Фудбалска репрезентација на САД

Фудбалска репрезентација на Соединетите Американски Држави (USMNT) (англиски: United States men's national soccer team) ― ги претставува Соединетите Држави на меѓународните фудбалски натпреварувања. Тимот е контролиран од Фудбалската федерација на Соединетите Американски Држави и е член на ФИФА и КОНКАКАФ.

 САД

Прекари(и)	Ѕвездите и пругите Јeнки
Сојуз	Фудбалска федерација на САД (УССФ)
Конфедерација	КОНКАКАФ
Селектор	Маурисио Почетино
Капитен	Тајлер Адамс
Најмногу настапи	Коби Џонс (164)
Најдобар стрелец	Клинт Демпси Лендон Донован (57)
Домашен стадион	Различни
ФИФА код	USA
Домашни бои Гостински бои
Пласман на рангирањето на ФИФА
Моментално	16 (6 октомври 2022)
Највисок	4 (април 2006)
Најнизок	35 (јули 2012)
Прв меѓународен натпревар
Шведска 2 - 3 САД (Стокхолм, Шведска; 20 август 1916)
Најголема победа
САД 8 - 0 Барбадос (Карсон, САД; 15 јуни 2008)
Најлош пораз
Норвешка 11 - 0 САД (Осло, Норвешка; 6 август 1948)
Светско првенство
Учества	11 (првпат во 1930)
Најдобар резултат	трето место (1930)
Голд куп
Учества	16 (првпат во 1991)
Најдобар резултат	шампиони (1991, 2002, 2005, 2007, 2013, 2017, 2021)
Копа Америка
Учества	4 (првпат во 1993)
Најдобар резултат	четврто место (1995, 2016)
Куп на Конфедерации
Учества	4 (првпат во 1992)
Најдобар резултат	второ место (2009)

Тимот на САД се појавил на единаесет Светски првенства на ФИФА, вклучувајќи го и првото во 1930 година, каде што стигна до полуфиналето. Тие се вратија на првенствата во 1934 и 1950 година, победувајќи ја Англија со 1-0 во второто, но не се квалификуваа повторно до 1990 година. Како домаќин во 1994 година, САД добија автоматско место и загубија од Бразил во осминафиналето. Тие се квалификуваа за следните пет Светски купови (седум последователни настапи (1990–2014), подвиг споделен само со седум други нации),^[1] станувајќи еден од редовните натпреварувачи на турнирот и често напредувајќи во нокаут фазата. САД стигнаа до четвртфиналето во 2002 година и контроверзно загубија од Германија. Во Купот на Конфедерации во 2009 година, Американците ја елиминираа најдобро рангираната Шпанија во полуфиналето пред да загубат од Бразил во финалето, единствениот настап на тимот во финалето на еден голем интерконтинентален турнир.

САД, исто така, се натпреваруваат на континентални турнири, вклучувајќи го и Златниот куп на КОНКАКАФ и Копа Америка. САД освоија седум златни купови и инаугуративното издание на Лигата на нации КОНКАКАФ, а завршија четврти во две Копа Америка во 1995 и 2016 година. Главен тренер на тимот е Грег Берхалтер кој е на чело на тимот од 29 ноември 2018 година, и Брајан Мекбрајд е нејзин генерален менаџер од 10 јануари 2020 година.^[2]

Дрес и грб

Од нивниот прв неофицијален натпревар против Канада, најчестата униформа на САД се бели маици со сини шорцеви. Во 1950 година, САД усвоија дијагонална лента или „појас“ во стилот на Перу преку маицата. Повремено се користела дополнителна шема на бои заснована на знамето на САД (најзначајно во квалификациите за Светското првенство 1994 и 2012-13, како и франшизата Тим Америка од 1983 година на Северноамериканската фудбалска лига) која се состоела од маица со црвени и бели риги и со сини шорцеви.

Германскиот бренд Адидас ја обезбедувала униформата за САД од 1984 до 1994 година. Од 1995 година, американската компанија Најк е снабдувач на униформите.

Снабдувач	Период
Адидас	1984–1994
Најк	1995–денес

Ривалства

Мексико

Тимовите на Мексико и Соединетите Американски Држави се сметаат за двете големи сили на КОНКАКАФ. Натпреварите меѓу двете нации често привлекуваат големо медиумско внимание, јавен интерес и коментари во двете земји. Иако првиот натпревар се одиграл во 1934 година, нивното ривалство не се сметало за големо до 1980-тите, кога тимовите почнале често да се натпреваруваат во куповите на КОНКАКАФ. На 15 август 2012 година, Соединетите Американски Држави го победиле Мексико на Естадио Ацтека во првата победа за САД против Мексико на мексиканско тло по 75 години.^[3] Уште од нивната прва средба во 1934 година, двата тима се сретнале 74 пати, при што Мексико води во севкупната серија 36–22–16 (Поб.-Пор.-Н), надминувајќи ги САД со 144–86 по постигнати голови. Сепак, од 1990-тите, плимата почнала да се менува поради брзиот раст на фудбалот во САД. Во текот на 21 век, серијата ги фаворизира САД 17–9–7 (Поб.-Пор.-Н). Или Соединетите Американски Држави или Мексико го освоиле секое издание на златниот куп на КОНКАКАФ, освен едно (Златниот куп на КОНКАКАФ во 2000 година го освоила Канада).

Канада

САД имаат втор, помалку лут ривал во Канада. Двата тима често се соочувале еден со друг во Голд купот, но САД историски биле посилната страна. Америка моментално води во серијата со 16-10-12 (Поб.-Пор.-Н). Соединетите Американски Држави се квалификувале на 11 Светски првенства, додека Канада на две. До неодамна, Канада не се сметала за конкурентен ривал од страна на голем број американски навивачи бидејќи тие ги немаа победено Соединетите Држави во 34 години.^[4] Таа серија беше прекината на 15 октомври 2019 година, кога Канада ги победи Соединетите Држави со 2-0 на БМО Филд во Торонто. Следниот месец, на 15 ноември, Соединетите Американски Држави ја победија Канада со 4-1 во Орландо. Оттогаш, натпреварите меѓу двете репрезентации се многу конкурентни. САД ја совладаа Канада со 1–0 во натпревар од Голд купот 2021 година во Канзас Сити. Во квалификациите за Светското првенство 2022 година, Канада одигра нерешено 1-1 во Нешвил и ги победи САД со 2-0 во Хамилтон.

Костарика

Во последните неколку години, САД почнаа да развиваат ривалство со Костарика.^[5] Најзабележителниот натпревар, и поттикот на самото ривалство, се случил на 22 март 2013 година, во квалификацискиот натпревар за Светското првенство 2014 година одигран во ДСГ Парк во Комерс Сити под услови на снежна бура. Костарика поднела протест до ФИФА поради условите на теренот кога Соединетите Американски Држави го добија натпреварот со 1-0, но протестот бил одбиен. Натпреварот е веќе наречен во фудбалската наука како „Снежно Класико“ поради условите.^[6] Соединетите Држави никогаш не ја поразиле Костарика во Костарика, губејќи 10 средби и ремизирајќи двапати.^[7]

Стадион

Стадионот РФК во Вашингтон бил домаќин на над 20 натпревари на репрезентацијата на САД.

Соединетите Американски Држави немаат посветен национален стадион како повеќето други репрезентации; наместо тоа, тимот ги одиграл своите домашни натпревари на 116 стадиони во 29 сојузни држави и во Вашингтон. Меморијалниот стадион Роберт Ф. Кенеди, кој се наоѓа во националниот главен град Вашингтон, има одржано 24 натпревари, најмногу од сите стадиони.^[8] Државата Калифорнија била домаќин на 114 натпревари, најмногу од која било држава, а метрополитенската област Лос Анџелес била домаќин на 77 натпревари на неколку стадиони во и околу градот Лос Анџелес. Меморијалниот Колосеум во Лос Анџелес бил домаќин на 20 натпревари од 1965 до 2000 година, но отпаднал од употреба поради неговата старост. Роуз Боул, стадион со 92.000 седишта во Пасадена, бил домаќин на 17 репрезентативни натпревари, како и Финалето на Светското првенство на ФИФА во 1994 година, Финалето на Светското првенство на ФИФА за жени во 1999 година и натпреварот за златен медал на Олимпијадата во 1984 година.

Тренерски персонал

Позиција	Име
Главен тренер	Грег Берхалтер
Помошник тренер	Б.Џ.Калаган
	Лучи Гонсалес
	Ентони Хадсон
Тренер на голманите	Арон Хајд
Аналитичар	Ерик Лори
Главен експерт за перформанси	Стив Ташџијан
Кондиционен тренер	Дарси Норман
Тренер за слободни удари	Ларс Кнудсен

Технички персонал

Позиција	Име
Спортски директор	Ерни Стјуарт
Генерален директор	Брајан Мекбрајд

Играчи

Моментален состав

Следниве 26 играчи биле именувани во тимот за Светското првенство во фудбал 2022.^[9]

Бр. Поз. Играч Год. Настапи Голови Клуб 1 ГМ Мет Тарнер 24 јуни 1994(1994-06-24) (30 г.) 21 0 Арсенал 12 ГМ Итан Хорват 9 јуни 1995(1995-06-09) (29 г.) 8 0 Лутон Таун 25 ГМ Шон Џонсон 31 мај 1989(1989-05-31) (35 г.) 10 0 Њујорк Сити 2 ОД Сержињо Дест 3 ноември 2000(2000-11-03) (24 г.) 20 2 Милан 3 ОД Вокер Зимерман 19 мај 1993(1993-05-19) (31 г.) 34 3 Нешвил 5 ОД Антоне Робинсон 8 август 1997(1997-08-08) (27 г.) 30 2 Фулам 13 ОД Тим Рим 5 октомври 1987(1987-10-05) (37 г.) 47 1 Фулам 15 ОД Арон Лонг 12 октомври 1992(1992-10-12) (32 г.) 29 3 Њујорк Ред Булс 18 ОД Шек Мур 2 ноември 1996(1996-11-02) (28 г.) 15 1 Нешвил 20 ОД Камерон Картер-Викерс 31 декември 1997(1997-12-31) (26 г.) 11 0 Селтик 22 ОД ДеАндре Једлин 9 јули 1993(1993-07-09) (31 г.) 76 0 Интер Мајами 26 ОД Џо Скали 31 декември 2002(2002-12-31) (21 г.) 3 0 Б. Менхенгладбах 4 СР Тајлер Адамс 14 февруари 1999(1999-02-14) (25 г.) 33 1 Лидс Јунајтед 6 СР Јунус Муса 29 ноември 2002(2002-11-29) (22 г.) 20 0 Валенсија 8 СР Вестон Мекени 28 август 1998(1998-08-28) (26 г.) 38 9 Јувентус 11 СР Бренден Аронсон 22 октомври 2000(2000-10-22) (24 г.) 25 6 Лидс Јунајтед 14 СР Лука де ла Торе 23 мај 1998(1998-05-23) (26 г.) 12 0 Селта Виго 17 СР Кристијан Ролдан 3 јуни 1995(1995-06-03) (29 г.) 32 0 Сиетл Саундерс 23 СР Келин Акоста 24 јули 1995(1995-07-24) (29 г.) 54 2 ФК Лос Анџелес 7 НП Џовани Рејна 13 ноември 2002(2002-11-13) (22 г.) 14 4 Борусија Дортмунд 9 НП Хесус Фереира 24 декември 2000(2000-12-24) (23 г.) 15 7 Далас 10 НП Кристијан Пулишиќ 18 септември 1998(1998-09-18) (26 г.) 53 21 Челси 16 НП Џордан Морис 26 октомври 1994(1994-10-26) (30 г.) 50 11 Сиетл Саундерс 19 НП Хаџи Рајт 27 март 1998(1998-03-27) (26 г.) 4 1 Анталијаспор 21 НП Тимоти Веа 22 февруари 2000(2000-02-22) (24 г.) 26 4 Лил 24 НП Џош Сарџент 20 февруари 2000(2000-02-20) (24 г.) 21 5  Норич Сити

Статистика на играчите

Коби Џонс е играчот со најмногу настапи на САД со 164 настапи.

Играчи со најмногу настапи

#	Играч	Реп. кариера	Настапи	Голови
1	Коби Џонс	1992–2004	164	15
2	Лендон Донован	2000–2014	157	57
3	Мајкл Бредли	2006–2019	151	17
4	Клинт Демпси	2004–2017	141	57
5	Џеф Агос	1988–2003	134	4
6	Марсело Балбоа	1988–2000	127	13
7	Дамаркус Бисли	2001–2017	126	17
8	Тим Хауард	2002–2017	121	0
9	Џози Алтидор	2007–2019	115	42
10	Клаудио Рејна	1994–2006	112	8

Лендон Донован и Клинт Демпси се заеднички најдобри стрелци на сите времиња на САД со 57 гола

Играчи со најмногу голови

#	Играч	Реп. кариера	Голови	Настапи	Процент
1	Клинт Демпси	2004–2017	57	141	0.404
	Лендон Донован	2000–2014	57	157	0.363
3	Џози Алтидор	2007–2019	42	115	0.365
4	Ерик Виналда	1990–2000	34	106	0.321
5	Брајан Мекбрајд	1993–2006	30	95	0.316
6	Џо-Макс Мур	1992–2002	24	100	0.240
7	Кристијан Пулишиќ	2016–денес	21	52	0.404
	Брус Мареј	1985–1993	21	85	0.247
9	Еди Џонсон	2004–2014	19	63	0.302
10	Ерни Стјуарт	1990–2004	17	101	0.168
	Дамаркус Бисли	2001–2017	17	126	0.135
	Мајкл Бредли	2006–2019	17	151	0.113

Настапи на турнирите

САД редовно се натпреваруваат на Светското првенство во фудбал на ФИФА, Златниот куп на КОНКАКАФ, Лигата на нации на КОНКАКАФ и Летните олимписки игри. Соединетите држави исто така играле на Купот на конфедерации на ФИФА, Копа Америка по покана, како и на неколку помали турнири.

Најдобриот резултат за Соединетите Американски Држави на Светското првенство бил во 1930 година кога тимот стигнал до полуфиналето. Тимот вклучувал шест натурализирани интернационалци, пет од нив од Шкотска и еден од Англија.^[10] Најдобар резултат во модерната ера е Светското првенство во 2002 година, кога САД стигнале до четвртфиналето. Најлошите резултати на светските првенства во модерната ера биле елиминациите во групната фаза во 1990, 1998 и 2006 година, а земјата не успеала ниту да се квалификува за завршниот турнир во 2018 година.

Во Купот на Конфедерации, Соединетите Американски Држави завршиле на третото место во 1992 и 1999 година, а биле вицешампиони во 2009 година.^[11] Во полуфиналето, Соединетите Американски Држави ја победиле првопласираната Шпанија со 2–0, за да се пласираат во финалето. Во финалето, Соединетите Американски Држави загубиле со 3-2 од Бразил, откако воделе со 2-0 на полувремето.

Машкиот фудбалски тим на САД играл на Летните олимписки игри од 1924 година. Од тој турнир до 1980 година, само аматерски играчи од Источна Европа биле дозволени во олимписките тимови. Олимпијадата станала целосен меѓународен турнир во 1984 година, откако МОК дозволил целосни државни репрезентации надвор од конфедерациите на ФИФА КОНМЕБОЛ и УЕФА. Од 1992 година, машкиот олимписки настан е ограничен според возраста, под 23 години плус тројца постари играчи, а учеството го има машката фудбалска репрезентација на САД до 23 години.

Во регионалните натпреварувања, Соединетите Американски Држави го освоиле златниот куп на КОНКАКАФ седум пати, со последната титула во 2021 година. Тие ја освоиле инаугуративната Лига на нации на КОНКАКАФ во 2021 година.^[12] Нивната најдобра завршница досега на Копа Америка е четвртото место во изданијата во 1995 и 2016 година.^[13]

Светско првенство

Светско првенство										Квалификации за Светско првенство
Домаќин/Година	Рунда	Поз.	ОН	П	Н	И	ДГ	ПГ		ОН	П	Н	И	ДГ	ПГ
1930	Полуфинале	3	3	2	0	1	7	6		Поканети
1934	Осминафинале	16	1	0	0	1	1	7		1	1	0	0	4	2
1938	Се откажале									Се откажале
1950	Групна фаза	10	3	1	0	2	4	8		4	1	1	2	8	15
1954	Не се квалификувале									4	2	0	2	7	9
1958										4	0	0	4	5	21
1962										2	0	1	1	3	6
1966										4	1	2	1	4	5
1970										6	3	0	3	11	9
1974										4	0	1	3	6	10
1978										5	1	2	2	3	7
1982										4	1	1	2	4	8
1986										6	3	2	1	8	3
1990	Групна фаза	23	3	0	0	3	2	8		6	5	4	1	11	4
1994	Осминафинале	14	4	1	1	2	3	4		Се квалификувале како домаќини
1998	Групна фаза	32	3	0	0	3	1	5		16	8	6	2	27	14
2002	Четвртфинале	8	5	2	1	2	7	7		16	8	4	4	25	11
2006	Групна фаза	25	3	0	1	2	2	6		18	12	4	2	35	11
2010	Осминафинале	12	4	1	2	1	5	5		18	13	2	3	42	16
2014	Осминафинале	15	4	1	1	2	5	6		16	11	2	3	26	14
2018	Не се квалификувале									16	7	4	5	37	16
2022	Осминафинале		4	1	2	1	3	4		14	7	4	3	21	10
Вкупно		11/22	37	9	8	20	40	66		168	84	40	44	287	191

Наводи

1. Arena, Bruce; Kettmann, Steve (12 јуни 2018). What's Wrong with US?: A Coach's Blunt Take on the State of American Soccer After a Lifetime on the Touchline (англиски). Harper.
2. „Brian McBride Named General Manager of U.S. Men's National Team“. www.ussoccer.com (англиски). Посетено на 2022-11-23.
3. „Mexico's first loss to U.S. at home, on a Mexican American's goal“. Los Angeles Times (англиски). 2012-08-16. Посетено на 2022-11-23.
4. „Canada beats USA in men's soccer for first time in 34 years | Offside“. dailyhive.com (англиски). Посетено на 2022-11-23.
5. „The Unlikely Rivalry Between Costa Rica and the U.S. Began With a Snow Game | VICE Sports“. web.archive.org. 2016-09-14. Архивирано од изворникот на 2016-09-14. Посетено на 2022-11-23.
6. II, Donald Wine (2018-10-18). „Throwback Thursday: Let it Snow Clasico“. Stars and Stripes FC (англиски). Посетено на 2022-11-23.
7. Straus, Brian. „USMNT, Costa Rica World Cup Qualifying Finale Is Laced With High Stakes, Oddities“. Sports Illustrated (англиски). Посетено на 2022-11-23.
8. Borden, Sam (2013-06-17). „To U.S. Soccer Team, Home Field Is an Ever-Changing Thing“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Посетено на 2022-11-23.
9. „Berhalter Names 26 Player USMNT Roster For 2022 FIFA World Cup“. www.ussoccer.com (англиски). Посетено на 2022-11-23.
10. „The US at the 1930 World Cup“. The Philly Soccer Page (англиски). 2014-03-19. Посетено на 2022-11-24.
11. Bell, Jack (2009-06-28). „Match Tracking Confederations Cup Final: Brazil 3, U.S. 2“. Goal (англиски). Посетено на 2022-11-24.
12. „U.S. edge Mexico in thrilling style to win first CNLF“. Concacaf. 2021-06-06. Посетено на 2022-11-24.
13. Bell, Jack (2012-10-25). „2016 Copa América in the U.S.“. Goal (англиски). Посетено на 2022-11-24.