kompożitur Russu From Wikipedia, the free encyclopedia
Mikhail Ivanovich Glinka (bir-Russu: Михаил Иванович Глинка, b'ittri Rumani: Mikhail Ivanovich Glinka, IPA: [mʲɪxɐˈil‿ɨˈvanəvʲɪdʑ‿ˈɡlʲinkə] ⓘ; twieled fl-1 ta' Ġunju [skont sorsi oħra fl-20 ta' Mejju] 1804 – miet fil-15 ta' Frar [skont sorsi oħra fit-3 ta' Frar] 1857) kien l-ewwel kompożitur Russu li kiseb fama kbira fi ħdan pajjiżu stess u spiss jitqies bħala s-sors ewlieni tal-mużika klassika Russa. Il-kompożizzjonijiet tiegħu kienu influwenza importanti fuq kompożituri Russi oħra, fosthom il-membri ta' The Five, li pproduċew stil Russu distintiv ta' mużika.[1]
| Michail Glinka | |
|---|---|
 | |
| Ħajja | |
| Twelid | Novospasskoye, 20 Mejju 1804 (in Julian calendar), 1804, 20 Ġunju 1804, 1 Ġunju 1804 |
| Nazzjonalità | Imperu Russu |
| Mewt | Berlin, 15 Frar 1857 |
| Post tad-dfin | Ċimiterju Tixvin |
| Familja | |
| Missier | Ivan Nikolaevič Glinka |
| Omm | Evgenia Andreevna Glinka-Zemelka |
| Konjuga/i |
Maria Petrovna Ivanova (en)  |
| Aħwa |
uri
|
| Tribù |
House of Glinka (en) |
| Edukazzjoni | |
| Alma mater | liċeo tan-nobbli |
| Lingwi | Russu |
| Għalliema |
Siegfried Wilhelm Dehn (en) John Field (mul) Francesco Basili (en) Charles Meyer (en) |
| Okkupazzjoni | |
| Okkupazzjoni | kompożitur |
| Xogħlijiet importanti |
Patrioticheskaya Pesnya (en) Ruslan and Lyudmila (en) Waltz-Fantasia (en) A Life for the Tsar (en) |
| Moviment artistiku |
opra romantiċiżmu mużika sinfonika musica da camera |
Glinka twieled fil-villaġġ ta' Novospasskoye, mhux wisq 'il bogħod mix-xmara Desna fil-Governorat ta' Smolensk tal-Imperu Russu (issa fid-Distrett ta' Yelninsky tal-Oblast ta' Smolensk). Missieru kien raġel għani li kien kaptan irtirat tal-armata, u l-familja tiegħu kellha tradizzjoni qawwija ta' lealtà u ta' servizz lill-ksar, u diversi membri tal-familja estiża tiegħu kellhom interess qawwi fil-kultura. Il-bużbużnannu tiegħu kien nobbli tal-Commonwealth Pollakka-Litwana, Wiktoryn Władysław Glinka tal-istemma Trzaska li ngħata artijiet fil-Vojvodevat ta' Smolensk. Fl-1655, Wiktoryn ikkonverta għat-twemmin tal-Knisja Ortodossa tal-Lvant bl-isem ġdid ta' Yakov Yakovlevich (Ġakbu, iben Ġakobb), u baqa' s-sid tal-artijiet tiegħu taħt il-ksar. L-istemma oriġinarjament ingħatat wara li kkonverta mill-paganiżmu Litwan għall-Kattoliċiżmu skont l-Unjoni ta' Horodło.[2][3]
Mikhail trabba min-nanna paterna protettiva li kienet tħassru, tagħtih il-ħelu, tgeżwru fil-fer, u kienet iżżommu fil-kamra tagħha, li kienet tinżamm b'temperatura ta' 25 °C (77 °F). B'hekk, huwa sar pjuttost ipokondrijaku u iktar 'il quddiem f'ħajtu baqa' jirċievi s-servizzi ta' bosta tobba, u spiss kien jisfa vittma ta' nies li taparsi kienu tobba. L-unika mużika li kien jisma' matul żogħżitu kienet ġejja mit-tokki tal-qniepen tal-knejjes tal-villaġġ u mill-kanzunetti folkloristiċi tal-korijiet tar-raħħala. Il-qniepen tal-knisja kienu intonati skont korda dissonanti, għaldaqstant widnejh draw jisimgħu armonija qawwija. Filwaqt li l-infermiera tiegħu xi kultant kienet tkanta xi kanzunetti folkloristiċi, il-korijiet tar-raħħala li kienu jkantaw bit-teknika tal-podgolosochnaya (stil improvizzat — litteralment "minn taħt l-ilsien" — bl-użu ta' armoniji dissonanti improvizzati fil-qafas tal-melodija) influwenzaw l-indipendenza tiegħu mill-progressjonijiet armonjużi tal-armonija tal-Punent.
Wara l-mewt ta' nanntu, huwa mar jgħix fil-villa ta' ziju tiegħu min-naħa ta' ommu, xi 10 kilometri (6 mili) 'il bogħod, fejn sema' l-orkestra ta' zijuh, b'repertorju li kien jinkludi lil Haydn, Mozart u Beethoven. Meta kellu għaxar snin semagħhom idoqq kwartett bil-klarinett tal-kompożitur Finlandiż Bernhard Henrik Crusell, li kellu effett qawwi fuqu. B'din l-esperjenza f'moħħu, iktar 'il quddiem kiteb "Il-Mużika hija ruħi". Filwaqt li l-għalliema tiegħu għallmitu r-Russu, il-Ġermaniż, il-Franċiż u l-ġeografija, huwa ġie mgħallem ukoll kif idoqq il-pjanu u l-vjolin.
Meta kellu 13-il sena, Glinka mar lejn San Pietruburgu biex jattendi skola tat-tfal tan-nobbli. Huwa tgħallem il-Latin, l-Ingliż u l-Persjan, studja l-matematika u ż-żooloġija, u wessa' sew l-esperjenza mużikali tiegħu. Huwa ngħata tliet lezzjonijiet tal-pjanu mingħand John Field, il-kompożitur Irlandiż tan-notturni, li qatta' xi żmien miegħu f'San Pietruburgu. Imbagħad huwa kompla jingħata l-lezzjonijiet tal-pjanu mingħand Charles Mayer u beda jikkomponi.
Meta spiċċa l-iskola, missieru riedu jingħaqad mal-Uffiċċju Barrani, u nħatar bħala assistent segretarju tad-Dipartiment tal-Awtostradi Pubbliċi. Dan ix-xogħol mhux iebes ippermetta lil Glinka jambjenta ruħu fil-ħajja ta' dilettant mużikali, fejn sar midħla tas-swali muniċipali u tal-ġemgħat soċjali tal-belt. Huwa diġà kien qed jikkomponi ammont kbir ta' mużika, bħall-mużika romantika melankonika għall-qalb id-dilettanti għonja. Il-kanzunetti tiegħu huma fost l-iżjed partijiet interessanti ta' xogħlu minn dan il-perjodu.
Fl-1830, fuq rakkomandazzjoni ta' tabib, Glinka vvjaġġa lejn l-Italja mat-tenur Nikolai Kuzmich Ivanov. Ħaduha bid-dawra, u għaddew mill-Ġermanja u mill-Iżvizzera, qabel waslu Milan. Hemmhekk, Glinka attenda lezzjonijiet fil-konservatorju flimkien ma' Francesco Basili. Huwa tħabat biex jitgħallem il-kontrapunt, li kien iħoss li kien għadma iebsa. Wara li qatta' tliet snin jisma' lill-kantanti, iġennen lin-nisa warajh bil-mużika tiegħu, u jiltaqa' ma' nies famużi, fosthom Mendelssohn u Berlioz, huwa xeba' l-Italja. Huwa rrealizza li l-missjoni ta' ħajtu kienet li jirritorna lejn ir-Russja, jikkomponi bi stil Russu, u jipproduċi għall-mużika Russa dak li Donizetti u Bellini kien irnexxielhom jipproduċu għall-mużika Taljana.
Fir-ritorn tiegħu għadda mill-Alpi, u waqaf għal xi żmien fi Vjenna, fejn sema' l-mużika ta' Franz Liszt. Huwa baqa' għal ħames xhur f'Berlin, fejn studja l-kompożizzjoni taħt l-għalliem distint Siegfried Dehn. Prodotti importanti ta' dan il-perjodu kienu Kapriċċ dwar Temi Russi għal dwett bil-pjanu u Sinfonija mhux kompluta dwar Żewġ Temi Russi.
Malli sar jaf bil-mewt ta' missieru fl-1834, Glinka telaq minn Berlin u rritorna lejn Novospasskoye.
Meta kien f'Berlin, Glinka ssaħħar wara kantanta sabiħa u b'talent, li għaliha kkompona Sitt Studji għal Contralto. Huwa fassal pjan biex jirritorna lejha, iżda meta s-seftura Ġermaniża ta' oħtu ma ġabitx id-dokumenti meħtieġa biex taqsam il-fruntiera miegħu, huwa abbanduna l-pjan li kellu u mħabbtu, u baqa' sejjer lejn San Pietruburgu fit-Tramuntana. Hemmhekk reġa' ngħaqad ma' ommu, u sar jaf lil Maria Petrovna Ivanova. Wara żmien qasir ta' għerusija, dawn iżżewġu, iżda ż-żwieġ kellu għomru qasir, għax Maria ma kellha l-ebda interess fil-mużika tiegħu. L-imħabba inizjali tiegħu għaliha jingħad li ispirat it-trio fl-ewwel att tal-opra tiegħu Ħajja għall-Ksar (1836), iżda din battiet ftit ftit mal-kritika kostanti ta' martu u tal-kunjata tiegħu. Meta ż-żwieġ intemm, hija reġgħet iżżewġet, u Glinka mar jerġa' jgħix għand ommu, u iktar tard ma' oħtu, Lyudmila Shestakova.
Ħajja għall-Ksar kienet l-ewwel minn żewġ opri kbar ta' Glinka. Oriġinarjament kien jisimha Ivan Susanin. Stabbilita fl-1612, tirrakkonta l-istorja tar-raħħal u tal-eroj patrijottiku Russu Ivan Susanin li jissagrifika ħajtu għall-Ksar billi jirnexxilu jitlef it-traċċi ta' grupp ta' Pollakki ribelli li kienu qed jikkaċċawh. Il-Ksar Nikola I innifsu segwa l-progress tal-opra b'interess u ssuġġerixxa l-bidla fit-titlu. Kienet suċċess kbir meta ttellgħet għall-ewwel darba fid-9 ta' Diċembru 1836, taħt it-tmexxija ta' Catterino Cavos, li kien kiteb opra dwar l-istess suġġett fl-Italja. Il-Ksar ippremja lil Glinka għal xogħlu b'ċurkett b'valur ta' 4,000 rublu. Matul l-era Sovjetika, l-opra ttellgħet bit-titlu oriġinali tagħha, Ivan Susanin.
Fl-1837, Glinka laħaq bħala s-surmast tal-Kor tal-Kappella Imperjali, b'salarju annwali ta' 25,000 rublu u b'akkomodazzjoni fil-qorti imperjali. Fl-1838, fuq is-suġġeriment tal-Ksar, huwa vvjaġġa lejn l-Ukrajna biex isib vuċijiet ġodda għall-kor; id-19-il tifel ġodda li sab qallgħuh 1,500 rublu oħra mingħand il-Ksar.
Ftit wara ħadem fuq it-tieni opra tiegħu, Ruslan u Lyudmila. It-trama, ibbażata fuq il-ġrajja ta' Alexander Pushkin, tfasslet fi 15-il minuta minn Konstantin Bakhturin, poeta fis-sakra ta' dak iż-żmien. B'hekk, l-opra hija taħlita drammatika, iżda l-kwalità tal-mużika ta' Glinka hija ogħla minn Ħajja għall-Ksar. L-overture hija kkaratterizzata minn skala tonali dixxendenti sħiħa assoċjata mal-antagonista nanu Chernomor, li ħataf lil Lyudmila, bint il-Prinċep ta' Kiev. Hemm coloratura pjuttost Taljana, u l-Att 3 jinkludi diversi biċċiet mużikali taż-żfin klassiku, iżda l-kisba l-kbira ta' Glinka kienet l-użu tal-melodija folkloristika li kulma jmur issir imsejsa fit-trama mużikali. Il-biċċa l-kbira tal-materjal folkloristiku misluf għandu oriġini Orjentali. Fid-debutt tal-opra fid-9 ta' December 1842, ma tantx intlaqgħet tajjeb, iżda sussegwentement kisbet il-popolarità.
.png)
Glinka kellu sena batuta wara li l-opra ta' Ruslan u Lyudmila ma ntlaqgħetx tajjeb. Irnexxielu jbiddel ftit il-burdata meta vvjaġġa lejn Pariġi u Spanja. Fi Spanja ltaqa' ma' Don Pedro Fernández, is-segretarju u sieħbu għall-aħħar disa' snin ta' ħajtu. F'Pariġi, Hector Berlioz bħala surmast idderieġa xi siltiet mill-opri ta' Glinka u kiteb artiklu ta' tifħir dwaru. Glinka min-naħa tiegħu kien jammira l-mużika ta' Berlioz u ddeċieda li jikkomponi xi fantażiji pittoreski għall-orkestra. Mill-1852, huwa qatta' sentejn f'Pariġi, fejn kien iħobb jgħix fil-kwiet u spiss kien iżur il-ġonna botaniċi u żooloġiċi. Imbagħad mar jgħix f'Berlin, fejn wara ħames xhur, huwa miet ħesrem fil-15 ta' Frar 1857, wara li rbokka riħ. Huwa ndifen f'Berlin, iżda ftit xhur wara l-katavru tiegħu ttieħed lejn San Pietruburgu u ndifen mill-ġdid fiċ-ċimiterju tal-Monasteru ta' Alexander Nevsky.
Glinka kien il-bidu ta' direzzjoni ġdida fil-mużika Russa.[4] Il-kultura mużikali waslet fir-Russja mill-Ewropa, u bdiet titfaċċa mużika speċifikament Russa għall-ewwel darba fl-opri ta' Glinka. Spiss bħala l-bażi tagħha kienu jintużaw avvenimenti storiċi, iżda għall-ewwel darba ġew ippreżentati b'mod realistiku.[5][6]
L-ewwel wieħed li nnota din id-direzzjoni l-ġdida kien Alessandru Serov.[7] Imbagħad ingħaqad miegħu l-ħabib tiegħu Vladimir Stasov, li sar l-ewwel teoriku ta' din ix-xejra kulturali; imbagħad ġiet żviluppata iktar mill-kompożituri ta' "The Five".
Il-kritiku modern tal-mużika Russa kiteb: "Il-kultura mużikali Russa [ma kinitx tiżviluppa] mingħajr...tliet opri —Ivan Soussanine, Ruslan u Ludmila, u Il-Mistieden tal-Ħaġar. Soussanine hija opra fejn il-karattru prinċipali huma n-nies; Ruslan huwa l-intrigu profond u mistiku Russu; u f'Il-Mistieden, id-drama tiddomina fuq id-delikatezza tas-sbuħija tal-ħoss". Tnejn minn dawn l-opri — Ivan Soussanine u Ruslan u Ludmila —kienu ta' Glinka.
Ix-xogħol ta' Glinka, u dak tal-kompożituri u tan-nies kreattivi l-oħra li ispira, kien strumentali fl-iżvilupp ta' stil artistiku tassew Russu li jokkupa post prominenti fil-kultura dinjija.
Wara l-mewt ta' Glinka, il-merti relattivi taż-żewġ opri tiegħu ġew fil-mira ta' dibattitu jaħraq fl-istampa mużikali, speċjalment bejn Vladimir Stasov u l-eks ħabib tiegħu Alessandru Serov. Il-kompożizzjoni orkestrali ta' Glinka Kamarinskaya (1848) skont Pyotr Ilyich Tchaikovsky kienet "il-ġandra li minnha kiber il-ballut" tal-mużika sinfonika Russa tal-ġejjieni.[8]
Fl-1884, Mitrofan Belyayev stabbilixxa l-Premju Glinka annwali, u r-rebbieħa bikrin tiegħu jinkludu Alexander Borodin, Mily Balakirev, Tchaikovsky, Nikolai Rimsky-Korsakov, César Cui u Anatoly Lyadov.
'Il barra mir-Russja, diversi mix-xogħlijiet orkestrali ta' Glinka kienu pjuttost popolari fil-kunċerti u fir-reġistrazzjonijiet. Apparti l-overtures magħrufa sew tal-opri (speċjalment l-overture tassew enerġetika ta' Ruslan), ix-xogħlijiet orkestrali ewlenin tiegħu jinkludu l-poeżija sinfonika Kamarinskaya (1848), ibbażata fuq il-kanzunetti folkloristiċi Russi; u żewġ xogħlijiet Spanjoli, Lejla f'Madrid (1848, 1851) u Jota Aragonesa (1845). Huwa kkompona wkoll bosta kanzunetti artistiċi u biċċiet mużikali għall-pjanu, kif ukoll xi mużika da camera.[9]
Xogħol inqas rinomat li sar magħruf fl-aħħar deċennju tas-seklu 20 kien "Patrioticheskaya Pesnya" ta' Glinka, li x'aktarx li nkiteb għal kompetizzjoni tal-innu nazzjonali fl-1833. Fl-1990, ir-Repubblika Sovjetika Suprema tar-Russja adottata bħala l-innu reġjonali tar-Repubblika Soċjalista Federali Sovjetika Russa, li sa dak iż-żmien kienet l-unika stat kostitwenti Sovjetiku mingħajr innu.[10] Wara x-xoljiment tal-Unjoni Sovjetika u tar-Repubblika Soċjalista Federali Sovjetika Russa, l-innu nżamm b'mod mhux uffiċjali sa ma ġie kkonfermat uffiċjalment bħala l-innu nazzjonali Russu fl-1993 sas-sena 2000, meta ġie sostitwit bl-innu Sovjetiku b'lirika ġdida.[11]
Tliet konservatorji Russi ssemmew għal Glinka:
L-astronoma Sovjetika Lyudmila Chernykh semmiet pjaneta minuri bħala 2205 Glinka sabiex tagħtih ġieħ. Din ġiet skoperta fl-1973. Hemm ukoll krater fuq Merkurju li ssemma għall-kompożitur Russu.[14]
Glinkastraße f'Berlin ingħat kunjom Glinka. Fid-dawl tal-protesti rigward George Floyd, isem it-triq biswit l-istazzjon tal-U-Bahn ta' Berlin, Mohrenstraße, ġie propost li jiġi sostitwit bħala "Glinkastraße". Il-pjan ġie kkanċellat minħabba l-antisemitiżmu magħruf ta' Glinka.[15]
F'Settembru 2022, wara l-invażjoni Russa tal-Ukrajna, triq f'Dnipro, l-Ukrajna, li kienet issemmiet għal Glinka, minflok ingħatat isem ir-Reġina Eliżabetta II.[16]
L-overture popolari tal-opra ta' Glinka Ruslan u Lyudmila ntużat bħala d-diska ewlenija tas-sensiela tal-kummieda televiżiva tal-Istati Uniti Mom. Il-ħallieqa tagħha kienu tal-fehma li l-mużika orkestrali kumplessa b'ritmu mgħaġġel tagħha kienet tirrifletti t-taqbid tal-karattri biex jegħlbu d-drawwiet distruttivi tagħha u jlaħħqu mal-isfidi tal-ħajja ta' kuljum.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
