ഉർദു
ഒരു ഭാഷ / From Wikipedia, the free encyclopedia
ഇന്ത്യയിലെ ഒരു ഔദ്യോഗികഭാഷയും പാകിസ്താനിലെ ദേശീയഭാഷയുമാണ് ഉർദു. ദില്ലിയിലെ സുൽത്താൻ വംശത്തിന്റെ കാലത്ത് അപഭ്രംശ ഭാഷകളിൽ നിന്നും രൂപാന്തരപ്പെട്ടതും മുഗളരുടെ കാലത്ത് പേർഷ്യൻ, അറബി, തുർക്കിഷ് [അവലംബം ആവശ്യമാണ്] എന്നീ ഭാഷകളുടെ സ്വാധീനത്താൽ വികാസം പ്രാപിച്ചതുമായ ഭാഷയാണ് ഉർദു.[1] ഹിന്ദിയുമായി വളരെയേറെ സാമ്യമുണ്ടെങ്കിലും അറബി ലിപിയുമായി സാമ്യമുള്ള ലിപി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഉറുദുവിൽ പേർഷ്യൻ, അറബി എന്നിവയുടെ സ്വാധീനം വളരെ പ്രകടമായി കാണപ്പെടുന്നു.
ഉർദു | |
---|---|
اُردو | |
Native to | ഇന്ത്യ, പാകിസ്താൻ |
Region | ദക്ഷിണേഷ്യ (ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം) |
Native speakers | 11 കോടി പ്രധാനഭാഷയായി (1993) 48 കോടി ആകെ (1999) |
Indo-European
| |
ഉർദു ലിപി (നസ്താലീക് ലിപി) | |
Official status | |
Official language in | ഇന്ത്യ (ഡൽഹി, ഉത്തർപ്രദേശ്, തെലുങ്കാന, പശ്ചിമ ബംഗാൾ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ) പാകിസ്താൻ (ഉർദു ) |
Regulated by | ദേശീയ ഭാഷ അതോറിറ്റി, നാഷനൽ കൗൺസിൽ ഫൊർ പ്രൊമോഷൻ ഫോർ ഉർദു |
Language codes | |
ISO 639-1 | ur |
ISO 639-2 | urd |
ISO 639-3 | urd |
ഭാരതത്തിൽ ഏകദേശം 4.8 കോടി ആളുകൾ മാതൃഭാഷയായി ഈ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട് - ആന്ധ്രാപ്രദേശ്, ബീഹാർ, ദില്ലി, ജമ്മു-കശ്മീർ, മധ്യപ്രദേശ് , ഉത്തർപ്രദേശ്, കർണാടക , മഹാരാഷ്ട്ര, ഝാർഖണ്ഡ്, പശ്ചിമ ബംഗാൾ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിലാണ് കൂടുതലായും ഉർദു സംസാരിച്ചുവരുന്നത്. പാകിസ്താനിൽ ഉർദു പ്രധാനഭാഷയായി സംസാരിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം ഒരു കോടിയോളമാണ്. [2]
ഉർദു കവിയായ ഡോ. മുഹമ്മദ് അല്ലാമാ ഇഖ്ബാലിന്റെ ജന്മദിനമായ നവംബർ 9 ലോക ഉർദു ദിനമായി ആചരിച്ചുവരുന്നു.