Barcinek (województwo dolnośląskie)
wieś w województwie dolnośląskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barcinek (niem. Berthelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Stara Kamienica.
| wieś | |
 Pałac w Barcinku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
315-340[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
571[2] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
58-512[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DJE |
| SIMC |
0192324 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
Położenie na mapie gminy Stara Kamienica  | |
 50°56′35″N 15°35′47″E[4] | |
| Strona internetowa | |
Barcinek to duża wieś o długości około 2,7 km, leżąca w Obniżeniu Starej Kamienicy, na granicy ze Wzniesieniami Radoniowskimi, nad rzeką Kamienicą, na wysokości około 315–340 m n.p.m.[1]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia Barcinka związana była z kasztelanią w Starej Kamienicy[1]. Pierwsza wzmianka o wsi pojawiła się w dokumencie biskupstwa wrocławskiego pochodzącym z około 1305 roku[1]. W 1702 roku duża powódź zniszczyła wiele domów i drzewa owocowe[1]. Początek XIX wieku był najlepszym okresem rozwoju wsi[1]. W 1825 roku Barcinek liczył 140 domów, w tym dwór z folwarkiem, szkołę i kościół filialny[1]. We wsi funkcjonowały: garbarnia, 2 młyny wodne, młyn do mielenia kory dębowej, olejarnia, folusz i cegielnia[1]. W kolejnych latach znacznie rozrastała się ilość rzemieślników i handlarzy osiągając w 1840 roku liczbę 30[1]. W połowie XIX wieku powstały tu pierwsze zakłady przemysłowe, między innymi: papiernia, fabryka maszyn i tartak[1]. W latach 1880–1930 w Barcinku istniał oddział Towarzystwa Karkonoskiego zajmujący się organizacją wycieczek i zagospodarowaniem turystycznym terenu[1]. W okresie międzywojennym działały na terenie wsi 2 gospody z 27 miejscami noclegowymi[1]. Uzdrowiskowe walory wsi zaczęto wykorzystywać od 1887 roku, kiedy to wybudowano zakład zdrojowy stosujący wodolecznictwo[1]. Po 1945 roku Barcinek zachował swój charakter, w 1988 roku było tu 30 gospodarstw rolnych[1].
Nazwy historyczne
Liczba ludności Barcinka
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[6]:
- kościół filialny pw. Michała Archanioła z XIV w., gruntownie przebudowany na przełomie XVI/XVII w. Późnorenesansowe wnętrze tj. empory, ambona i inne, barokowy ołtarz z 1727, nagrobki rycerskie z przełomu XVI/XVII w.[7]
- zespół pałacowy, z XVI w., przebudowany w XVIII–XIX w.:
Inne zabytki[1]:
- pomnik pamięci ofiar I wojny światowej.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
