From Wikipedia, the free encyclopedia
Truth er debutalbumet til Jeff Beck, gjeve ut i 1968 i Storbritannia på Columbia Records og i USA på Epic Records. Det introduserte òg bandet hans, The Jeff Beck Group, særskild Rod Stewart og Ronnie Wood, for eit større publikum, og nådde 15. plassen på Billboard 200.
Truth Studioalbum av Jeff Beck | ||
Språk | engelsk | |
Utgjeve | August 1968 | |
Innspelt | 14–26. mai 1968 | |
Studio | Abbey Road Studios i London; Olympic Sound Studios i London; De Lane Lea Recording Studios i London | |
Sjanger | Bluesrock, psykedelisk rock, hardrock | |
Lengd | 40:16 | |
Selskap | EMI Columbia SCX 6293 (Storbritannia) Epic Records BN 26413 (USA) | |
Produsent | Mickie Most | |
Jeff Beck-kronologi | ||
---|---|---|
Truth | Beck-Ola (1969)
|
Etter å ha slutta i The Yardbirds seint i 1966, hadde Jeff Beck gjeve ut tre singlar, to i 1967 med Beck på solovokal, og ein utan vokal i 1968. Alle hadde nådd den britiske singellista,[1] og var alle songar retta mot pop-lista etter ordre frå produsenten Mickie Most.[2] Hardare rock- og blues-baserte songar var på B-sidene til singlane, og Beck valde å følgje denne stilen på albumet.
Innspelinga av albumet fann stad over fire dagar, 14–15. mai og 25–26. mai 1968.[3] Ni songar vart valde ut frå desse innspelingane, inkludert ein versjon av «Ol' Man River» av Jerome Kern, «Greensleeves» frå tudortida og Bonnie Dobson sin «Morning Dew», ein hitsingel for Tim Rose i 1966. Beck anerkjende gigantane innan Chicagoblues med songar av Willie Dixon – Muddy Waters sin «You Shook Me» og Howlin' Wolf sin «I Ain't Superstitious». Albumet starta med ein song frå det gamle bandet til Beck: «Shapes of Things». Tre originale songar var tilskrivne «Jeffrey Rod», eit pseudonym for Beck og Stewart, all omarbeidingar av eldre bluessongar: «Let Me Love You», som var ein song med same tittel av Buddy Guy; «Rock My Plimsoul» var basert på «Rock Me Baby» av B.B. King og «Blues Deluxe» som minna om ein annan song av B.B. King, «Gambler's Blues».[4] «Plimsoul» var alt blitt spelt inn for B-sida til singelen «Tallyman» i 1967, og det tiande sporet var ein instrumental med Jimmy Page, John Paul Jones, Keith Moon og den framtidige Beck-pianisten Nicky Hopkins, «Beck's Bolero». Denne var blitt gjeven ut tidlegare som B-sida til «Hi Ho Silver Lining». Av kontraktsårsaker vart Moon omtalt på det originale plateomslaget som «You Know Who».
Meldingar | |
---|---|
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
AllMusic | lenkje |
Rolling Stone | (positiv)[5] |
Rolling Stone album guide | lenkje |
Truth vert rekna som eit av dei første heavy metal-albuma fordi det vert spelt blues på ein hardrockmåte.[6] Tom Scholz frå Boston har omtalt albumet som favorittalbumet sitt i nettmagasinet til Gibson og sa at «Eg kunne Jeff Beck sitt Truth ut og inn...»[7] Albumtittelen inspirerte til bandnamnet Truth and Janey.[8]
Bluesgitaristen Joe Bonamassa spelte inn ein studioversjon av «Blues Deluxe» i 2003 på albumet hans Blues Deluxe og spelte konsertversjonar på Live at Rockpalast (2005) og Live from the Royal Albert Hall (2009). Bonamassa spelte òg «Beck's Bolero», «Let Me Love You Baby» (og «Spanish Boots» og «Plynth (Water Down the Drain)» frå albumet Beck-Ola) på hans Salute to the British Blues Explosion-turneen med musikk av Beck, Clapton og Page i juli 2016.
Den 10. oktober 2006 gav Legacy Recordings ut ei nymastra utgåve av albumet på CD med åtte bonusspor. Dette inkluderte to tidlegare opptak av «You Shook Me» og «Blues Deluxe», sistnemnde utan overdubba applaus, og dei seks songane frå singlane til Beck. B-sida til singelen «Love Is Blue», «I've Been Drinking», var ein annan «Jeffrey Rod»-song, denne gongen ei omarbeiding av Johnny Mercer-songen «Drinking Again».
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
1. | «Shapes of Things» | Jim McCarty, Keith Relf, Paul Samwell-Smith | 3:22 |
2. | «Let Me Love You» | Jeffrey Rod | 4:44 |
3. | «Morning Dew» | Bonnie Dobson | 4:40 |
4. | «You Shook Me» | Willie Dixon, J. B. Lenoir | 2:33 |
5. | «Ol' Man River» | Jerome Kern, Oscar Hammerstein II | 4:01 |
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
1. | «Greensleeves» | Traditional | 1:50 |
2. | «Rock My Plimsoul» | Jeffrey Rod | 4:13 |
3. | «Beck's Bolero» | Jimmy Page | 2:54 |
4. | «Blues De Luxe» | Jeffrey Rod | 7:33 |
5. | «I Ain't Superstitious» | Willie Dixon | 4:53 |
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
---|---|---|---|
11. | «I've Been Drinking» (stereomiks) | Jeffrey Rod | 3:25 |
12. | «You Shook Me» (take 1) | Willie Dixon, J. B. Lenoir | 2:31 |
13. | «Rock My Plimsoul» (stereomiks av singelversjonen) | Jeffrey Rod | 3:42 |
14. | «Beck's Bolero» (mono singelmiks) | Jimmy Page | 3:11 |
15. | «Blues De Luxe» (take 1) | Jeffrey Rod | 7:31 |
16. | «Tallyman» | Graham Gouldman | 2:46 |
17. | «Love Is Blue» | André Popp, Pierre Cour, Brian Blackburn | 2:57 |
18. | «Hi Ho Silver Lining» (stereomiks) | Scott English, Laurence Weiss | 3:46 |
Andre medverkande
Ikkje oppførte musikarar
Produksjon
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.