Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
18 Polski Sektor Myśliwski – jednostka organizacyjna Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk. pil. Tadeusz Rolski |
Ostatni |
mjr pil. Aleksander Gabszewicz |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa Lądowanie w Normandii | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Northolt, Heston |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
84 Grupa Royal Air Force |
W połowie 1943 roku przystąpiono w RAF do przeprowadzenia ogólnej reorganizacji lotnictwa w związku z oczekiwaną inwazją kontynentu. Również dywizjony PSP, stanowiące integralną część Królewskich Sił Powietrznych, zostały włączone do programu zmian organizacyjnych[1]. Reorganizacją objęto także system współpracy między personelem latającym i personelem technicznym obsługi samolotów. Skrzydło stało się wyłącznie jednostką latającą, a do obsługi samolotów dywizjonów przeznaczona była zorganizowana jednostka, zwana Airfieldem, czyli Polowym Portem Lotniczym, posiadającym odpowiednią ilość specjalistów obsługi technicznej i administracyjnej, magazyn części zamiennych i innego sprzętu pomocniczego dla potrzeb obsługi skrzydła w warunkach ruchomych działań[2].
W październiku 1943 roku został utworzony 18 Polski Sektor Myśliwski. Dowódcy sektora podporządkowano dotychczasowe 1. i 2. Skrzydła Myśliwskie, które po reorganizacji zostały przekształcone w cztery odrębne jednostki, a mianowicie: 131 i 133 Polskie Skrzydło Myśliwskie oraz 131 i 133 Polowy Park Lotniczy. Personel parków zorganizowany był w eszelonach. Każdy eszelon miał przydzielony do obsługi jeden dywizjon[3].
Sektor wchodził w skład 84 Grupy Myśliwskiej RAF, która wraz z 83 Grupą Myśliwską oraz 2 Grupą Bombową tworzyła 2 Taktyczne Siły Powietrzne (ang. Second Tactical Air Force), przeznaczone do współpracy z 21 Grupą Armii w czasie inwazji na kontynent. Dywizjony myśliwskie poza swoimi zwykłymi zadaniami zwalczania samolotów nieprzyjacielskich miały brać udział w akcjach czysto zaczepnych i grać rolę lotnictwa myśliwsko-bombowego lub szturmowego. Samoloty zostały przystosowane do podwieszania bomb i rakiet, i do atakowania celów naziemnych na polu bitwy. Przez cały okres organizacji Sektora dywizjony nie przerywały swojej normalnej działalności, trenując jednocześnie strzelanie i bombardowanie celów naziemnych, przeważnie z lotu nurkowego. Treningi i szkolenia ogniowe nadzorował dowódca sektora[4]. 17 marca 1944 roku w skład 133 Skrzydła włączony został brytyjski 129 dywizjon (ang. Squadron)[5].
6 czerwca rano alianci zachodni przypuścili atak z morza i z powietrza na plaże Normandii w północnej Francji. Dywizjonom polskim z 18 Polskiego Zgrupowania (Sektora) przypadło w udziale osłaniać pole walki, nad którym utworzono „nieprzemakalny parasol”, składający się poszczególnych dywizjonów patrolujących na różnych wysokościach od 8 do 25 tysięcy stóp[6].
W drugiej dekadzie lipca 1944 roku dokonano reorganizacji 2 Taktycznych Sił Powietrznych. Rozwiązano sektory, a skrzydła i polowe porty lotnicze połączono w taktyczne jednostki i podporządkowano bezpośrednio dowódcy grupy. W ramach tej reorganizacji zlikwidowano 18 Polski Sektor Myśliwski oraz 131 i 133 Polskie Polowe Parki Lotnicze, a w ich miejsce utworzono 131 i 133 Polskie Skrzydła Myśliwskie[7]. Jednocześnie 133 Skrzydło zostało wyłączone z 2 TAF, podporządkowane Dowództwu Obrony Powietrznej Wielkiej Brytanii, a 10 lipca przeniesione na lotnisko Brenzett z zadaniem zwalczania niemieckich pocisków manewrujących V-1. Sektory okazały się zupełnie zbędne. Rola sektora ograniczała się do przekazywania rozkazów 84 Grupy Myśliwskiej i do prowadzenia ewidencji działań bojowych, którą to jednostki także dla siebie sporządzały. Przy tym brytyjskie 135 Skrzydło i 135 Polowy Port Lotniczy od początku działały samodzielnie, doskonale dawały sobie radę bez ingerencji sztabu 18 Sektora. Praktyka wykazała, że można obejść się bez sektorów przy nieznacznym zwiększeniu personelu sztabów grup lotniczych[8].
Organizacja 18 Polskiego Sektora Myśliwskiego[9]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.