Loading AI tools
polski zoolog i wykładowca akademicki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Gabriel Grochmalicki (ur. 24 marca 1883 w Błażowej, zm. 15 kwietnia 1936 w Poznaniu) – polski naukowiec, zoolog. W latach 1926–1928 rektor Uniwersytetu Poznańskiego.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1883 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 kwietnia 1936 |
| Profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: zoolog | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1908 |
| Profesura |
1921 |
| rektor Wszechnicy Piastowskiej dzisiejszego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
1926–1928 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Urodził się 24 marca 1883 r. w Błażowej, woj. lwowskim[1], w wielodzietnej rodzinie organisty i rolnika Franciszka oraz jego żony Teresy z Bernharndów. Grochmaliccy byli organistami w Błażowej, od co najmniej 1805 r., kiedy to organistą był Michał Grochmalicki. Później byli nimi kolejni potomkowie tego rodu Jan, Konstanty, Maciej. Swoją edukację Jan Gabriel Grochmalicki rozpoczął w szkole ludowej w Błażowej, a następnie kontynuował w gimnazjum w Rzeszowie, które ukończył w 1902 r.
W latach 1902–1906 studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza, tam też w 31 marca 1908 r. uzyskał doktorat filozofii w zakresie zoologii, a w roku 1914 habilitował się z zoologii i embriologii. W latach 1906–1914 pełnił funkcję asystenta w Katedrze Zoologii u prof. Józefa Nusbauma-Hilarowicza. W latach 1910–1914 był także nauczycielem gimnazjum IV we Lwowie, 27 października 1913 r. złożył egzamin nauczyciela szkół średnich[1]. W latach 1913–1917 był sekretarzem w Muzeum im. Dzieduszyckich. Od 1908 r. był członkiem[1], a w latach 1914–1918 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Krakowie[2].
W czasie I wojny światowej służył w Legionie Wschodnim, a następnie w armii austriackiej, jako bakteriolog.
Do Poznania Jan Gabriel Grochmalicki przeniósł się wraz z żoną lwowianką Eleonorą z Witkiewiczów, gdzie na Uniwersytecie Poznańskim objął funkcję kierownika katedry antropologii. Od 1 kwietnia 1919 r. był profesorem nadzwyczajnym. Ogłosił szereg prac z zakresu zoologii eksperymentalnej, fauny wodnej (głównie skorupiaki), o mięczakach bajkalskich i Świtezi, opisując wiele nowych gatunków i form. 1 października 1921 r. został mianowany profesorem zwyczajnym zoologii Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1922 był członkiem Państwowej Rady Muzealnictwa oraz członkiem przybranym Towarzystwa Naukowego we Lwowie[1].
W latach 1926–1928 pełnił funkcję rektora poznańskiej uczelni. Dał się poznać, jako uzdolniony organizator. W okresie jego kadencji oddano do użytku wiele nowych budynków, z powodzeniem zabiegał też o pozyskanie funduszy na rozwój uczelni. Nad Jeziorem Kierskim pod Poznaniem zorganizował Stację Hydrobiologiczną, gdzie koncentrowały się badania faunistyczne i hydrobiologiczne pracowników katedry. Od roku 1929 był członkiem PAU.
Zmarł 15 kwietnia 1936 w szpitalu sióstr Elżbietanek w Poznaniu, po zachorowaniu na różę[3]. Został pochowany na Cmentarzu parafii św. Wojciecha w Poznaniu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
