Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3 Dywizja Piechoty (3 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego we Francji.
Rozkaz do formowania nosi datę 15 maja 1940 roku[2]. Na miejsce formowania wybrano Camp de Coëtquidan[3]. W trakcie formowania dywizji dwukrotnie ją reorganizowano. 27 maja 1940 r. z jej struktur wydzielono batalion strzelców "coetquidańskich", którego celem była akcja przeciwdesantowa i skierowano go do Arpajon, do 10 BKPanc. 10 czerwca zdecydowano ostatecznie utworzyć dywizję lekką (rozformowano 9 pułk piechoty i 3 pułk artylerii ciężkiej oraz Dowództwo Artylerii Dywizyjnej). Żołnierzy z tych pułków rozdysponowano, odpowiednio do pozostałych pułków.
Do wybuchu wojny francusko-niemieckiej nie zdążyła się do końca zorganizować[4]. Pomimo tego dowództwo francuskie podjęło fatalną decyzję użycia jej w obronie tzw. "reduty bretońskiej". Rozbite oddziały i pojedynczy żołnierze, wycofały się następnie w kierunku portów, aby zdążyć ewakuować się okrętami do Wielkiej Brytanii.
12 czerwca 1940 3 DP liczyła 7.832 żołnierzy, w tym: 366 oficerów, 1433 podoficerów i 6.033 szeregowych. 23 czerwca 1940 roku w Szkocji 250 oficerów i 1.527 szeregowców dywizji, w tym 73 oficerów oraz 333 podoficerów i kanonierów 3 pułku artylerii lekkiej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.