Loading AI tools
angielski klub piłki nożnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aston Villa Football Club (znany także jako The Villa, Villa lub The Villans) – angielski klub piłkarski występujący w Premier League. Drużyna rozgrywa mecze na własnym stadionie w dzielnicy Aston w mieście Birmingham. Zespół powstał w roku 1874. Od roku 1897 swoje pojedynki toczy na Villa Park. Aston Villa była jednym z założycieli The Football League w 1888 i Premier League w 1992. Klub został wprowadzony na giełdę przez jego poprzedniego właściciela i prezesa Douga Ellisa, w roku 2006 został kupiony przez Randy’ego Lernera, który z kolei w 2016 sprzedał swoje udziały przedsiębiorstwu Recon Group Limited i jego właścicielowi Tony'emu Xia[1].
 | |||
| Pełna nazwa |
Aston Villa Football Club | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
The Villans | ||
| Barwy |
bordowo-niebiesko-białe | ||
| Data założenia |
1874 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Kraj | |||
| Adres |
Birmingham, B6 6HE | ||
| Stadion | |||
| Właściciel |
Naseef Sawiris | ||
| Prezes |
Naseef Sawiris | ||
| Menedżer generalny |
Christian Purslow | ||
| Trener | |||
| Asystent trenera |
Aaron Danks | ||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Aston Villa jest jednym z najstarszych i najbardziej utytułowanych klubów w Anglii. Siedem razy została mistrzem Anglii, a także siedem razy zdobyła Puchar Anglii. Villa w sezonie 1981/82 wygrała Puchar Europy jako jeden z sześciu angielskich klubów, które to uczyniły. Klub z 20 ważniejszymi trofeami jest czwartym najbardziej utytułowanym klubem w historii angielskiej piłki, chociaż większość z nich zdobył przed II wojną światową.
Największym rywalem klubu jest Birmingham City. Derby Birmingham między Aston Villą a Birmingham City rozgrywane są od roku 1879.
Tradycyjnymi strojami klubu są bordowe koszulki z błękitnymi rękawami, białymi spodenkami i niebieskimi skarpetami. Na herbie widoczny jest złoty lew na jasnoniebieskim tle, a pod nim napis Prepared (Gotowi), który jest klubowym motto; taka wersja herbu została przyjęta w roku 2007.
Aston Villa Football Club został założony w marcu 1874 przez członków Wesleyowskiej kaplicy o nazwie Villa Cross w Aston, obecnie części miasta Birmingham. Założycielami byli Jack Hughes, Frederick Matthews, Walter Price oraz William Scattergood[2]. Aston Villa pierwszy mecz rozegrała z lokalną drużyną rugby o nazwie Aston Brook St Mary's. Pierwsza połowa meczu była grana w rugby, zaś druga w piłkę nożną[3]. Villa szybko stała się jedną z najlepszych ekip w Midlands, pierwszy sukces odniosła w roku 1880, wygrywając Puchar Birmingham[4]. Kapitanem drużyny był wówczas George Ramsay[4].
Klub pierwszy raz zdobył Puchar Anglii w roku 1887, gdy kapitanem zespołu był Archie Hunter. Aston Villa była jednym z 12 zespołów, które założyły Football League w roku 1888, a sam dyrektor drużyny, William McGregor był założycielem ligi. Aston Villa w Epoce wiktoriańskiej była jednym z najbardziej utytułowanych klubów, zdobywając liczne mistrzostwa Anglii oraz Puchary kraju[5]. W roku 1897 Villa zdobyła dublet oraz przeniosła się na nowy stadion – Aston Lower Grounds[6]. Obiekt nie posiadał oficjalnej nazwy, ale kibicie wkrótce zaczęli nazywać go „Villa Park”[7].
Aston Villa zdobyła w roku 1920 po raz szósty Puchar Anglii; wkrótce po tym klub stracił miejsce w czołówce i w roku 1936 spadł do drugiej ligi. Villa pobiła przy tym ponury rekord: straciła 110 goli, w tym siedem na rzecz gracza Arsenalu, Teda Drake’a w porażce 1:7 na Villa Park[8]. Podobnie jak wszystkie angielskie drużyny, klub stracił siedem sezonów z powodu II wojny światowej, w efekcie czego wielu piłkarzy było zmuszonych przedwcześnie zakończyć kariery[9]. Aston Villa została przebudowana pod wodzą jej byłego piłkarza, Alexa Massiego i w roku 1957 drużyna zdobyła swoje pierwsze trofeum od 37 lat. Klub zdobył wówczas Puchar Anglii, po pokonaniu w finale Manchesteru United prowadzonego przez Matta Busby'ego[10]. Dwa lata później Aston Villa spadła do Second Division. W roku 1960 powrócił do pierwszej ligi, zaś w następnym sezonie zdobył Puchar Ligi Angielskiej[11].
Późne lata 60. były okresem zamieszania wewnątrz klubu. Pod presją kibiców zmieniono właściciela klubu, odeszło również kilku członków sztabu szkoleniowego. Chaos ten został zapoczątkowany poprzez degradację w roku 1967. Rok później fani wezwali zarząd drużyny do dymisji, ponieważ klub zajął 16. miejsce w tabeli Second Division. Początkowo zwolniono trenera Tomy'ego Cummingsa, następnie rezygnację ogłosił cały zarząd[12]. Po tym zamieszaniu kontrolę nad klubem przejął Pat Matthews, który na stanowisko prezesa powołał Douga Ellisa[12]. Mimo to drużyna w sezonie 1969/70 spadła do Third Division. Dwa lata później awansowała jednak do drugiej ligi, kończąc rozgrywki na pierwszej pozycji z 70 punktami na koncie, co było wówczas rekordem[13]. W roku 1973 szkoleniowcem zespołu został Ron Saunders i w ciągu czterech lat doprowadził Aston Villę do pierwszej ligi i do europejskich pucharów[14].
Villa powróciła do elity i pod wodzą Saundersa świętowała kolejne sukcesy, w tym mistrzostwo kraju w sezonie 1980/81. Saunders w połowie tego sezonu zrezygnował jednak ze swej funkcji, po kłótni z prezesem. Klub dotarł w tym czasie do ćwierćfinału Pucharu Europy. Następcą Saundersa został Tony Barton, który doprowadził drużynę do finału tych rozgrywek, w którym The Villans zagrali z Bayernem Monachium. Podopieczni Bartona wygrali to spotkanie 1:0 i sięgnęli po raz pierwszy po europejskie trofeum. Do dziś Villa jest jednym z pięciu angielskich klubów, które zdobyły Puchar Europy. W następnych latach Villa grała jednak słabiej. W roku 1987 spadła do drugiej ligi[15], szybko jednak awansowała z powrotem do najwyższej klasy rozgrywkowej[16].
W roku 1992 klub był jednym z założycieli Premier League i w inauguracyjnym sezonie zajął drugą lokatę w tabeli. Późne lata 90. były okresem nierównej gry drużyny, w tym czasie grali pod kierunkiem trzech różnych szkoleniowców, przez co mieli znaczne wahania formy oraz pozycji w tabeli. Mimo to, Aston Villa świętowała dwa razy zdobycie Pucharu Ligi. W roku 2000 po raz pierwszy od 43 lat dotarli do finału Pucharu Anglii, w którym przegrali 0:1 z Chelsea. Na początku XXI wieku pozycja ligowa drużyny również bardzo się wahała. Kolejni trenerzy nie mogli ustabilizować formy zespołu. W roku 2006 szkoleniowcem zespołu przestał być David O’Leary[17], zaś jego miejsce zajął Martin O’Neill. Zmieniono również współwłaściciela. Po 23 latach Doug Elis sprzedał swoje 38% udziałów w klubie Randy'emu Lernerowi[18]. Klubowy herb również uległ zmianie. Latem 2007 roku do klubu wszedł nowy sponsor[19]. W sezonie 2007/08 Aston Villa zajęła 6. miejsce w lidze oraz wygrała Puchar Intertoto i awansowała do Pucharu UEFA. W lutym 2010 roku klub wystąpił w finale Pucharu Ligi, w którym przegrał z Manchesterem United[20].
2 czerwca 2012 roku klub ogłosił, że nowym szkoleniowcem zostanie Paul Lambert[21]. Pod jego wodzą do klubu dołączyli tacy piłkarze jak: Ron Vlaar, Brett Holman, Ashley Westwood, Christian Benteke i Karim El Ahmadi. W debiucie jego drużyna przegrała 1:0 z West Ham United. 11 grudnia 2012 Lambert poprowadził The Villians, przeciwko swojemu byłemu klubowi, Norwich City. W półfinale Carling Cup, klub przegrał dwumecz z czwartoligowym Bradford City 4:3. Ostatecznie rozgrywki zakończył na 15. miejscu. Najlepszym strzelcem zespołu został Christian Benteke. W sezonie 2013/14 do klubu dołączyli: Aleksandyr Tonew[22], Jores Okore, Jed Steer, Antonio Luna Rodríguez[23], Leandro Bacuna[24], Libor Kozák i Nicklas Helenius[25], odeszli zaś: Richard Dunne, Andy Marshall, Eric Lichaj[26], Brett Holman i Derrick Williams.
Podobnie jak w poprzednich rozgrywkach Aston Villa zajęła 15. miejsce z dorobkiem 38 punktów. Po jego zakończeniu klub na sprzedaż wystawił właściciel Randy Lerner[27]. 14 czerwca 2016 ogłoszono, że klub został częścią Recon Group, której właścicielem jest chiński biznesmen Xia Jiantong (Tony Xia) za sumę 76 mln funtów[1].
13 września 2014 po zwycięstwie nad Liverpoolem na Anfield, The Villans po raz po raz pierwszy od 1998 roku, zdobyli 10 punktów po 4 kolejkach[28]. 11 lutego 2015 po przegranej 2-0 z Hull City Paul Lambert rozstał się z klubem za porozumieniem stron.
14 lutego 2015 nowym szkoleniowcem został Tim Sherwood podpisując trzyipółletni kontrakt[29]. 19 kwietnia 2015 Aston Villa pokonała Liverpool w półfinale Pucharu Anglii i po raz pierwszy od 15 lat uzyskała awans do finału tych rozgrywek[30]. W sezonie 2015/2016 po przegranym meczu z Manchesterem United 16 kwietnia 2016 roku klub potwierdził swój spadek z Premier League.
Pierwsze podziały w klubie nastąpiły pod koniec XIX wieku i zostały spowodowane ustawą, która miała na celu kodyfikację rosnącej liczby zawodowych drużyn i piłkarzy w Piłkarskim Związku ligi. Drużyny te zostały zobowiązane rozprowadzać udziały dla inwestorów, jako ułatwienie handlowe pomiędzy klubami znoszące konieczność udziału związku piłkarskiego w transakcjach. Pierwszym istotniejszym udziałowcem w historii Aston Villi był Doug Ellis. Zaczął wykupywać udziały od 1960 roku, by stać się prezesem w 1968 roku i głównym udziałowcem w latach 1982-2006. W 1996 roku klub zadebiutował na Londyńskiej Giełdzie Papierów Wartościowych
14 sierpnia 2006 roku zostało potwierdzone, że Randy Lerner, właściciel National Football League's Cleveland Browns, osiągnął porozumienie w sprawie kupna Aston Villi za £62.6 million. Oświadczenie wydane 25 sierpnia do Londyńskiej Giełdy informowało, że Lerner zabezpieczył 59,69% udziałów, co uczyniło go większościowym udziałowcem, a on sam mianował się prezesem. W ostatnim roku władzy Douga Ellisa w Villi, klub stracił £8.2m przed opodatkowaniem, w porównaniu do £3m zysku rok wcześniej, a przychód spadł z £51.6m do £49m. 18 Września Randy Lerner zwiększył swoje udziały w klubie do 89,69% i tym samym przyczynił się do rezygnacji Douga Ellisa i jego zarządu na korzyść nowego pod przewodnictwem samego Lernera już 19 września.
W latach 2016–2018 właścicielem klubu był dr Tony Xia.
W lipcu 2018 roku ogłoszono, że egipski miliarder Nassef Sawiris i współzałożyciel Fortress Investment Group Amerykanin Wes Edens, zgodzili się kupić większościowy pakiet akcji klubu[31]. Xia pozostał mniejszościowym udziałowcem i wiceprezesem i zachował 45 procent udziałów[32]. W sierpniu 2019 poinformowano, że mniejszościowy pakiet akcji został wykupiony i dr Xia stracił wszystkie udziały w klubie[32].
Aston Villa ma w swoim dorobku zarówno europejskie, jak i krajowe trofea. Ostatnim ważniejszym sukcesem był zdobyty w roku 1996 Puchar Ligi Angielskiej. Młodzieżowa drużyna zdobyła w 2002 roku Młodzieżowy Puchar Anglii[33].
Łącznie z sezonem 2018/19, Aston Villa spędziła 105 sezonów w najwyższej klasie rozgrywkowej w Anglii, gdzie lepszym wynikiem może pochwalić się jedynie Everton (116 sezonów). Mecze pomiędzy tymi dwoma drużynami były najczęściej rozgrywanymi meczami w historii całej ligi. Villa zajmuje dziewiąte miejsce w tabeli wszech czasów Premier League oraz zdobywając 20 ważnych trofeów jest piątym najbardziej utytułowanym klubem w Anglii.
Aston Villa jest rekordzistą w liczbie zdobytych goli w jednym sezonie; w sezonie 1930/31 strzeliła 128 bramek[35]. Legenda Villi, Archie Hunter jest pierwszym piłkarzem, który zdobył gola w każdej rundzie Pucharu Anglii, dokonał tego w roku 1887. W latach 1888–1901 Aston Villa nie przegrała żadnego meczu na własnym stadionie w Pucharze Anglii[36].
Aston Villa jest jednym z sześciu klubów angielskich, które zdobyły Puchar Europy/puchar Ligi Mistrzów. Pozostała piątka to Liverpool, Manchester United, Nottingham Forest, Chelsea i Manchester City. Villa puchar ten zdobyła 26 maja 1982 wygrywając w finale 1:0 z Bayernem Monachium; jedynego gola w tym spotkaniu zdobył Peter Withe[37].
Obecnym stadionem Aston Villi jest, czterogwiazdkowy w skali UEFA, Villa Park, wcześniej klub grał na Aston Park (1874–1876) i Perry Barr (1876–1897). Villa Park jest obecnie największym stadionem piłkarskim w Midlands i ósmym w całej Anglii. Na obiekcie było rozgrywanych 16 meczów międzynarodowych, pierwszy w roku 1899, ostatni zaś w 2005. Dlatego stadion ten jest pierwszym w Anglii, na którym były rozgrywane spotkania reprezentacyjne w trzech różnych wiekach[38]. Na Villi Park było rozgrywanych 55 półfinałów Pucharu Anglii, najwięcej w historii. Klub planuje rozbudować północną trybunę. Jeśli tak się stanie, to obiekt będzie mógł pomieścić 51 tysięcy kibiców.
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Emiliano Martínez (wicekapitan) |
| 2 | OB |  Matty Cash |
| 3 | OB |  Diego Carlos |
| 4 | OB |  Ezri Konsa |
| 5 | OB | Tyrone Mings |
| 6 | PO | Douglas Luiz |
| 7 | PO |  John McGinn (kapitan) |
| 8 | PO |  Youri Tielemans |
| 9 | PO |  Bertrand Traoré |
| 10 | PO | Emiliano Buendía |
| 11 | NA | Ollie Watkins |
| 12 | OB |  Lucas Digne |
| 14 | OB |  Pau Torres |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 15 | OB | Alexandre Moreno |
| 16 | OB | Calum Chambers |
| 17 | OB | Clément Lenglet (wypożyczony z Barcelony) |
| 19 | PO | Moussa Diaby |
| 22 | PO |  Nicolò Zaniolo (wypożyczony z Galatasaray) |
| 24 | NA |  Jhon Durán |
| 25 | BR |  Robin Olsen |
| 30 | OB | Kortney Hause |
| 31 | PO |  Leon Bailey |
| 32 | PO | Leander Dendoncker |
| 41 | PO | Jacob Ramsey |
| 44 | PO | Boubacar Kamara |
| 47 | PO | Tim Iroegbunam |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 38 | BR |  Viljami Sinisalo (w Exeter City do 30 czerwca 2024) |
| PO |  Finn Azaz (w Plymouth Argyle do 30 czerwca 2024) |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| PO | Philippe Coutinho (w Al-Duhail do 30 czerwca 2024) | |
| PO | Morgan Sanson (w Nicei do 30 czerwca 2024) |
Aston Villa w czasie swojej historii miała 43 kapitanów. Poniżej znajduje się chronologiczna lista kapitanów drużyny.
Naseef Sawiris
Wes Edens Christian Purslow
| Funkcja | Imię i nazwisko |
|---|---|
| Dyrektor sportowy |  Johan Lange |
| Menadżer | Steven Gerrard |
| Asystent menadżera | Gary McAllister |
| Asystent menadżera | Michael Beale |
| Trener bramkarzy | Neil Cutler |
| Trener przygotowania fizycznego | Jordan Milsom |
| Trener indywidualny | Austin MacPhee |
| Szef fizjoterapii | Alan Smith |
| Fizjoterapeuta |  Rob Marshall |
| Trener rozwojowy | Nick Haycock |
Chronologiczna lista trenerów klubu od jego założenia[41]. Na liście uwzględniono tych szkoleniowców, którzy poprowadzili zespół w przynajmniej jednym oficjalnym spotkaniu.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Głównymi rywalami Aston Villi od zawsze była ekipa innego lokalnego klubu, czyli Birmingham City. Mecze między tymi dwoma ekipami są znane jako Second City Derby[42]. Villa posiada też kilka innych lokalnych rywali, ale mecze z nimi już tak nie elektryzują fanów jak potyczki z City. Do rywali tych zaliczają się: West Bromwich Albion, Wolverhampton Wanderers i Coventry City.
| Lata | Producent stroju[43] | Sponsor na koszulce[43] |
|---|---|---|
| 1975-1981 | Umbro | Brak sponsora |
| 1981-1982 | Le Coq Sportif | |
| 1982-1983 | Davenports | |
| 1982-1983 | ||
| 1983-1985 | Mita | |
| 1985-1987 | Henson | |
| 1987-1990 | hummel | Mita Copiers |
| 1990-1993 | Umbro | |
| 1993-1995 | Asics | Müller |
| 1995-1998 | Reebok | AST Computer |
| 1998-2000 | LDV | |
| 2001-2002 | Diadora | ntl: |
| 2002-2004 | Rover | |
| 2004-2006 | hummel | DWS Investments |
| 2006-2007 | 32Red | |
| 2007-2008 | Nike | |
| 2008-2010 | acorns | |
| 2010-2011 | FxPro | |
| 2011-2012 | Genting Casinos | |
| 2012-2013 | Macron | |
| 2013-2015 | Dafabet | |
| 2015-2016 | Quick Books | |
| 2016–2017 | Under Armour | |
| 2017–2018 | Unibet | |
| 2018–2019 | LUKE Est. 1977 | 32Red |
| 2019–2020 | Kappa | W88 |
| 2020– | CAZOO |
| Przedsiębiorstwo | Funkcja |
|---|---|
| Kappa | Partner techniczny i główny |
| CAZOO | Partner Główny |
| OB Sports | Partner Główny |
| LUKE Est. 1977 | Partner Oficjalny (odzież wizytowa) |
| Heineken | Partner Oficjalny (piwny) |
| Purity | Oficjalny dostawca |
| Aston University | Oficjalny partner uniwersytecki w Wielkiej Brytanii |
| Cadbury | Oficjalny partner drużyny kobiet |
| EToro | Oficjalny partner handlowy |
| Monster Energy | Oficjalny partner (napoje energetyczne) |
| PARI MATCH | Oficjalny partner bukmacherski |
| socios.com | Oficjalny partner Fan Token |
| acorns | Oficjalny partner charytatywny |
| Birmingham Children's Hospital Charity | Oficjalny partner charytatywny |
Dużo programów telewizyjnych w ostatnich kilku dekadach nawiązuje do Aston Villi. W sitcomie Porridge, Lennie Godber jest kibicem Villi[45]. W pierwszym odcinku serialu Tak jest, panie ministrze Jim Hacker mówił, że musi się zwalniać z pracy, żeby obejrzeć grę Aston Villi. Jednak w późniejszym odcinku zorganizował kampanię, żeby uratować fikcyjny lokalny klub – „Aston Wanderers”. W czasie odcinków The Fast Show, kibic Villi Mark William jest przedstawiony w koszulce w koszulce rywali The Villans – Birminghamu City, co później zepsuło jego reputację.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
