Loading AI tools
piwowar polski pochodzenia niemieckiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herman Jung (ur. 7 grudnia 1818 w Szymanowicach[1] (Schönbach[2], Schoenau[uwaga 1][3])[4] na Śląsku[5], zm. 12 marca 1890 w Warszawie) – polski piwowar pochodzenia niemieckiego, pierwszy producent ekstraktu słodowego w Polsce[1] .
Był synem urzędnika[6] Karola Junga i Szarlotty[uwaga 2] z domu Schmidt[5].
Do Warszawy przybył w (lub po[2]) 1840 r., jako czeladnik piwowarski. Pracował w różnych browarach stołecznych, aż w 1848 r., zakupił nieduży browar Fryderyka Brzezińskiego przy ul. Chłodnej[1] 51[uwaga 3][7][8]. W styczniu 1854 r. stał się właścicielem browaru Wilhelma Kazimirusa[uwaga 4][9] przy ul Grzybowskiej (ul. Waliców[10] 9/11[11]), a w listopadzie współwłaścicielem[12] browaru F. Bochenka (od 1862 właściciel)[2].
W latach 1865–1873 (?) był starszym Zgromadzenia Piwowarów[2].
W 1867[potrzebny przypis] r. otworzył dwa kolejne zakłady: przy ul. Ogrodowej i obecnym pl. Trzech Krzyży (1868)[uwaga 5][13][1] . W 1869 był także właścicielem browarów po Naimskim i Łąckim[2]. Dzierżawił browar po Osterlofach w Grochowie[2].
W 1873 r., założył spółkę Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Wyrobu Piwa „Herman Jung”, która stała się liderem branży piwowarskiej w Warszawie[10], było też głównym producentem piwa w Królestwie Polskim[5][2]. Spółka posiadała składy w Brześciu, Kowlu, Kijowie i Odessie[10][1] . Do spółki weszli: kupiec Ludwik Libas, bankier Józef Poznański, bankier berliński Wilhelm Borhert junior oraz Dom Handlowy „Reichman i Wolf”. Kapitał zakładowy: 1,3 mln rubli srebrnych. W latach 80. zatrudniały 500-750 osób (w zimie przy zwózce lodu 2000-2500). W 1884 wartość browarów wynosiła ok. 1,5 mln rubli[2].
W 1882 wchodził jako ekspert do Komitetu Wszechrosyjskiej Wystawy w Moskwie[2].
Zmarł 12 marca 1890 r., został pochowany w alei A (grób 5) na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[14]. Projektantami grobowca byli Edward Lilpop i Józef Pius Dziekoński[15], autorem tympanonu był Antoni Olesiński[1] . Jest jednym z największych mauzoleów w Warszawie[16].
Pozostawił po sobie liczne nieruchomości oraz kolonię[17] Lewinów pod Warszawą[2][18].
Po śmierci Junga, zlikwidowano jego browary, pozostawiając jedynie ten przy pl. Trzech Krzyży, którego prowadzeniem zajął się syn piwowara z pierwszego małżeństwa - Seweryn Jung[10][1][19]. W 1919 r. (lub 1921[19]) firma Towarzystwo Akcyjne Wyrobu Piwa weszła w skład „Haberbusch i Schiele Zjednoczone Browary Warszawskie Spółka Akcyjna”[10][1][19].
Był dwukrotnie żonaty: z Amalią Pauliną z Behrów (ok. 1821-1904[6]) w 1844, rozwiódł się w 1869[2]; i z Selmą Kintzel (1847-1936[6][3])[5]. Miał sześcioro dzieci: Ryszarda, Seweryna, Amandę Boenisch i Natalię Kamińską z pierwszego małżeństwa, oraz Gustawa Leopolda i Helenę z drugiego[2].
Grobowiec Hermana Junga pojawił się w serialu „07 zgłoś się” w odcinku „Grobowiec rodziny von Rausch”[20][21].
Pod koniec 2013 parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy rozpoczęła działania mające na celu remont grobowca, m.in. składała wnioski o dofinansowanie do MKiDN[22] i prowadziła cykliczne kwesty[15][23][24][25]. W kolejnych latach wykonano: remont dachu (2014)[26][27], zrekonstruowano malowidła ścienne (2015[28][29]-2017[30][31])[32], renowację sarkofagów i części kaplicy z katakumbami (2018)[31]. Renowacja zakończyła się po 2019 roku[33] (2020-2021[3]).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.