Loading AI tools
belgijski duchowny katolicki, kardynał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Godfried Maria Jules Danneels[1] (ur. 4 czerwca 1933 w Kanegem, zm. 14 marca 2019 w Mechelen[1]) – belgijski duchowny rzymskokatolicki, biskup antwerpski w latach 1977–1979, arcybiskup metropolita mecheleńsko-brukselski i tym samym prymas Belgii w latach 1979–2010, kardynał prezbiter od 1983.
| Kardynał prezbiter | |||
 Godfried Danneels (2013) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1933 | ||
| Data i miejsce śmierci |
14 marca 2019 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup metropolita mecheleńsko-brukselski | |||
| Okres sprawowania |
1979–2010 | ||
| Prymas Belgii | |||
| Okres sprawowania |
1979–2010 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
17 sierpnia 1957 | ||
| Nominacja biskupia |
4 listopada 1977 | ||
| Sakra biskupia |
19 grudnia 1977 | ||
| Kreacja kardynalska |
2 lutego 1983 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji |
19 grudnia 1977 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Emiel-Jozef De Smedt | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Studiował na Uniwersytecie Katolickim w Louvain, przyjął święcenia kapłańskie 17 sierpnia 1957. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił doktorat z teologii (1959). Był wykładowcą i dyrektorem duchowym wyższego seminarium duchownego w Brugii, później wykładał także na Uniwersytecie Katolickim w Louvain. Był autorem wielu książek teologicznych, wchodził w skład redakcji flamandzkiego przeglądu międzydiecezjalnego „Collationes”.
4 listopada 1977 został mianowany biskupem Antwerpii, sakrę odebrał 19 grudnia 1977 z rąk arcybiskupa brukselsko-mecheleńskiego, kardynała Léon-Josepha Suenensa. W grudniu 1979 został następcą kardynała Suesensa (który przeszedł w stan spoczynku) na czele archidiecezji brukselsko-mecheleńskiej i został zarazem prymasem Belgii; objął również funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Belgii, a we wrześniu 1980 – ordynariusza wojskowego Belgii. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, był członkiem sekretariatu generalnego Synodu; w styczniu 1980 pełnił funkcję prezydenta-delegata Specjalnego Synodu Biskupów Holenderskich w Watykanie.
2 lutego 1983 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera bazyliki św. Anastazji na Palatynie. 18 stycznia 2010 przeszedł na emeryturę. Jego następcą został bp André-Mutien Léonard, ówczesny ordynariusz diecezji Namur[2].
Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. Podczas konklawe w 2013 sprawował funkcję kardynała protoprezbitera (kardynała prezbitera o najdłuższym stażu spośród uczestników konklawe) i podczas inauguracyjnej mszy papieża Franciszka był w delegacji wręczającej insygnia nowemu zwierzchnikowi Kościoła. 4 czerwca 2013 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo udziału w konklawe.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
