Dworki (województwo dolnośląskie)

Dworki (niem. Vierhoff 1743 r., Vierhöfe 1765 r.) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda.

Zobacz też: Dworki w innych znaczeniach tej nazwy.

Dworki

wieś
Dworki, wjazd od strony Krajanowa
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Nowa Ruda
Wysokość	600-650 m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	61[1]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-451[2]
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0854127
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda Dworki
Położenie na mapie Polski Dworki
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Dworki
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Dworki
50°36′55″N 16°25′15″E[3]

Położenie

Dworki leżą w Sudetach Środkowych, na granicy Gór Suchych i Wzgórz Włodzickich, w górnej części rowu Włodzicy, na wysokości 600-650 m n.p.m.^[4]

Podział administracyjny

Integralne części wsi Dworki^[5][6]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0854133	Sośnina	przysiółek

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Dworki powstały w pierwszej połowie XVIII wieku, początkowo była to mała kolonia, w roku 1765 mieszkał tu kmieć i było 59 gospodarstw^[4]. W 1787 roku głównym zajęciem mieszkańców było tkactwo, w miejscowości istniało 31 warsztatów tkackich^[4]. Na początku XIX wieku wieś stała się własnością hrabiego von Magnisa^[4]. W roku 1825 było tutaj 66 budynków, a w roku 1840 aż 114, tak duży rozwój Dworki zawdzięczały tkactwu^[4]. W tym czasie w miejscowości było ponad 200 warsztatów wytwarzających tkaniny bawełniane i lniane^[4]. W drugiej połowie XIX wieku tkactwo chałupnicze upadło i rozwój wsi wyraźnie zwolnił pomimo tego, że Dworki nabrały znaczenia turystycznego^[4]. Miejscowość znalazła się na trasie turystycznej prowadzącej na Włodzicką Górę, a w górnej części wsi powstała popularna gospoda^[4]. Po 1945 roku wieś częściowo wyludniła się^[4]. W 1978 roku było tu 30 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 17^[4].

Zabytki

W Dworkach są następujące obiekty zabytkowe^[4]:

• dom nr 1 z XIX wieku oraz inne budynki,
• kamienny krzyż przydrożny z XIX wieku, stojący w górnej części wsi.

Przypisy

1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 238 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27489
4. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 113, 114. ISBN 83-85773-12-6.
5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.