Lotnictwo myśliwskie

Lotnictwo myśliwskie – rodzaj lotnictwa bojowego^[1], przeznaczony do zwalczania lotnictwa nieprzyjaciela i jego środków napadu powietrznego, osłony wojsk i ważnych obiektów (baz morskich, portów, lotnisk, przepraw) i ważnych ośrodków polityczno-ekonomicznych przed uderzeniami i rozpoznaniem z powietrza oraz do zabezpieczenia działań bojowych innych rodzajów lotnictwa^[2]. Głównym jego zadaniem jest prowadzenie walki o panowanie w powietrzu. Lotnictwo myśliwskie może prowadzić rozpoznanie, zwalczać desanty powietrzne, niszczyć wojska nieprzyjaciela, sprzęt bojowy i małe okręty. Zorganizowane może być w skrzydła, bazy, grupy, eskadry i klucze, a także w pułki, brygady, dywizje, korpusy.

Myśliwce Eurofighter Typhoon w trakcie manewrowania

Współcześnie niektóre zadania samolotu myśliwskiego przejął samolot wielozadaniowy.

Przypisy

1. Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 116. ISBN 978-83-11-13382-2.
2. Laprus (red.) 1979 ↓, s. 194.

Bibliografia

• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Marcin Kamler [red.]: PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9
• Chris Bishop [red.]: The Encyclopedia of Weapons of World War II, Barnes & Noble Books, London 1998, ISBN 0-7607-1022-8