Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexis Smith (właśc. Margaret Alexis Fitzsimmons-Smith; ur. 8 czerwca 1921 w Penticton, zm. 9 czerwca 1993 w Los Angeles) – kanadyjsko-amerykańska aktorka filmowa i teatralna oraz piosenkarka.
 Alexis Smith (1951) | |
| Imię i nazwisko |
Margaret Alexis Fitzsimmons-Smith |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1921 |
| Data i miejsce śmierci |
9 czerwca 1993 |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Craig Stevens |
| Lata aktywności |
1940–1993 |
Margaret Alexis Fitzsimmons-Smith urodziła się w kanadyjskiej Kolumbii Brytyjskiej, w rodzinie Kanadyjki Gladys Mabel Fitz-Simmons i Szkota Alexandra Smitha. Niedługo po urodzeniu jej rodzice przenieśli się wraz z nią do Los Angeles i naturalizowali w 1939, co przyszłej aktorce dało amerykańskie obywatelstwo. Dorastała w Hollywood, gdzie ukończyła Hollywood High School[1].
W 1940 została „odkryta” przez jednego z łowców talentów wytwórni Warner Bros., podpisała kontrakt i przez kolejnych dziesięć lat występowała w jej produkcjach. Początkowo powierzano jej role epizodyczne. Pierwszą znaczącą kreację stworzyła w filmie Michaela Curtiza Załoga bombowca (1941), gdzie partnerowała Errolowi Flynnowi. Typowo propagandowo-wojenny obraz odniósł spory sukces i stał się dla Smith przepustką do dalszej kariery. W 1946 zagrała w obrazie Dzień i noc, który po latach krytycy uznali za najbardziej udany film w jej dorobku[2].
W 1950 związała się z Universal Pictures. W 1952 wystąpiła w słuchowisku radiowym NBC Submarine Commander – jednym z odcinków popularnej antologii Lux Radio Theatre. W połowie lat 50. trafiła do telewizji. Przez następne dwadzieścia lat, jej kariera aktorska opierała się głównie o teatr i telewizję. W 1971 zadebiutowała na Broadwayu. Rola Phyllis w musicalu Follies przyniosła jej rok później (1972) nagrodę Tony. W dekadzie lat 70. to właśnie scena teatralna była głównym polem jej artystycznej działalności. Wystąpiła m.in. w The Women (1973), Summer Brave (1975) i Platinum (1978). Ten ostatni występ przyniósł jej kolejną nominację do nagrody Tony dla najlepszej aktorki. W połowie lat 70., filmem Bez zobowiązań (1976) Guya Greena, powróciła po dłuższej nieobecności na ekran filmowy. W ciągu kolejnych lat kilka razy pojawiała się w filmach, nie zaniedbując telewizji. Na ogół były to kreacje u boku znanych aktorów i aktorek, w filmach znanych reżyserów, zyskujące przychylne recenzje. W 1990 za gościnny występ w serialu komediowym Zdrówko otrzymała nominację do nagrody Emmy. W 1993 zagrała w swoim ostatnim filmie – był to Wiek niewinności Martina Scorsese. Jego premiera miła miejsce już po śmierci aktorki.
W swojej karierze zagrała w blisko pięćdziesięciu filmach i dwudziestu serialach TV[3]. Przyszło jej partnerować w nich tak znanym gwiazdom kina jak: Errol Flynn, Fredric March, Humphrey Bogart, Robert Alda, Cary Grant, Eleanor Parker, Paul Henreid, Jack Benny, Clark Gable i Paul Newman. W 1947 partnerowała Ronaldowi Reaganowi w filmie Stallion Road. Wiele filmów z jej udziałem uchodzi obecnie za klasykę kina[2].
Zmarła na raka mózgu w Los Angeles 9 czerwca 1993, w dzień po swoich 73. urodzinach. Jej ciało zostało poddane kremacji, a prochy rozrzucone nad Atlantykiem[1].
Przez 49 lat pozostawała w bezdzietnym związku z aktorem Craigiem Stevensem, którego poznała na planie filmu Steel Against the Sky w 1941.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
