Drzewica (miasto)

Drzewica
	miasto w gminie miejsko-wiejskiej
	; Zamek renesansowy
	Herb
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	opoczyński
Gmina	Drzewica
Prawa miejskie	1429–1870, 1987
Burmistrz	Janusz Bernard Reszelewski
Powierzchnia	4,9 km²
Populacja (31.12.2023); • liczba ludności; • gęstość	; 3526; 719,6 os./km²
Strefa numeracyjna	48
Kod pocztowy	26-340
Tablice rejestracyjne	EOP
	Położenie na mapie gminy Drzewica Drzewica
	Położenie na mapie Polski Drzewica
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Drzewica
	Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego Drzewica
	51°26′49″N 20°28′19″E
TERC (TERYT)	1007024
SIMC	0973346
	Urząd miejskiul. Staszica 2; 26-340 Drzewica
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa

Drzewica – miasto w woj. łódzkim, w powiecie opoczyńskim, siedziba gminy Drzewica. Położone nad rzeką Drzewiczką, na Wzniesieniach Południowomazowieckich, historycznie w Małopolsce.

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

Zamknij

Według danych GUS z 31 grudnia 2023 r. miasto liczyło 3526 mieszkańców^[1].

Siedziba fabryki nakryć stołowych "Gerlach" działającej od końca XIX stulecia. Prawa miejskie w latach 1429–1869 i od 1987 r.

W 1921 mieszkały tu 1662 osoby. We wsi znajdował się kościół katolicki i synagoga^[2].

W końcu sierpnia 1942 r. Drzewica została opanowana przez oddział Gwardii Ludowej pod dowództwem Józefa Roguskiego ps. "Wilk". Zniszczono urząd gminy i posterunek policji. Uwolniono 15 chłopów aresztowanych za niedostarczenie kontyngentów^[3]. 22 stycznia 1943 miała w tym mieście miejsce zbrodnia na tle rabunkowo-ideologicznym, (zdaniem historyków związanych ze środowiskiem kombatanckim GL-AL będąca odpowiedzią na wcześniejszy mord na kilku członkach GL^[4]) dokonana przez komunistycznych partyzantów z oddziału Gwardii Ludowej pod dowództwem Izraela „Lwa” Ajzenmana^[5].

Osobny artykuł: Mord w Drzewicy.

Po wojnie ku czci partyzantów zbudowano na rynku w Drzewicy pomnik^[6].

Miasto leży we wschodnim krańcu województwa łódzkiego, w zachodniej części Równiny Radomskiej^[7].

Od północy, wschodu i południa otoczona jest lasami.

Przez miasteczko przepływa rzeka Drzewiczka, prawy dopływ Pilicy, o naturalnym, meandrowym brzegu. Jej wody zasilają Zalew Drzewicki, spełniający funkcje retencyjno-rekreacyjne, o powierzchni 82 ha. Przez Drzewicę przepływa także rzeka Brzuśnia o pierwszej klasie czystości wody.

Historycznie należy do Małopolski. Leżało w ziemi sandomierskiej, następnie w województwie sandomierskim (w ziemi radomskiej^[8]).

Miasto prywatne Królestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie opoczyńskim, obwodzie opoczyńskim województwa sandomierskiego^[9].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa radomskiego.

Dane z 31 grudnia 2023^[1]:

Więcej informacji Opis, Ogółem ...

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
Jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
Populacja	3526	100	1814	51,45	1712	48,55

Zamknij

Piramida wieku mieszkańców Drzewicy w 2014 roku^[10].

Według rejestru zabytków NID^[11] na listę zabytków wpisane są obiekty:

kościół św. Łukasza, nr rej.: 297/A/56 z 26.10.1956, 338/A/67 z 21/06.1967 oraz 48/A z 7.05.1980
cmentarz parafialny rzymskokatolicki, ul. Cmentarna, poł. XIX, nr rej.: 473/A z 5.11.1991
cmentarz żydowski, ul. Kolejowa, XIX-1942, nr rej.: 472/A z 5.11.1991
zespół zamkowy:
- zamek (ruina), 1527-35, nr rej.: 47/A z 28.04.1980, gotycko-renesansowy
- dwór (na podzamczu), XIX, nr rej.: 46/A z 28.04.1980
- park (pozostałości), XIX, nr rej.: 46/A z 28.04.1980

W mieście, od 1924 roku, działa klub piłki nożnej Gerlach Drzewica, występujący w klasie okręgowej^[12].

Na początku lat 80. XX w. ^{[potrzebny przypis]} wybudowano sztuczny tor kajakarstwa górskiego (zmodernizowany w 2005), jedyny w Polsce położony na terenach nizinnych^[13].

[1]
Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2024-05-15].
[2]
Księga Adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa; Annuaire da la Pologne (y Compris la V.L. de Dantzig), Warszawa 1930, s. 203.
[3]
Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 259
[4]
Czesław Brzoza, Andrzej Sowa Historia Polski 1918-1945 2006 str. 633
[5]
PiotrP. Gontarczyk PiotrP., Polska Partia Robotnicza : droga do władzy, 1941-1944, Warszawa: Fronda, 2006, s. 184-186, ISBN 83-60335-75-3.
[6]
Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 609
[7]
Jerzy Kondracki, Andrzej Richling: Atlas Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, 1994.
[8]
Sebastian Piątkowski (red.): Z dziejów Radomia i regionu radomskiego w XVIII i XIX wieku. Radomskie Towarzystwo Naukowe, Radom 1997, s. 7.
[9]
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 108.
[10]
Drzewica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
[11]
NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
[12]
Informacja o klubie na jego oficjalnej stronie [online] [dostęp 2020-07-14] (pol.).
[13]
Tor kajakowy [online], www.drzewica.pl, 16 września 2013 [dostęp 2020-03-14] (pol.).

Zamek w Drzewicy na stronie Zamki i Pałace województwa łódzkiego
Wojciech Jaskuła: Polska. Drzewica – nad Brzuśnią i Drzewiczką. Gazeta.pl, 2010-11-22. [dostęp 2018-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-27)]. (pol.).
Historia Żydów w Drzewicy na portalu Wirtualny Sztetl
Wirtualny Spacer 360° po Zamku w Drzewicy (zamekdrzewica.republika.pl). zamekdrzewica.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)].
Drzewica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 182.
Drzewica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 444.
Archiwalne widoki i publikacje związane z miejscowością w bibliotece Polona

[gus_lud-1] [1]
Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2024-05-15].

[2] [2]
Księga Adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa; Annuaire da la Pologne (y Compris la V.L. de Dantzig), Warszawa 1930, s. 203.

[3] [3]
Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 259

[4] [4]
Czesław Brzoza, Andrzej Sowa Historia Polski 1918-1945 2006 str. 633

[PPR-5] [5]
PiotrP. Gontarczyk PiotrP., Polska Partia Robotnicza : droga do władzy, 1941-1944, Warszawa: Fronda, 2006, s. 184-186, ISBN 83-60335-75-3.

[6] [6]
Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 609

[7] [7]
Jerzy Kondracki, Andrzej Richling: Atlas Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, 1994.

[8] [8]
Sebastian Piątkowski (red.): Z dziejów Radomia i regionu radomskiego w XVIII i XIX wieku. Radomskie Towarzystwo Naukowe, Radom 1997, s. 7.

[9] [9]
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 108.

[populacja2016-10] [10]
Drzewica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.

[11] [11]
NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].

[12] [12]
Informacja o klubie na jego oficjalnej stronie [online] [dostęp 2020-07-14] (pol.).

[13] [13]
Tor kajakowy [online], www.drzewica.pl, 16 września 2013 [dostęp 2020-03-14] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Drzewica (miasto)

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Położenie

Demografia

Zabytki

Sport

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne