Loading AI tools
francuski lekarz i fizyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Édouard Eugène Désiré Branly (ur. 23 października 1844 w Amiens, zm. 24 marca 1940 w Paryżu) – francuski fizyk, lekarz, jeden z pionierów radia. Wynalazca koherera.
Imię i nazwisko urodzenia |
Édouard Eugène Désiré Branly |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
fizyk, lekarz |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Małżeństwo |
Marie z d. Lagarde |
Odznaczenia | |
Po zakończeniu szkoły średniej studiował w École normale supérieure. W 1868 rozpoczął pracę w laboratorium fizycznym paryskiej Sorbony. Tu w 1873 otrzymał doktorat z fizyki. Tematem jego prac były zjawiska elektrostatyczne w bateriach. W 1870, w trakcie wojny francusko-pruskiej służył jako inżynier wojskowy. W 1875 opuścił Sorbonę i wziął udział w tworzeniu Uniwersytetu Katolickiego. Opuszczenie dobrze wyposażonych pracowni Sorbony spowodowało zahamowanie działalności naukowej, co zostało jeszcze pogłębione przez podjęcie studiów medycznych w 1877, które zakończył w 1882 pracą na temat kolorymetrycznego oznaczania poziomu hemoglobiny w krwi.
W późnych latach 80. XIX w. Branly powrócił do badań naukowych, koncentrując się na wpływie promieniowania elektromagnetycznego na przewodnictwo różnych substancji. W 1890 użył iskier z maszyny elektrostatycznej jako źródła ultrafioletu. Stwierdził przy tym, że rurka wypełniona utlenionymi opiłkami cynku pod wpływem iskier zmniejsza swój opór o kilka rzędów wielkości, nawet jeżeli znajduje się w innym pomieszczeniu i jest oddalona o kilkadziesiąt metrów. Urządzenie to Branly nazwał radioconductorem[uwaga 1], stało się ono powszechnie znane pod nazwą koherer. Dalsze prace, opublikowane w następnym roku, dotyczyły roli anteny a także blokowania fal radiowych przez klatkę Faradaya. Branly nie opatentował swojego wynalazku, bezpłatnie dostarczał swoje koherery wszystkim zainteresowanym. W 1899 prowadził wraz z Eugène Ducretetem próby łączności dalekiego zasięgu z Wieży Eiffla.
W 1915, podczas I wojny światowej Branly zbudował optyczny telegraf pracujący w podczerwieni. Osiągnął zasięg około 20 kilometrów.
Branly zmarł w 1940, w wieku 96 lat. Jego pogrzeb odbył się w katedrze Notre-Dame w Paryżu.
W latach 1884–1886 Temistocle Calzecchi-Onesti przeprowadził prace stwierdzające, że opiłki żelaza zwiększają swoje przewodnictwo elektryczne pod wpływem wysokiego napięcia. W 1890 Branly zbudował odbiornik fal radiowych wytwarzanych przez iskry z maszyny elektrostatycznej zawierający koherer, rurkę szklaną zawierającą opiłki żelaza, cynku lub glinu[1]. Wynalazek koherera był następnie rozwijany przez Olivera Lodge'a (jest on autorem nazwy „koherer”)[uwaga 2], który w 1893 roku powtórzył doświadczenie Herza wykorzystując koherer jako detektor fal elektromagnetycznych, a od roku 1895 przez Aleksandra Popowa i Guglielmo Marconiego.
Koherer był podstawą techniki odbioru radiowego przez niespełna dziesięć lat. Został szybko wyparty przez detektor kryształkowy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.