Loading AI tools
Ewa Władysława Dilling-Ostrowska (ur. 11 kwietnia 1934 we Lwowie, zm. 16 czerwca 2012) – polska lekarka-neurolożka, prof. dr hab., wykładowczyni Akademii Medycznej w Gdańsku.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: neurologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
   | |
W 1957 uzyskała dyplom lekarza medycyny na Akademii Medycznej w Gdańsku, w 1960 - specjalizację I stopnia z neurologii, w 1964 - II stopnia z neurologii dziecięcej. Od października 1964 była asystentką, od 1965 - starszą asystentką Kliniki Chorób Nerwowych AMG. W marcu 1965 obroniła pracę doktorską pt. Analiza wrodzonych zaburzeń mowy i próba wyjaśnienia. W 1970 awansowała na adiunktkę Kliniki Chorób Nerwowych. W kwietniu 1974 habilitowała się na podstawie pracy przyczyny ich powstawania Symptomatologia zaburzeń afatycznych w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego. W tym samym roku objęła funkcję zastępcy kierownika Kliniki Neurologii Rozwojowej AM w Gdańsku. W październiku 1977 wraz z uzyskaniem stopnia docenta została jej kierowniczką. Tytuł profesorski otrzymała w 1998. Prowadziła wykłady w Podyplomowym Studium Logopedycznym Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. W 1979 przebywała na stażu naukowym w Klinice Neuropsychiatrii Dziecięcej w Berlinie-Lichtenbergu. Wizytowała również ośrodki neurologii dziecięcej w Holandii, Czechosłowacji, Węgrzech i Austrii. Współorganizowała XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Neurologicznego i II Zjazd Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych. W 1987 wzięła udział w III Światowym Kongresie Dysleksji w Chanii na Krecie. W pracy naukowej zajmowała się przede wszystkim afazją i problemami jej rehabilitacji, a także bólom głowy u dzieci, a zwłaszcza migreną dziecięcą. W 1988 prowadziła wspólne badania chorych na podostre stwardniające zapalenie mózgu z naukowcami z Duluth w USA.
W latach 1991–1995 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych, od 1978 do 1983 - wiceprzewodniczącej Sekcji Neurologii Rozwojowej przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Neurologicznego. Od 1971 do 1981 była sekretarzem Komisji Neurologii Rozwojowej Komitetu Nauk Neurologicznych PAN. W 1992 została zastępcą redaktora naczelnego „Neurologii Dziecięcej”. Od 1996 należała do redakcji kolegium redakcyjnego „Medical Science Monitor”.
Była odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[1], Złotym Krzyżem Zasługi (1984), Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem za Zasługi dla Gdańska (1975), Medalem z okazji 50-lecia AMG (1995) i Medal im. Profesor Zofii Majewskiej „Za pracę i wielki wkład w rozwój neurologii dziecięcej w Polsce" (1996).
Autorka m.in. podręcznika Zespoły bólowe w neurologii dziecięcej i poradnika Bóle głowy (z Anną Olszewską).
Pochowana na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera G2-9-10)[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
