Loading AI tools
Pułkownik Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Stanisław Wieroński[1] (ur. 2 sierpnia 1896 w Krakowie, zm. 2 czerwca 1948 w Wielkiej Brytanii) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 | |
 pułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 czerwca 1948 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca brygady |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
     | |
Marian Stanisław Wieroński urodził się 2 sierpnia 1896 w Krakowie[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1386. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 81 pułk piechoty[3]. W latach 20. pozostawał oficerem 3 pułku strzelców podhalańskich w Bielsku-Białej[4][5][6]. W listopadzie 1924 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ na stanowisko oficera instrukcyjnego[7][8]. W marcu 1926 roku, w związku z likwidacją stanowiska oficera instrukcyjnego, został przydzielony do macierzystego pułku[9]. 27 stycznia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 46. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. Do lata 1934 roku pełnił służbę w Korpusie Kadetów Nr 3 w Rawiczu[11][12]. 20 września 1930 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu szkolnego[13]. 7 czerwca 1934 roku ogłoszono jego przeniesienie do 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku na stanowisko dowódcy batalionu[14][15][16]. Na stopień podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 53. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Według stanu z marca 1939 sprawował stanowisko dowódcy 3 batalionu strzelców w Rembertowie[17][18].
Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w czasie kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy 3 batalionu strzelców do 11 września 1939. Po klęsce wojny obronnej i agresji ZSRR na Polskę przedostał się na Zachód. Został oficerem Wojska Polskiego we Francji. W stopniu podpułkownika był dowódcą 9 pułku piechoty podczas kampanii francuskiej w 1940[19]. Później wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Od września 1941 w stopniu podpułkownika był dowódcą I batalionu 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej, sformowanej w Wielkiej Brytanii. 16 stycznia 1942 roku objął dowództwo 1 batalionu strzelców podhalańskich[20]. Z dniem 10 maja 1942 roku został przeniesiony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie[21]. 6 maja 1943 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 Brygady Strzelców[22]. Do 24 sierpnia 1944 roku, w stopniu pułkownika, dowodził 3 Brygadą Strzelców[23][24]. Walczył w bitwie o Mont Ormel.
Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 2 czerwca 1948 i został pochowany na cmentarzu Corstorphine Hill w szkockim Edynburgu[25].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
