem w Pogwizdowie i Świnach i znajduje się pod zarządem von Schindela. W roku 1787 wieś była znajdowała się pod panowaniem hrabiego von Schlabrendorfa. Następnie majątkiem zarządzała wdowa po nim. Która 1 stycznia 1809 przekazała go córce Theresia von Hoyos-Sprintzenstein. Od roku 1909 właścicielem Jastrowca był szambelan królewski Stanislaus von Hoyos.
W kamieniołomach na Bukowej i Wapiennikach dawniej eksploatowano wapień. Kamień wypalany był w wapiennikach u podnóży wzniesień.
W 1946 r. w wyniku transferów niemiecka ludność wsi została osiedlona w środkowej Westfalii.
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[4]:
W roku 1908 w ramach poszukiwań związanych z wodami w Bolkowie Zdroju, odkryto tutaj źródło. Nazwano je Źródło Marii (niem. Marie Quelle). Jest ono położone w okolicy pałacu. Pokłady tej wody są starsze o 3 mln lat od wód oligoceńskich. Woda ta to szczaw wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowo-potasowy. Nigdy jednak nie powstało tutaj uzdrowisko. Po II wojnie światowej źródło stanowiło ujęcie wody dla miejscowego PGR, który zarządzał pałacem i zabudowaniami folwarcznymi.
Wieś jest miejscowością agroturystyczną.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.