Лидија
древно кралство, а потоа провинција во Мала Азија / From Wikipedia, the free encyclopedia
Лидија (Лидиски:𐤮𐤱𐤠𐤭𐤣𐤠, Śfarda; арамејски: Lydia; грчки: Λυδία, Lȳdíā; турски: Lidya) ― древно кралство од железното време во западниот дел од Мала Азија кое се наоѓало источно од античка Јонија, односно во денешните турски покраини Ушак, Маниса и средишниот дел од Измир. Жителите од ова кралство биле познати како Лидијци и зборувале лидиски јазик, дел од анадолската гранка од семејството на индоевропски јазици. Главен град на Лидија бил Сард.[1]
Лидија (𐤮𐤱𐤠𐤭𐤣𐤠) | |
---|---|
Древен регион и држава во Анадолија | |
Гимназиски комплекс во Сард, главниот град на Лидија | |
Местоположба | Западна Анадолија, Салихли, Маниса, Турција |
Државата постоела | 1200–546 г.п.н.е. |
Јазик | Лидиски |
Главен град | Сард (денешен Сарт во Маниса, Турција) |
Позначајни владетели | Гиг, Крез |
Персиски сатрап | Лидија |
Римска провинција | Азија, Лидија |
Кралството Лидија постоело од околу 1200 г.п.н.е. до 546 г.п.н.е. Во текот на VII век п.н.е., кралството зафаќало најголема територија и ја покривала цела западна Анадолија. Во 546 г.п.н.е., Лидија станала провинција на Ахеменидското Персиско Царство, позната како Лидиски Сатрап или Спарда на староперсиски. Во 133 г.п.н.е., таа станала дел од римската провинција Азија.
Лидиските сребрени монети се меѓу најстарите досега пронајдени монети и датираат од околу VII век п.н.е.[2][3]